Search Results

Zo heb ik A.J. Croce nog nooit gehoord: een sompige bluesrocker die ik zo aan Sammy Hagar zou toebedelen. De piano die onlosmakelijk met de man verbonden is, horen we hier totaal niet, net als op zijn vorige single. Wel zet hij zelf een heerlijke guitar lick neer én neemt hij de solo voor zijn rekening. De backing ladies maken het geheel af. Het is eens iets anders en het werkt. Heart of the Eternal is op 7 maart 2025 verschenen via Seeding Records. Luister ook naar: So Much Fun Complications of Love Lees “I was sitting on the music for ‘Hey Margarita’ for probably six months during lockdown,” Croce says. “At the end of lockdown, I met with [songwriter and producer] Gary Nicholson on his back porch and played it for him. He told me he heard a name in the song, and I had just reread The Master and Margarita by Mikhail Bulgakov. So I said, How about a blues song about this character from a Russian novel? I would love for it to have been about a margarita that you might drink, but it’s about another Margarita.”  After 50 years and more than 50 million records sold, Jim Croce’s legacy as an iconic singer/songwriter is firmly cemented. A.J. Croce, a Billboard  charting singer, songwriter, multi-instrumentalist, and performer,... (...) Over the past three decades, A.J. Croce has established his reputation as a piano player and vocal stylist who pulls from a host of musical traditions and anti-heroes — part New Orleans, part juke joint, part soul. From his 10 studio albums, it’s clear that he holds an abiding love for all types of musical genres: Blues, Soul, Pop, Jazz, and Rock n’ Roll. A virtuosic piano player, Croce toured with B.B. King and Ray Charles before reaching the age of 21, and over his career, he has performed with a wide range of musicians, from Willie Nelson to the Neville Brothers, to Béla Fleck and Ry Cooder. A.J. has also co-written songs with such formidable tunesmiths as Leon Russell, Dan Penn, Robert Earl Keen, and multi-Grammy winner Gary Nicholson. His albums have all charted on an impressive array of charts: Top 40, Blues, Americana, Jazz, College, and Radio 1. The Nashville-based singer/songwriter has landed 22 singles on a variety of Top 20 charts.  His songwriting and style has evolved from Jazz & Blues on his debut and sophomore albums, to the roots-rock of the more recent collaborative recordings like Cantos  with Ben Harper, Twelve Tales with Allen Toussaint, and Just Like Medicine  with Vince Gill.  website © A.J. Croce

Ultima Ratio Fest Trix over met een ijzersterke line-up: Dark Tranquillity, SOEN, Equilibrium en Ionunn! Op 2 oktober 2025 neemt Ultima Ratio Fes t Trix over met een ijzersterke line-up: Dark Tranquillity , SOEN , Equilibrium en Ionunn ! Van de melodische death metal-meesterschap van Dark Tranquillity en de progressieve klasse van SOEN tot de folk-doordrenkte metalvan Equilibrium en de progressieve melodische metal van Ionunn—dit is een must-see voor alle metal fans! ( Bron: Trix )

1999 ontstond in Tokyo een geluid dat de grenzen van rock zou vervagen. Met een unieke mix van orkestrale pracht en gelaagde gitaarlandschappen bouwde Mono een universum dat zowel meeslepend als overweldigend is. Hun intense liveoptredens brachten hen naar meer dan 60 landen, met iconische jubileumshows met orkest, vastgelegd op Holy Ground en Beyond the Past. Naast hun albums maakten ze naam als filmcomponisten, met soundtracks voor Where We Begin en The 4th Company. In 2018 nodigde Robert Smith van The Cure hen uit als headliner voor Meltdown Festival. Hun 25-jarig bestaan in 2024 werd gevierd met het album OATH en een wereldtournee met orkest. Begin 2025 werd hun New York-show uitgezonden op NHK. Momenteel touren ze door Noord-Amerika, met binnenkort een bijzondere halte in Trix. ( bron: Trix ) Info en tickets Donderdag 13 november, Trix (Antwerpen, BE)

On November 2, 2025, Battle Beast comes to Trix, Antwerp for a night full of power metal anthems! With their explosive live shows and epic songs, these Finnish warriors, led by powerhouse Noora Louhimo, have conquered the power metal scene with hits like King for a Day and Eden.The Helsinki-based sextet is currently deep in the studio, recording their seventh album, set for release before the tour kicks off. With German zombie metallers Dominum and Finnish power metallers Majestica as support, this is a night no power metal fan should miss! ( Bron: Trix ) Tickets & info: Zondag 2 november 2025, Trix Antwerpen (BE)

Al sinds 2000 verkent Alcest de grenzen tussen dromerige shoegaze en melancholische black metal. Oprichter Stéphane "Neige" Paut smeedde een unieke sound die zowel intens als etherisch aanvoelt—een geluid dat hen tot een van de meest bijzondere bands binnen het genre maakt. Na een betoverende passage in AB vorig jaar keert Alcest op 24 oktober terug naar België voor een show in Trix, als onderdeel van de Les Chants de l’Aurore tour. BRUIT ≤ uit het Franse Toulouse navigeert meesterlijk tussen symfonische rock, electro-ambient en neoklassiek. Maar hun muzikale gps leidt hen eveneens van atmosferische post-metal naar free jazz, en van folktronica naar neo-klassieke avantgarde improvisaties. Klaar om hen mee te volgen? ( bron: Trix ) Info en tickets Vrijdag 24 oktober, Trix (Antwerpen, BE)

De Verlichte Geest in Kortrijk is toch wel een van mijn favoriete venue's om een showke mee te pikken. Daarom ging ik met plezier Jessie Williams en co van Ankor uitchecken. Dit samen met hun toursupport Conquer Divide & A Dark Reborn. Dit ging door in de grote zaal. Het was een knaller met een lekker sfeertje. Vooral een grappig sfeertje eigenlijk... Ankor © Andy Vuylsteke / AXV Visuals A Dark Reborn Deze Spaanse melodische metalband mocht de avond openen met hun donkere en desolate set. Het gaat van snoeiharde riffs naar ruwe melancholie. Het was een cool optreden, ook al ken ik op zich niks van de band. Het feit is dan wel dat dit optreden het laatste van de tournee was. Wat hier speciaal aan is? Wel... als bands het goed met elkaar vinden, dan zouden ze elkaar een loer kunnen draaien. Wat hier dan wel degelijk het geval was. Zonder dat ze er van op de hoogte waren kwamen leden van andere bands tijdens hun set het podium op. Ze begonnen rond te zwaaien met boodschappen als 'sit down', 'jump around', 'smile and have fun', ... En het publiek reageerde er naar. Sfeertje... Conquer Divide Deze band met leden uit het Verenigd Koninkrijk en de VS mocht na A Dark Reborn het podium op. Posthardcore met cleane vocals hier en daar. Het smaakt zeker naar meer. Tijdens het 3de of 4de nummer kwamen de 2 andere bands totaal onverwachts op het podium en begonnen percussie te spelen op zwarte tonnen. Ze speelden goed mee in het ritme van de plaat en plots kreeg je in de verte wat Slipknot vibes. Visueel dan toch. De fun kan niet op. Mega goeie vibes hier. Ankor In 2014 werd Ankor uitgeroepen tot 'beste nieuwkomer' door Kerrang Magazine in Spanje en Zuid-Amerika. 10 jaar later zijn ze nog maar eens te gast in België. Vorig jaar op Alcatraz, deze keer DVG Club. Deze Spaanse band met Griekse drummer en Engelse frontvrouw Jessie Williams mocht de avond afsluiten. Ik moet toch wel even vermelden dat ik recht uit mijn sokken was geblazen. Het was een geroutineerde machine. Het was ronduit prachtig om gitarist Fito Martinez aan het werk te zien. Die gast stond geen 5 seconden stil. Het was een super dynamisch optreden. Uitgezonderd de drummer stond heel de band plots op hun flightcases en werden ze als spelend door hun crew naar het midden van de pit gereden. Zo speelden ze een nummertje te midden het publiek. Wel, in alle eerlijkheid, het was een memorabele avond. Meer van dat... zondag 16 maart 2025 (Kortrijk, BE) | Foto's: & tekst: Andy Vuylsteke

Heavy metal spierenballengerol meets etnisch geïnspireerde progressieve/doom metal. Met een kleine 2.500 fans was de prachtige 013 niet uitverkocht, al was de opkomst voor Zakk Sabbath en Lowen best een succes te noemen. Het gaat immers om een tribute band en een compleet onbekende support. Zakk Sabbath @ 013 Poppodium (Tilburg, NL) © John Van de Mergel Zakk Sabbath Vanzelfsprekend is dit zootje ongeregeld niet zomaar een tribute band. Opperspierbal Wylde was immers 8 jaar lang de vaste wingman van ene Ozzy Osbourne en staat nog steeds ter beschikking van de oer-Sabbath wanneer die hem nodig heeft voor o.a. solo optredens. Over dit concert kan ik kort zijn: Zakk brengt de klassiekers zéér getrouw, zij het met weinig finesse en voegt daar een portie extra gitaarvuurwerk aan toe. Ik was er in 2020 in de Melkweg bij en moest vaststellen dat de setlist op twee nummers na exact dezelfde was als toen. Zelfs de running order was niet gewijzigd. A National Acrobat en de Crow cover Evil Woman werden eruit geflikkerd, niets in de plaats. Toch wel erg gemakzuchtig moet ik zeggen en dus ben ik niet tot het einde gebleven. What's the point anyway. Zakk Sabbath @ 013 Poppodium (Tilburg, NL) © John Van de Mergel Zakk Sabbath @ 013 Poppodium (Tilburg, NL) © John Van de Mergel Lowen Collega Istvan wist me te vertellen dat dit de band rond zangeres Nina Saeidi is, de dame die ook op het nieuwe album van Wyatt Doom te horen is. Genieten kon ik er niet van, temeer vooraan in de foto pit het geluid rampzalig was: enkele zwaar gedreun (van de basdrum?) was te horen. Vanuit de zaal was het al een stuk beter en kwam hun progressieve doom metal iets beter tot haar recht. Een band die ik toch eens opnieuw ga beluisteren want het smaakte toch naar meer. Lowen @ 013 Poppodium (Tilburg, NL) © John Van de Mergel Lowen @ 013 Poppodium (Tilburg, NL) © John Van de Mergel Lowen @ 013 Poppodium (Tilburg, NL) © John Van de Mergel zondag 16 maart 2025, 013 Poppodium (Tilburg, NL) | Foto's: & tekst: John Van de Mergel

S T A T E M E N T Met pijn in het hart delen we jullie mee dat Graveland Festival 2025 niet doorgaat. Met nog slechts 10 weken te gaan, is het ons duidelijk geworden dat het festival financieel niet haalbaar is. Ondanks al onze inspanningen het festival breed onder de aandacht te brengen, is de kaartverkoop niet voldoende om de enorme kosten te dekken. We hebben tot het laatste moment gehoopt op een ommekeer, maar die kwam helaas niet. We begrijpen dat men enorm uitkeek naar ons festival. De kosten zijn alleen de afgelopen jaren enorm gestegen en helaas blijkt het dit jaar gewoon niet mogelijk om deze op te vangen. Graveland is geen groot commercieel festival. Het is altijd een passieproject geweest; met behulp van tientallen vrijwilligers is het vanuit de liefde voor de muziek en de bijbehorende gemeenschap opgezet. We willen iedereen ontzettend bedanken voor de steun de afgelopen jaren, iedereen die genoten heeft van de afgelopen edities en iedereen die uitkeek naar de editie van dit jaar. Het is een zware klap, maar de heavy scene is veerkrachtig. Laten we elkaar blijven steunen en hopen op vele ontmoetingen in de toekomst, op welk festival dan ook. Ronny // Graveland Festival 𝗧𝗶𝗰𝗸𝗲𝘁𝗸𝗼𝗽𝗲𝗿𝘀 𝗸𝘂𝗻𝗻𝗲𝗻 𝗺𝗲𝗲𝗿 𝗶𝗻𝗳𝗼𝗿𝗺𝗮𝘁𝗶𝗲 𝘃𝗶𝗻𝗱𝗲𝗻 𝗼𝗽 𝘄𝘄𝘄.𝗴𝗿𝗮𝘃𝗲𝗹𝗮𝗻𝗱-𝗳𝗲𝘀𝘁.𝗰𝗼𝗺

Een paar dagen geleden deelden we al de drie nummers die tot nu toe zijn vrijgegeven van het 16e (!!!) album van Cradle of Filth, The Screaming Of The Valkyries , dat komende vrijdag uitkomt. Bij deze is er een boodschap van Dani Filth, zanger van deze Engelse grootheden, zelf: Lees: Op 21 maart 2025 komt het nieuwe album van Cradle of Filth uit via Napalm Records, getiteld 'The Screaming Of The Valkyries'. Het is alweer het zestiende full-length album van deze Engelse extreme gothic metal band, en hun eerste studio-album voor Napalm Records. Na de release van Existence Is Futile (#20 Billboard 200 met Hard Rock Genre) uit 2021, komt CRADLE OF FILTH opnieuw met een legacy-cementerend opus. Op The Screaming Of The Valkyries staan ​​Dani Filths herkenbare schreeuw en even herkenbare grommen machtig naast dubbele gitaaraanvallen, symfonische versieringen en explosieve ritmesectie, uitgevoerd door drummer Martin "Marthus" Skaroupka, bassist Daniel Firth, gitaristen Marek "Ashok" Smerda en Donny Burbage, en toetsenist/zangeres Zoe Federoff. Geproduceerd, opgenomen, gemixt en gemasterd door Scott Atkins in Grindstone Studios in Suffolk, Engeland, wenkt The Screaming of the Valkyries de dapperen naar een nieuw tijdperk van CRADLE OF FILTH-misavonturen, waarbij een enorme melancholische melodie, zwartgeblakerde thrash en apocalyptische existentiële angst worden gevierd met een grijnzende toets van ongebreidelde feestvreugde. The Screaming of the Valkyries is een bloedige, donkere liefdesbrief aan de langdurige legioenen van CRADLE OF FILTH-getrouwen en een verbluffende entree voor verse lammetjes naar de sonische slachting.

Carneia is back! De eerste single zet meteen de toon, lekker verder bordurend op hun laatste album. Heavy Flow  is echter, ondanks de loodzware riffs en de sublieme drumpartijen, best toegankelijk. Dat allemaal op een tergend, slepend tempo, zo goed als geen tempowissels, breaks noch bridges. Wat me doet vermoeden dat de band verre van het achterste van hun tong laat 'horen'. Een beetje plagen, ons doen watertanden en doen uitkijken naar de komende songs die gepland staan voor dit jaar, met als culminatie het nieuwe album. Thomas Combs zelf zorgde bovendien opnieuw voor een kraakheldere mix die elk aspect van hun complexe sound perfect in balans brengt zonder aan kracht in te boeten. Lees Hun voorliefde voor bands als Tool bracht in 2007 vijf West-Vlaamse muzikanten samen. Een jaar later lanceerden de heren hun debuut White Coma Light . De focus van frontman Jan Coudron  lag op dat moment nog bij King Hiss  en dus duurde het wel even voor er nieuw werk aan kwam. Met drummer  Joppe Vandewalle  (ex- MIAVA ) aan boord en het machtige Voices of the Void  als vierde release (2019) kreeg de band, verder bestaande uit stichtende leden Jille Vandromme  (gitaar) en Thomas Combes  (gitaar), een échte toekomst. Je kan dat album gerust een mijlpaal in hun carrière noemen: een eclectische geluidsmuur van gedowntunede inventieve riffs, (poly)ritmisch gevarieerde stijlen en machtig dynamische vocals die haar gelijke (bijna) niet kent. Bovendien ook steeds meer een eigen smoelwerk. Zes jaar na datum is het dan eindelijk zover: Carneia lanceert nieuwe muziek en wij delen dit héél graag met de wereld! Waarom dat allemaal Tools-gewijs lang moet duren? Naast wat externe factoren laten de vier muzikanten hun ideeën graag rijpen, "als een goede wijn op eikenhouten vaten", dixit Jan. Nummers ontstaan organisch en intuïtief waarbij het buikgevoel primeert. Blijft de aanzet triggeren, dan wordt die basis gekneed tot een volwaardige song. Een proces dat je gewoonweg niet kan/mag forceren wil je eerlijke muziek brengen wars van alle trends of geforceerde invloeden. Makkelijk verteerbaar is de muziek van Carneia nooit geweest en het grote publiek hapte dan ook (nog) niet toe. "Helemaal oké", zegt Coudron zonder de minste twijfel. De band is er in eerste instantie om henzelf uit te dagen en te inspireren. Ook deze keer zullen er geen compromissen gesloten worden en dat zullen de diehard fans graag horen, want die kunnen opnieuw in de muziek duiken en ervan snoepen, puur genieten. We kunnen ons echter niet inbeelden dat die poule van liefhebbers beperkt zal blijven. Duitsland toonde in het verleden al interesse en ook in Nederland moet dit gewoon aanslaan. De timing zit op dat vlak alvast goed gezien de afgelopen twee jaar Belgische bands met open armen werden ontvangen bij onze noorderburen. facebook © Christophe Brysse

Starend naar de zee leek Matthew ‘Murph’ Murphy voor het eerst zichzelf te zien. Na ‘een verschrikkelijke ochtend’ op vakantie met zijn gezin eerder deze zomer, lag hij op het strand en nam hij de enormiteit van zijn omgeving in zich op: de onophoudelijke eb en vloed van de natuur, de tijdloosheid en rust. Hij had daar wat hij nu een ‘paddenstoelachtige spirituele ervaring’ noemt. ‘Het was een openbaring dat ik een leven had geleid dat gevangen zat in mijn eigen hoofd, of in een soort racehelm of met oogkleppen op. Het was echt een krachtige ervaring.’ ‘Ik had het gevoel dat ik alles voor het eerst nieuw zag en ik was me ervan bewust dat ik zo egoïstisch was geweest om niet te beseffen hoe gek de wereld en het leven zijn. Ik zal al te veel gevangen in mijn eigen BS.’ Hij stelde zichzelf moeilijke vragen. ‘Waarom zijn mijn hoofd en lichaam de hele tijd van elkaar losgekoppeld? Waarom ben ik soms niet in staat om enige vorm van schoonheid in de wereld of in anderen te zien? Waarom verwacht ik dat de wereld zich naar mijn wil schikt? Waarom stop ik nooit om aan de bloemen te ruiken?’ (Bron: Botanique) Info en tickets Woensdag, 16 April 2025, Botanique (Brussels, BE)

God is an Astronaut @ Patronaat (Haarlem, NL) © Dyan de Rochemont Vanavond betreedt God Is An Astronaut  het podium van Patronaat, bijgestaan door celliste Jo Quail . Ik heb ze omstreeks 2009 muzikaal leren kennen en hoop dat ze de atmosferische gitaarklanken en organische soundscapes van hun studioplaten ook live waar kunnen maken. De band staat bekend om hun filmische composities, die variëren van melancholische, dromerige melodieën tot indringende, soms ronduit penetrante passages. Jo Quail opent de avond met haar unieke benadering van de cello, waarbij ze met loops en effecten gelaagde, bijna orkestrale stukken creëert. Opvallend is dat er vanavond geen woord gezongen zal worden — zowel God Is An Astronaut als Jo Quail vertellen hun verhalen volledig instrumentaal. Een avond voor liefhebbers van muziek die spreekt zonder woorden, maar daarmee des te harder binnenkomt. Jo Quail De Britse celliste Jo Quail weet met haar instrument een complete muzikale wereld op te roepen. Met behulp van loops, effecten en een experimentele speelstijl transformeert ze de cello tot een veelzijdig klanklandschap waarin klassiek, ambient en post-rock samenkomen. Haar muziek is zowel intiem als groots, van fluisterzachte melodieën tot imposante, bijna orkestrale composities. Door haar innovatieve techniek en emotionele intensiteit weet ze haar publiek mee te slepen in een instrumentale vertelling zonder woorden. Daarnaast is ze een ronduit prachtige verschijning — een genot voor oog en oor. God Is an Astronaut Jo maakt plaats voor God Is an Astronaut , een Ierse post-rockband, opgericht in 2002 door de tweelingbroers Torsten en Niels Kinsella in Glen of the Downs, County Wicklow. De bandnaam is geïnspireerd op een citaat uit de film Nightbreed. ​De muziek van God Is an Astronaut kenmerkt zich door atmosferische klanken die elementen van post-rock, space rock en elektronische muziek combineren. Zowel de band als het publiek maakt een bovengemiddeld introverte indruk — bepaald geen avond voor crowdsurfers, uitbundigen of headbangers. Het publiek is hoofdzakelijk roerloos, met hier en daar wat luisteraars die voorzichtig met hun hoofd meebewegen. Een avond van introspectie. Zaterdag 15 maart 2025, Patronaat (Haarlem, NL) | Foto's: & tekst: Dyan de Rochemont