Het zijn harde tijden voor héél de music scene en alles/iedereen eraan verbonden. Bitter weinig kunnen we eraan doen. Blijven publiceren dus: over nieuwe songs/videos en albums, over de prachtige zalen waar we steeds (of toch meestal) welkom zijn en...daar denken we dagelijks over na. Suggesties? Laat maar horen.
Wanneer men vandaag de dag op concertopnames uit afgelopen decennia terugblikt, is het vaak verleidelijk om tot de conclusie te komen dat alles destijds energieker, echter, spannender en rauwer was, in vergelijking met de overgereguleerde bijeenkomsten waar we tegenwoordig ons maandelijks salaris aan hangen. Elk evenement is na een kwart seconde uitverkocht door leveranciers die ze in bulk aan klanten verpatsen om deals te smeren, er wordt met decibelmeters in het rond gezwaaid en wie even op het podium denkt de kruipen wordt door security bij het nekvel gegrabbeld en door elkaar geschud. Of dit positieve of negatieve trends zijn staat open voor debat, maar Magasin 4 geeft concertgangers af en toe even het gevoel dat ze een kraakpand uit het verleden zijn binnengewandeld en die illusie is aangenaam en bevrijdend. Een zaal waar een drummer met het overgrote deel van zijn of haar kit te midden van kolkende massa fans gedragen kan en mag worden onderscheidt zich in sfeer en mentaliteit. Niemand verschiet dan ook dat dit initiatief 26 jaar geleden uit de punk scene is ontstaan en dat Magasin 4, destijds weliswaar op een andere locatie, een aanzienlijke periode zonder subsidies en louter op vrijwillige basis heeft doorgeploegd en overleefd. De verhuis naar de Havenlaan bracht een grotere zaal, betere akoestiek, een ambitieuzer programma en daarmee ook grotere problemen met zich mee. Ondertussen kijken ze naar hun 2e verhuis om plaats te maken voor een parkproject, aangekondigd door het Leefmilieu Brussel. Magasin 4 kan voor nieuwkomers soms moeilijk te vinden zijn aangezien het kleine deurtje half weggestopt zit achter graffiti en uitpuilende asbakken. De zaal is aan de binnenkant misschien wel even grof als aan de buitenkant, maar kunst, muziek en jeugdig geweld zijn de mortel die elke steen van dit pakhuis samenhoudt.
Praktische info
Foto's
Fotografie - Wim Wilms