Onze derde reeks RAWreports brengt ons bij enkele BE en NL muzikanten.
Doel is te polsen naar hun favoriete instrument, hun verhaal te vertellen gecombineerd met één of meerdere portretfoto's. Onze verlaggevers en fotografen brengen een aantal erg leuke en/of verrassende portretten.
Wie is Roy Scholten?
Roy Scholten is 24 jaar en zit vanaf het begin bij de rockband Trickelbolt. Bij deze band zit hij achter het orgel en geeft de rockers uit het Oosten hiermee dat typerende seventies geluid waar ze bekend om staan.
De band heeft inmiddels twee LP’s uitgebracht en er komt een hoop moois aan.
Roy heeft zichzelf alles op de toetsen aangeleerd en het instrument via YouTube leren beheersen. Welke rol speelt muziek in je leven?
Vooral het samen met je kameraden die passie delen, de mooie dingen die je samen meemaakt. Als we met z’n allen op tour zijn of op festivals spelen zijn we een stel vrienden die doen wat ze het liefste doen. Wij zijn niet een band die door 4 of 5 individuen die op een school zijn gevormd, maar wij zijn al ons leven lang vrienden die later muziek zijn gaan maken. Als wij op tour zijn is het eigenlijk een soort vrienden-vakantie waarbij we ook nog iedere avond een leuke show spelen.
Bij ons volgende album komt ook een boek, het leuke daarvan is dat we onze herinneringen dan op papier hebben zodat wij en mensen die ons volgen die mooie momenten kunnen herbeleven.
Hoe ben je bij het instrument gekomen?
Het begon er eigenlijk mee dat er bij Jim, een vriend van ons, thuis op de zolder muziek werd gemaakt. Wij vonden dat wel interessant en kwamen ook een keer kijken. Jim zelf kon goed drummen en een andere vriend, Jonathan, goed gitaar spelen. Zelf had ik wel ooit een keyboard gekregen maar daar deed in eigenlijk niks mee, maar toen de vader van Jim (Bert) dat hoorde schoof hij me gelijk een keyboard in mijn handen. Zo is het voor mij eigenlijk begonnen.
Met het groepje vrienden van toen zijn we een coverbandje begonnen, daarmee speelde we van die heerlijke foute Sweet Home Alabama achtige covers.
Het eerste serieuze instrument dat ik kocht was een Roland D20, een synthesizer met die klassieke Van Halen - Jump sound. De reden dat ik die kocht was omdat de vader van Bastian, onze zanger, vroeger altijd in een bandje heeft gespeeld in de jaren 80 en daarom aardig fan was van de synthesizer.
Toen we later als band minder muziek uit de jaren 80 speelde en steeds meer richting de muziek uit de 70's gingen wilde ik ook op andere toetsen gaan spelen. Na veel zoeken en eigenlijk geen idee te hebben wat er op de markt te krijgen was (ik was toen een jaar of 15/16) kwam ik uit op een D70, een opvolger van de D20 met een bredere klavier. Ik ging van 61 naar 76 toetsen en dit instrument had wat betere piano’s en orgeltjes maar was achteraf nog lang niet wat we als band zochten.
Op welk moment ben je overgegaan naar het orgel?
Na een jaar of 3 waren we het coveren van muziek een beetje zat, Bastian en Jim begonnen met het schrijven van eigen nummers, de muziek die we maakte was heel erg jaren 70 en daar hoor eigenlijk ook een Hammond orgel bij.
De band DeWolff was toen net een beetje aan het opkomen en wij volgde ze vanaf het begin. Ze hadden net de kunstbende gewonnen en wij vonden het te gek wat ze deden! DeWolff speelde toen op een Hammond X5, die sound wilde wij ook heel graag maar ik had er nog niet echt de kennis van, daarom kocht in eerst een Hammond XB1. Dat was direct een hele vooruitgang maar als ik het nu terug hoor denk ik direct: dat is hem niet. Er zit een geen Leslie in en de overdrive die erin zat was eigenlijk helemaal niks, ik heb er een jaar of 2 mee gespeeld en ik heb hem nog steeds wel thuis liggen.
Toen werd ik ineens opgebeld door de vader van Bastian, die is altijd vrij fanatiek en een tikje impulsief, hij vertelde enthousiast dat hij een Hammond X5 te koop had zien staan. Of ik mee ging dat ding ophalen en hij wilde hem voorschieten! Iets dat ik met WC’s poetsen op de camping weer heb terugbetaald.
Wij hebben die Hammond toen opgehaald en op de Leslie die erbij zat speel ik nog steeds.
Die Leslie heb ik om laten bouwen bij Flower Amps, normaal zit er tussen een Hammond en een Leslie een 9 pins kabel waar ook de voeding naar de Leslie in gaat dus daar staat gewoon 230v op. De pre-amp die erbij hoort is normaal van staal dus als je vroeger een beetje pech had en de aarding was niet goed kon je een enorme schok krijgen. Met die 9 pins kabel ging het ook regelmatig mis, als er maar één pinnetje niet goed zat begon de boel al te storen.
Is het ook wel eens niet goed gegaan met de Hammond?
Ja zeker weten, het risico als je op oude instrument speelt is dat er een keer iets kapot gaat en niet meer gerepareerd kan worden.
De Hammond X5 waar ik toen veel op speelde heeft een printplaat die heel gevoelig is voor vocht en vaak kapot ging. Uiteindelijk heb ik 4 of 5 van die X5 kasten gehad om elke keer componenten over te laten plaatsen maar die printplaten leken het vocht gewoon aan te trekken. Alles roestte helemaal weg, we moesten regelmatig letterlijk met de föhn erop voor een optreden.
We moesten hem ook altijd eerst een tijdje laten acclimatiseren, in een kroeg ging dat altijd wel totdat we een keer op het hoofdpodium stonden van het bevrijdingsfestival in Assen. Dit optreden was ons grootste tot dan toe en iedereen had er onwijs veel zin in, maar dat optreden liep alles fout dat fout had kunnen lopen!
Er kwam helemaal geen geluid meer uit mijn Hammond X5 en hij was ook niet meer te repareren, ik had mijn XB1 er nog bovenop liggen als reserve maar het optreden was een ramp. Later die show is er ook een snaar van de basgitaar van Daan gebroken, iets dat normaal nooit gebeurt, dus alles ging mis die dag. Iedereen kwam chagrijnig van het podium af.
Dat was de druppel en toen heb ik de knoop doorgehakt om de X5 aan de kant te schuiven en een Nord te kopen.
Op dat moment heb ik bijna al mijn X5 Hammonds verkocht, eentje heb ik bewaard om helemaal leeg te halen, elektronica eruit en daarin een mooie plek gemaakt op mijn Nord in te leggen. Het lijkt nu nog steeds alsof in op een Hammond X5 speel terwijl er een Nord in ligt. In het begin probeer je het zoveel mogelijk te verbergen omdat het niet cool is, maar nu maakt het me eigenlijk niet zo veel meer uit.
Als we ooit een grote vrachtwagen hebben die altijd mee gaat sluit ik niet uit dat ik een mooie Hammond B3 met een buizen Leslie koop om altijd mee te nemen en de Nord dan als reserve in de vrachtwagen te leggen.
Heb je voorbeelden op de Hammond?
Het is eigenlijk allemaal wel een beetje begonnen met Jon Lord van Deep Purple natuurlijk, maar ook bands als Fatal Fowers vind ik erg gaaf.
Ze noemen mij ook wel eens Classic Rock Roy omdat ik volgens de andere gasten uit de band te veel classic rock luister, bij ons zijn Bastian en Daan een beetje de ontdekkers van nieuwe muziek en ik lift daar mooi op mee.
Welk bijzondere herinneringen heb je met je instrument?
We speelde een keer in het voorprogramma van Uriah Heep toen de technische man van de band naar me toe kwam omdat hij het interessant vond waar ik mee bezig was. Toen hij me vroeg wat voor type Hammond ik precies had moest ik zeggen dat het eigenlijk een Nord was, hij vond het geniaal en was heel enthousiast over hoe ik het had ingebouwd en hoe het eruit zag.
Mooi dat iemand van zo’n grote band onze spullen weet te waarderen. Voor ons is zo’n Hammond erbij eigenlijk al best wel normaal, ook omdat we bands als DeWolff en Birth of Joy al jaren volgen. Toch horen we mensen nog heel vaak vragen hoe we erbij komen om zo’n Hammond orgel erbij te doen. Nu zien we steeds meer dat bands een orgel erbij betrekken en ze worden ook steeds meer verkocht, de X5 die ik nu heb is ooit nog van de band Pauw geweest. Het is ook leuk om te zien hoe klein het wereldje is, zo heb ik laatst nog een X5 verkocht aan Yorick van Norden, die kwam na een optreden even kijken in de oefenruimte.
Speel je nog meer instrumenten?
Nee, ik kan drie akkoorden op de gitaar maar meer ook niet. Misschien heb ik wel de behoefte om een ander instrument te leren spelen, maar ik denk dat ik mijn tijd beter kan besteden aan het nog beter worden op de toetsen.
Wat staat er nog op je verlanglijstje?
Een tijdje geleden was ik met een nieuwe Leslie bezig, maar dat is toen niet door gegaan. Dat zal er binnenkort ook wel van komen denk ik! De Leslie die ik nu heb ben ik niet helemaal tevreden mee en wil ik laten nakijken. Een tijdje geleden heb ik op een Fender Rhodes gespeeld en dat is natuurlijk heel erg gaaf, maar door die X5 ben ik een beetje angstig geworden voor die ouwe instrumenten. Ik ben iemand die zijn zaakjes altijd wel in orde wilt hebben en zou er niet tegen kunnen dat er elk moment iets kapot kan gaan.
Wat betreft optredens kan het eigenlijk niet gek genoeg. Vroeger zeiden wij altijd: we hebben het pas echt gemaakt als we op Pinkpop staan!
Met welke projecten ben je op dit moment bezig?
Er komt een livealbum uit met Tricklebolt waar we nu volop mee bezig zijn, vorig jaar hebben we als eerste band ooit een drive-in show gedaan. We stonden op een veld waar ook ieder jaar het legendarische Pigstock Festival wordt gehouden, daar konden mensen met hun auto of motor staan. Dit optreden gaven we vanaf een podium dat overdekt was door twee boerenwagens met een gigantische parachute erboven.
Van dit memorabele optreden gaan we een liveplaat uitbrengen, we hebben nog geen releasedatum maar hopen dat we hem dit jaar nog kunnen gaan uitbrengen, die drive-in was voor ons een soort een afsluiting van een periode en we zijn nu op een punt waarop we gaan kijken waar we naartoe willen en hoe willen we onszelf willen neerzetten. De mensen bij ons in de buurt hebben ons allemaal zien opgroeien, dat is soms een voordeel en soms ook niet. Als we nu mensen tegenkomen die ons lang niet hebben horen spelen kunnen ze soms heel erg verbaasd zijn door onze muziek omdat ze ons nog steeds zien als dat coverbandje.
We hebben nog wel een paar hele gave ideeën maar het is natuurlijk even afwachten wat we precies kunnen gaan doen.
Tim (gitarist) en Bastian (zanger) zijn op dit moment aan het schrijven voor het derde album, dus we hopen ook eind deze zomer weer de studio in te kunnen. Dat derde album wordt wel een beetje anders, bij het tweede album kon je al horen dat er iets meer synthesizer bij kwam en iets minder orgel, wat er met het derde album gaat gebeuren moeten we nog zien, maar de muziek blijft altijd veranderen en dat gaan we ook terug horen.
In het proces van schrijven maken Bastian en Tim altijd een demo met de tekst en muziek waarna we samen komen en de boel verder invullen. De basis van de nummers is er dan wel maar ze worden gevormd in de oefenruimte.
Dat zijn ook wel de mooiste momenten, dat de losse onderdelen samen komen, het hele nummer vorm krijgt en we direct merken: da’s een behoorlijke beuker!
