WAARSCHUWING! Dit wordt geen gewone neutrale albumvoorstelling. Ik moet u nl bekennen dat ik mijzelf zonder enige schaamte als The Night Flight Orchestra durf te uiten. Anno 2020 moet de wereld daar maar klaar voor zijn vind ik en anders heeft de wereld een probleem, nèm! De verklaring is simpel, TNFO maakt popmuziek zoals die eind jaren zeventig begin jaren tachtig nog op de radio te horen was, gemaakt door echte mensen op echte instrumenten. En laat dat nu net de tijd zijn geweest dat ik de Radio begon te ontdekken. Ik kende natuurlijk nog geen r€€t van muziek en net daardoor luisterde ik er volledig onbevangen naar en bezorgde het mij die onschuldige gelukzaligheid. Een gevoel dat Aeromantics moeiteloos opnieuw oproept.
TNFO maakt onbevlogen catchy songs die de ideale soundtrack vormen tijdens een intergalactische roadtrip. Vanaf de openingstonen van Servants of the Air tot de laatste noten van City Lights and Moonbeams zal je merken dat met dit album je voeten - en daarmee samenhangend je hele lijf - zullen willen bewegen. Doe jezelf een plezier en vecht er aub niet tegen!
Toch is Aeromantics alles behalve platte camp. Single Transmissions bewijst dat je zelfs op een platte discobeat een geweldige song kunt bouwen met zelfs plaats voor een viool erin.
TNFO staat mijlenver van het geluid dat we kennen van de sound van de ‘hoofdbands’ van de leden Björn Strid en David Andersson (Soilwork) en Sharlee D’Angelo (Arch Enemy) en dat maakt het net zo’n leuke speeltuin voor deze heren. Maar na 5 albums mogen we dit toch echt niet (meer) als een zijprojectje beschouwen.
releasedatum: 28 februari 2020
luister
lees Het begon als een gezamenlijke visie in 2006, gedeeld tussen de oprichters van de band, Björn Strid (zang) en David Andersson (gitaar), ergens op een van die eindeloze Amerikaanse snelwegen in het midden van een Soilwork-tour. Het oorspronkelijke idee was om een soundtrack te maken voor hun eigen reis, iets waar je naar kon luisteren als iedereen het zat was om te luisteren naar Detroit Rock City, Goodbye Girl en Born To Run. Met die missie vooropgesteld, begonnen de jongens de perfecte muzikanten te selecteren om diezelfde visie te delen en te vervullen ... en het duurde een paar jaar. Maar uiteindelijk vonden ze Sharlee D'Angelo (bas, Arch Ennemy, Spiritual Beggars en veel andere projecten), Richard Larsson (toetsen), Jonas Källsbäck (drums) en Sebastian Forslund (gitaar, percussie). En zoals het lot zou hebben, de eerste keer dat ze allemaal samen in een kamer kwamen en begonnen te spelen, was de magie onmiddellijk present.
De band bracht hun eerste twee albums, Internal Affairs en Skyline Whispers, uit op Coroner Records. Beide albums werden alom geprezen en ze bouwden er een bescheiden reputatie mee op, maar ze wilden en hadden iets meer nodig. De band slaagde erin om dingen naar een hoger niveau te tillen toen ze bij Nuclear Blast tekende en hun nieuwste pièce de résistance, Amber Galactic, uitbracht. Het album werd terecht in verschillende Europese rockmagazines bekroond met Album van de maand, en zorgde ook voor een Zweedse Grammy-nominatie, die vervolgens culmineerde in een euforische Europese tournee in de herfst / winter van 2017.
Dit jaar zijn ze terug met hun nieuwe album, Aeromantic, waarmee ze de band nog verder brengen. Dit album heeft het allemaal; pakkende deuntjes, de muzikale kunst en de onnavolgbare Zweedse melancholie - alles is nog iets overdreven en er is nog meer voor jou om van te houden.
Kan jij het aan?
