Deze blijvende reeks RAWreports brengt ons bij enkele BE en NL muzikanten.
Doel is te polsen naar hun favoriete instrument, hun verhaal te vertellen gecombineerd met één of meerdere portretfoto's. Onze verlaggevers en fotografen brengen een aantal erg leuke en/of verrassende portretten.
"Waar naartoe? Zoals velen neem ik aan: ver hier vandaan!"
A quick guide to... Van Ineke Tiolants over INE tot Emmy d'Arc. Wanneer Ineke exact met muziek is begonnen, dat weet ze niet meer. "Welk jaar ik met muziek ben begonnen? Dat weet ik niet meer. Ik ben er altijd mee bezig geweest van sinds ik een gitaar kon vasthouden. Mijn eerste optreden moet omstreeks 2010 geweest zijn. Ik bracht aanvankelijk vooral covers van Johnny Cash, Bruce Springsteen en Sinéad O'Connor die ik naar mijn hand zette."
Ondanks haar jonge leeftijd (Ineke wordt dit jaar 26) heeft ze er toch al een heel parcours opzitten. De Alkense start in 2016 met een opleiding aan de PXL-Hogeschool. Neen, geen muziekrichting maar wel Vroedkunde. "Mijn oom is spoedarts in Australië. Naast het feit dat ik een héél empathische person ben en graag mensen help, zal dat mijn keuze ook wel beïnvloed hebben. Muziek mag dan wel mijn grootste passie zijn, een diploma halen leek me toch een verstandige keuze."
In 2017 wordt Ineke finaliste van de Ed Sheeran coverwedstrijd (StuBru). Ze moest de duimen leggen voor een zekere Ibe, die later nog The Voice Van Vlaanderen wist te winnen, de slokop. Haar toch wel kenmerkend stemgeluid valt in de smaak en in 2018 wint ze de MNM Rising Star. Een jaar later studeert Ine af én tekent een platencontract bij Universal Music. Jaja, onze lezers halen hun neus op: covers, wedstrijdjes en platencontract, m.a.w. geen gram talent, niks eigenheid, een kaakslag voor échte muzikanten! Hold your horses peepz! Ondertussen bracht juffrouw Tiolants onder de naam INE een eigen nummer uit, werkte ze hard aan eigen nummers, beslist om zich professioneel met muziek bezig te houden en kiest eind 2020 Emmy d'Arc als artiestennaam. "Dat laatste zal voor altijd zo blijven vermoed ik. Ik ben soloartiest en begeleid mezelf op gitaar. De naam is vanzelfsprekend een verwijzing naar de historische figuur Jeanne d'Arc, een vrouw die vol vuur en passie vocht voor waar ze in geloofde. Waar ik me eerder op covers toelegde, ben ik vandaag een singer-songwriter die hard werkt aan eigen muziek." Begin 2021 is het dan ook zover: de eerste single, Tell The World, van Emmy d'Arc is een feit, In hoeverre Emmy d'Arc muzikaal afwijkt van haar eerdere projecten, op het feit dat Ine nu eigen muziek schrijft? "Eigenlijk in niets. Het was gewoon tijd voor een artiestennaam en dit was het ideale moment."
Ondertussen mocht Emmy/Ine enkele mooie voorprogramma's op haar naam schrijven (Novastar, Gabriel Rios, Ozark Henry, ...) en staat er ook een geheel eigen clubtour in de steigers. Waar ze uiteindelijk naartoe wil? "Zoals velen neem ik aan: ver hier vandaan!" zegt ze met een dromerige smile.
Misschien moet ik wel eens van mijn zwarte outfits af.
Wat is jouw favoriete instrument en hoe kwam je ermee in contact?
"Ik heb Jack Johnson en Johnny Cash ontdekt op hele jonge leeftijd, ik was - en ben nog steeds - enorme fan. Beide zijn onlosmakelijk verbonden met hun gitaar. Op mijn elfde kreeg ik mijn eerste gitaar van Peter Van Laet, een kennis van mijn mama. Ik startte aan het conservatorium in Hasselt met notenleer en gitaarles en sindsdien ben ik nooit meer gestopt. Ik nam mijn gitaar overal mee, van optreden naar optreden op lokale evenementen tot zelfs naar ’t WC!" En natuurlijk mocht die gitaar niet ontbreken tijdens de shoot. Ine maakt spontaan van elk 'rustmoment' gebruik om haar favoriete instrument om te gorden en wat deuntjes te spelen. Het levert ons nieuwsgierige blikken op en tovert een glimlach op de gezichten van jong en oud die ons pad kruisen. Hoe zalig kan zo'n shoot toch zijn. "Mijn liefde voor muziek is door hen wel gegroeid. Hier of daar zal de invloed onvermijdelijk geweest zijn, maar zeker niet al te groot of bewust. Ik wil mijn eigen weg zoeken en moet misschien wel eens van mijn zwarte outfits af om de perceptie wat te doorbreken." zegt Ine terwijl ze speels een nummer van de 'man in black' inzet. Wanneer ik even frons, countert de innemende jongedame met een schalkse glimlach. Er zit dus ook nog een comedian in haar verscholen, maar dat had ik tijdens een optreden al ondervonden.
Ben je professioneel muzikant? "Ik heb mijn diploma als vroedvrouw maar heb de sprong gewaagd naar fulltime muzikante. Als ik het nu niet probeer, zal het nooit gebeuren. De timing was misschien wel wat bizar, zo net voor de lockdown, maar het geeft me ook de tijd om alles rustig aan te pakken en te focussen of meer nieuwe nummers. Al zou ik dat schrijven in normale omstandigheden ook even intens hebben gedaan. Ik ben nl. een echte huismus en voel me helemaal goed alleen in mijn kot." Dat laatste staat toch wel in schril contrast met de Ine die ik live aan het werk mocht zien en die ook tijdens de shoot geen seconde stil staat (wat natuurlijk goed uitkomt), m.n. de energieke performer Emmy d'Arc.
Nu op naar nieuwe muziek.
Is er nieuw werk van je project(en) in het vooruitzicht?
"Mijn eerste EP Reveal is op 3 december 2021 uitgekomen. Nu ben ik stevig aan’t schrijven aan nieuw werk." Mijn slecht karakter kan het niet laten, dus vraag ik Ine wat ze nu eigenlijk zelf van die eerste worp vindt. "De EP was een zoektocht, ik had nooit eerder geschreven. Als ik er nu op terug kijk is dat eigenlijk allemaal best snel gegaan. Het waren de eerste nummers die ik maakte. Het was de bedoeling hier geen richting in te kiezen en het zo simpel mogelijk te houden. Ik heb er vooral veel uit geleerd! Ik ben erg blij met de warme ontvangst die zowel de EP als 'Emmy d’Arc' kreeg. Maar nu… op naar nieuwe muziek." Nieuwe muziek waarbij Ine af wil van het genrevakje' waarin ze geduwd werd, ook al gaan de kledingstijl en stemtimbre een welbepaalde richting uit. "Ik moet misschien toch eens wegblijven van zwarte outfits en geleidelijk aan bouw ik ook een ruimer eigen repertoire uit waardoor covers minder dominant in mijn set aanwezig zullen zijn. Maar helemaal verdwijnen zal een zekere Johnny Cash wellicht nooit."
Fav instrument om te spelen "Gitaar, dan stem en piano."
Fav instrument om naar te luisteren
"Ik hou van het strakke van drums"
Fav instrument dat je ooit zou willen spelen
"Cello. Ik hou van de warmte, diepgang en laagte maar heb het jammer genoeg nooit zelf kunnen proberen."
