Oh Hazar is een nieuwe band uit Nijmegen, bestaande uit Imke Loeffen, Stefan Kollee en Imanishi Kleinmeulman. Alle drie hebben ze al aardig wat sporen verdiend in de muziek maar nu ze samenwerken, komen er toch hele mooie nieuwe dingen aan de oppervlakte.
Het drietal (in de live-bezetting aangevuld met bassist Pauline Timmerbeil) is druk doende met hun debuutalbum Clair Obscur en in aanloop daar naartoe is er nu de debuutsingle Ivory. Kortom: Brothers in Raw staat weer aan het begin van het begin... ;-)
Frontvrouw Imke Loeffen schreef Ivory als aanklacht tegen machtsmisbruik in de culturele sector, een onderwerp dat - in elk geval in Nederland - als enige tijd een hot topic is.
Lees:
Zonder donker geen licht, zonder dood geen leven en zonder stilte geen geluid. Daar waar contrasten elkaar opzoeken, lijnen samenkomen en grenzen elkaar ontmoeten, daar schuurt het. Daar is Oh Hazar. De naam is afgeleid van Au Hasard, een track van de Belgische experimentele band Dans Dans. Het betekent ‘willekeurig’; niet direct te plaatsen, op het eerste oog chaotisch en fascinerend door de onduidelijkheid. Net als Oh Hazar; als een spons volgezogen met muziek, films en kunst. Van Duits expressionisme tot The White Stripes en van film noir tot St. Vincent. Enerzijds uitgesproken, anderzijds geabstraheerd. Vervreemdend, verwarrend en vragen oproepend. Precies dat is wat Oh Hazar veroorzaakt.
Clair Obscur heet het aankomende debuut van Oh Hazar. Uitgedokterd in de Epic Rainbow Unicorn Studio met de onorthodoxe aanpak van muziekmagiër Simon Akkermans (My Baby, New Cool Collective, Pip Blom) is het een verslavende trip vol alternatieve artpop, indierock en postpunk. Clair Obscur is een verwijzing naar de Italiaanse schilderstijl. Eén punt in het volle licht, de rest in het donker. Meesters Caravaggio en Rembrandt deden het op het doek, Oh Hazar doet het in de muziek. Vol op de sfeer, met ruimte voor eigen invulling van het donker. Hemelbestormende hoop naast peilloze diepte. Geen middentinten en poldermodel, maar scherpe keuzes, uitgesproken contrasten en botsende grenzen.
Die dualiteit is terug te horen in de teksten van de liedjes. Thema’s als macht en onmacht, eenzaamheid en nooit alleen zijn staan centraal. Maar ook onderwerpen als rouw, lust, perversheid en verlangen vinden hun weg naar de muziek. Universele thema’s waar iedereen mee te maken krijgt. Oh Hazar laat de luisteraar ze beleven vanuit een lachspiegelparadijs, waar je door een ander perspectief even loskomt van de realiteit. Neem F.N.A.S.P., dat staat voor ‘Face, Name, Age, Sex, Picture’ en de paradox aankaart van social media, die het perverse verlangen naar intimiteit vercommercialiseren ten koste van privacy. City Lines, over compleet kapot gaan en vanuit een delirische droom vasthouden aan hoop op betere tijden. Of eerste single Ivory, een directe aanklacht tegen de misbruik van macht en dominantie in de culturele sector, bezongen vanuit vrouwelijk perspectief. Frontvrouw Imke Loeffen: “In een ivoren toren plaatst een machthebber zich boven een ander. Dat creëert afstand, maar ook eenzaamheid. Vanuit zo’n positie gaan mensen gekke
dingen doen en lopen verhoudingen scheef. Hoog tijd om dat recht te trekken.”
Live laat Oh Hazar de luisteraar rijker vertrekken dan die aankwam. De Nijmeegse muzikanten, gepokt en gemazeld op podia in binnen- en buitenland met acts als Bootleg Betty, The Naked Sweat Drips en The Grand East, bieden op het podium troost en inspiratie. De muziek prikkelt en kruipt onder de huid, afgewisseld met subtiele humor en scherpe vragen. Nooit saai, altijd spannend, met het hoofd en met het hart. Op het eerste gezicht willekeur, maar wie verder kijkt ziet bewuste keuzes. Zonder vangnet, op het scherpst van de snede, omdat het daar pas echt ergens om gaat.
Oh Hazar is:
Imke Loeffen (vocals & gitaar)
Stefan Kollee (gitaar & vocals)
Imanishi Kleinmeulman (drums & percussie)
Live met Pauline Timmerbeil (basgitaar)
