Hoe is de liefde voor je instrument ontstaan en hoe oud was je toen je ermee begon?
Ik was 15 jaar toen een van mijn leiders in de scouts een harmonica bovenhaalde en wat blues begon te spelen. Ik raakte toen vooral gefascineerd door de klanken die hij uit dat kleine ding kreeg. Niet echt de muziek maar vooral de klank, het ‘benden’ van de noten en het effect van het ‘cuppen’ met de handen. Dat wou ik ook kunnen!
De aankoop van mijn eerste harmonica herinner ik me niet meer. Maar wel de vele uren die ik doorbracht tijdens het overzetten op tape van de hele bluescollectie van de Brugse bib. Dat en de eerste bluesfestivals (Belgian Bluesnights in de beurshallen te Brugge).
Wie heeft je geïnspireerd?
Dit is een moeilijke vraag. Ik kan hier een aantal namen noemen, maar inspiratie komt er soms onbewust. Volgens mij is inspiratie eerder een mindset. Inspiratie kun je overal in vinden. Dat hangt een beetje af van de manier waarop je de dingen absorbeert, verwerkt en gebruikt. Als je niet openstaat voor onbekende dingen, dan kunnen ze je ook niet inspireren. Blues is de basis, maar het is niet dat ik enkel naar blues luister. The blues had a baby and they named it rock’n roll (Muddy Waters). Ik hou heel erg van Surf, rockabilly, jazz, motown, hiphop … Kortom, ongecompliceerde muziek met een ziel. Wat blues betreft, was een verzameling nummers van Mississippi John Hurt, de eerste bluesmuziek in mijn bezit. Zalig die ongepolijste, maar toch zeer verfijnde muziek met de meest perfecte imperfecties. Je voelt en hoort dat het momentopnames zijn. Een verhaal, een gitaar en een micro. Het eerste nummertje dat ik probeerde na te spelen was er trouwens eentje van Mississippi John Hurt (Liza Jane – God’s Unchanging Hand). Ik heb de blues een beetje chronologisch ontdekt. Eerst de Delta blues (Mississippi John Hurt, Blind Lemon Jefferson, Bukka White, Robert Johnson, Sonny Terry ...), daarna de eerste elektrische blues (Muddy Waters, Little Walter, Sonny Boy Williamson, Howlin’ Wolf …) om dan tot de meer hedendaagse blues te komen (Charlie Musselwhite, Jerry Portnoy). Blues is voor mij ook livemuziek bij uitstek. Een zelfde nummer wordt zelden 2 keer op dezelfde manier gebracht. Als je de alternate takes van Little Walter’s bekende nummers beluistert, dan merk je dat er veel verschil op zit. Het zijn als het ware momentopnames van deels geïmproviseerde muziek. Je kunt het proberen na te spelen of je kunt proberen op dezelfde manier te improviseren. Het eerste is leerrijk en het tweede een uitdaging.
Heb je muziekschool gevolgd? Of …?
Ja, verplichte kost van mijn ouders. Twee maanden heeft het geduurd. Ik snapte het niet, het interesseerde mij toen geen bal. Het gevolg was een andere benadering van muziek. Meer vanuit het gevoel. Pas op, ik ben jaloers op mensen die noten kunnen lezen en muziek op een zeer theoretische manier kunnen benaderen. Maar voor mij is en blijft muziek iets dat je op de eerste plaats moet voelen, iets dat een bepaalde sfeer kan teweegbrengen. Door dit gegeven beschouw ik mezelf niet echt als muzikant, maar eerder als sfeermaker (als professioneel interieurarchitect zou die lijn kunnen worden doorgetrokken).
Wanneer ben je tot het besef gekomen dat dit jouw instrument is en dat je het echt wel kunt?
Het besef kwam toen andere mensen ervan konden genieten en ik gevraagd werd door andere muzikanten om mee te spelen. Toch ga ik er niet vanuit dat ik het écht wel kan. Ik weet wat ik niet kan of nóg niet kan en dat zorgt ervoor dat ik blijf proberen. Vraag mij niet om solo iets te spelen. Ik heb medemuzikanten nodig om mee samen te kunnen spelen, mensen die mij uitdagen en waarvan ik kan leren. Voor mij is muziek spelen voor de helft luisteren en voor de helft spelen. Hoewel de harmonica vaak als solo-instrument wordt gezien, vind ik het leggen van een achtergrond soms boeiender dan het spelen van een solo. Met een minimale ingreep het geheel verrijken is een uitdaging. Zo speelden we met Dirty5 in de Brugse schouwburg op de Tom Waits tribute een nummertje waar ik slechts 1 noot speel. Alles draait om sound en frasering. Het nummer kwam ook terecht op ons nieuwste album van Dirty5 (Travelling Shoes).
Welke harmonica gebruik je het liefst en waarom?
Ik heb geen voorkeur. Als je zoals ik vooral diatonische harmonica speelt, dan heb je snel een koffertje vol harmonica's in verschillende toonaarden, met verschillende klankkleuren. Als je nog een stap verder wil dan kun je harmonica's pimpen in andere stemmingen. De gemiddelde levensduur van een harmonica is voor mij ook niet lang genoeg om eraan gehecht te raken. Klinkt een beetje wegwerp-mentaliteit, maar ik heb nog nooit een harmonica weggesmeten. Die vliegen allemaal in een doos in de hoop dat ik er ooit nog iets mee kan doen. Materiaal genoeg om me te verdiepen in het herstellen en tunen van harmonica’s. Vrije tijd is momenteel echter een issue …
Er is echter wel één harmonica die ik koester, maar die is niet echt meer bespeelbaar. Het was een vondst van een goede vriend die me het instrument cadeau heeft gedaan. De harmonica heeft waarschijnlijk een tijd onder de grond gezeten, waardoor je nog net kunt zien dat het om een harmonica gaat.
Bespeel je ook andere instrumenten?
Ik tokkel graag op klassieke gitaar. Er zijn nog niet veel mensen die mij ooit hoorden spelen en dat zou ik liever zo houden 😬
Hoeveel instrumenten heb je?
Veel harmonica’s, een gitaar en een potlood😊
Gebruik je effects (pedalen ...)?
Alles wat tussen de harmonica zit en de uiteindelijke speaker waar het geluid uitkomt, zou je kunnen beschouwen als een effect.
Er is een akoestisch en een elektrisch verhaal. Beiden worden met hetzelfde instrument gespeeld, dit in tegenstelling tot de gitaar (elektrische en akoestische gitaar).
Bij het akoestisch verhaal kan er versterkt worden met de bedoeling het volume in balans te brengen met de andere instrumenten en minder om de sound te beïnvloeden (misschien wat reverb). De cleane sound wordt eigenlijk door een microfoon gecapteerd en de speelwijze is er een alsof er geen microfoon zou zijn.
Het elektrisch verhaal is echter volledig anders. Hier wordt een aangepaste microfoon tegen de harmonica gehouden en aangesloten op een eigen versterker. De speelwijze is anders en het type microfoon en versterker beïnvloeden de sound. Zoals bij gitaristen worden ook vaak effectpedalen gebruikt. De mogelijkheden in type microfoon en versterker en het combineren van beide zijn eindeloos. Eigenlijk vormen ze een uitbreiding van het instrument zelf. Ik heb zelf een aantal microfoons die elk hun eigen sound hebben. Mijn favoriete microfoon is er een die ik met hulp van Jürgen Morgenroth van JJ Harp Mic zelf in elkaar knutselde. Het betreft een oude omroepmicrofoon van Astatic uit de jaren 50 met een Shure element uit de jaren 60. Mijn versterker is een lampenversterker omdat deze een warme sound heeft. Na 25 jaar te hebben gespeeld op een Fender Blues Deluxe heb ik geïnvesteerd in een Marble lampenversterker die specifiek voor harmonica is gebouwd. Een zeer leuke versterker om op te spelen, maar de relatie is nog pril en we moeten elkaar nog wat beter leren kennen. Daarnaast gebruik ik wat effecten. Doorgaans worden effecten gebruikt die eigenlijk voor elektrische gitaar zijn bedoeld, maar er zijn ook effectenpedaaltjes specifiek voor harmonica. Ik heb een digitale effectenprocessor van Line6. De mogelijkheden zijn opnieuw eindeloos, maar ik gebruik die vooral om reverb en delay toe te voegen. Andere effecten zijn zeer leuk om mee te experimenteren, maar live moeten ze wel een meerwaarde hebben. Grote voorbeeld van het slimme gebruik van effecten met harmonica, is voor mij ontegensprekelijk Steven Debruyn (El Fish, Rythm Junks + tal van fantastische samenwerkingen met andere muzikanten).
Welk minder bekende of eerder ‘ongewone’ instrumenten hoor je graag? Soort van guilty pleasure.
Klavecimbel (Händel-Air and Variations), Hammondorgel b3 (Jimmy Mc Griff, Jimmy Smith), vibrafoon (Cal Tjader).
Welk instrument zou je nog graag willen leren?
Basharmonica
Met welk instrument ben je ooit begonnen, maar lukte het echt niet?
Flageolet
Bij welke andere bands speel je? En welk instrument?
Vroegere bands: Daily Deal, The Chumps, The Benson Blues Trail, Dirty Old Men, Indiginous (enkel opnames voor 3 nummers van het album Home Baked).
Huidige bands: Dirty 5 (live-cd van optreden in Blues Sphere te Luik, Travelling Shoes) en geregeld gastmuzikant bij Long Tall Danny.
Komt er binnenkort iets uit? CD? Of is er net iets gereleased?
Wij hebben eind vorig jaar met Dirty5 ‘Travelling Shoes’ in eigen beheer uitgebracht (te verkrijgen op cd via www.parsifal.be of op vinyl in de Cherry Picker Record Store in Brugge, of neem contact op via onze website www.dirty5.be).
Ben je fulltime professioneel muzikant of verdien je nog je boterham met een andere job?
Neen en ik denk niet dat ik dit zou kunnen en willen. Het is een hobby waar ik al heel veel mooie momenten aan beleefd heb en veel vrienden aan heb overgehouden. Het moment dat ik er geen plezier meer aan beleef dan stopt het voor mij.
Ik ben interieurarchitect van opleiding en beroep. Ik werk voor het bureau Inside dat gespecialiseerd is in het ontwerpen en uitvoeren van horecaconcepten. Ik ben een betere ontwerper dan muzikant.
Hoe ervaar je de lockdown?
Ik begin de optredens, repetities en mijn medemuzikanten serieus te missen. Ik hoop dat er snel iets verandert, maar ik vrees dat we het staartje nog niet gezien hebben.
Is er nog iets dat je kwijt wil aan de lezers van Brothersinraw.com?
Stay save! En koop de nieuwe plaat van Dirty5 of kom eens naar een optreden!
Foto's: Michel De Pourcq | Redactie: Marleen Markey