Ik ben niet echt een surfrock fan, maar kan gerust toegeven dat het geluid wat deze 'jonkies' neerzetten er mag zijn. Vooral de diepe basgitaar en die twang op de gitaren doen me de oren spitsen en leunen aan bij een bepaald soort americana. Ik ben niet echt een hondenliefhebber en krijg bij de beelden een licht 'white dog' gevoel. Dat die lieve diertjes niet mishandeld zijn wil ik maar al te graag geloven. In de slotseconden wordt mijn gevoel niet ontkracht: they can afflict damage (wanneer je ze niet onder controle hebt). Het camerawerk en de editing van ene Laura Janssens daarentegen kan ik wel smaken. Zeker eens haar andere werk checken.
Hun zelfgetitelde debuut-ep verscheen op 26 november via Naked & Rootz Rumble
Lees
Het debuut “Down Below” van Bariton Loco blaast alle verwachtingen van een propere ‘Beach Boy sound’ in de surfrock omver! Deze vierkoppige formatie brengt de rauwheid en finesse uit de instrumentale jaren ’50 en ’60 terug en schuwt hun roots in het hardere werk niet. Denk aan de sound van Link Wray, de attitude van The Cramps en de klasse van Mancini. De drie gitaristen zijn amper twintig, maar weten telkens 70 jaar gitaarmuziek in nauwelijks twee minuten te vatten. Wat je kan verwachten van de 4 nummers op “Down Below”: gemene twangy gitaren, een snijdende bass six, rauwe doordrijvende drums en een goeie schep fuzz. “Down Below” is de ideale soundtrack voor je eigen slasher horror film. Niet van de poes!
