top of page
Marleen Markey

RAWreport | Het favoriete instrument van: Daan Sneppe

Onze derde reeks RAWreports brengt ons bij enkele BE en NL muzikanten.

Doel is te polsen naar hun favoriete instrument, hun verhaal te vertellen gecombineerd met één of meerdere portretfoto's. Onze verslaggevers en fotografen brengen een aantal erg leuke en/of verrassende portretten.



Hoe is je liefde voor de gitaar ontstaan? Op welke leeftijd ben je met muziek begonnen?

Ik was al zeer vroeg geïnteresseerd in muziek. Ik ben begonnen als drummer rond mijn zesde, toen op een drumstel van emmers en even later op een kick, snare en cymbaaltje. Maar ik wilde ook liedjes kunnen maken. De aantrekkingskracht van de gitaar is er volgens mij gekomen door Nirvana. En dan vooral zoals Kurt Cobain: altijd in functie van liedjes maken, en niet om flashy solo's te spelen. Ik zal dan een jaar of elf zijn geweest.


Heb je muziekschool gevolgd?

Ik volgde 4 jaar notenleer en 2 jaar drums … ik kan niet zeggen dat dat m'n gitaarspel heeft beïnvloed. Gitaar heb ik vooral geleerd door liedjes mee te spelen en zelf liedjes te maken. Om de een of andere reden heb ik die laatste drie jaar meer bijgeleerd dan de vijftien jaar ervoor. Ik speel meer dan vroeger, moet meer stukken leren, probeer de theorie achter wat ik speel te snappen en uiteraard is YouTube een grote bron van nuttige info!



Wie heeft je geïnspireerd?

In het begin vooral Nirvana, later meer rock stuff zoals Led Zeppelin, Ted Nugent, El Guapo Stuntteam, Captain Beefheart ... Daarna komen 16 Horsepower, Wovenhand, Feist, The Band ... Nu is dat vooral Luca Benedetti, Dylan Day (o.a. Jenny Lewis) en veel oude countrygitaristen.


Wanneer zag je in dat de gitaar jou op het lijf geschreven is en dat je het écht wel kunt?

De laatste jaren ben ik het allemaal wat serieuzer aan het nemen, maar al van toen ik een jaar of zestien was, wist ik dat er geen weg terug was Het leuke aan een instrument is dat je het nooit echt volledig kan. Je kunt het niet 'uitspelen'. Er is altijd iets te ontdekken.


Welke gitaar gebruik je het liefst?

Sinds 3 jaar heb ik een custom built gitaar, een Epiphone Coronet 1959. Dat is voor mij de Holy Grail. Zeer lang over nagedacht, lang moeten zoeken naar de juiste 'specs' maar zéér tevreden over het resultaat. Ik vind het een zeer inspirerend instrument, heel veelzijdig in z'n eenvoud.



Hoeveel instrumenten heb je?

Ik heb ongeveer 10 gitaren, akoestisch en elektrisch, waaronder ook een banjo en lapsteel. Toch speel ik bijna ieder optreden op de Coronet. Omdat dit instrument mij op mijn gemak stelt en zeer vertrouwd aanvoelt.


Gebruik je effects (pedalen ...)?

Ik gebruik een compact pedalboardje met daarop voornamelijk tremolo, reverb en 2 overdrives. Ik probeer het wat simpel te houden als het op effecten aankomt.


Welk minder bekend of ongewoon instrument hoor je graag? Soort van guilty pleasure.

Ik ben de laatste tijd enorm fan van pedal steel guitar. Zeker als het gebruikt wordt in droefgeestige muziek. Zeer weemoedig instrument. Iets wat ik ook apprecieer bij de bandoneon.



Speel je ook andere instrumenten?

Naast gitaar nog een beetje drums.


En welk instrument zou je nog graag leren?

Ooit misschien wel pedal steel. Maar dat is niet zo evident om mee te starten. Zo'n gitaar kost namelijk ‘een arm en een been’, en die heb je alle vier nodig om het instrument te bespelen.


Bij welke bands speel je?

Ik speel bij de coverband Lajos & The Gang. Daarnaast doe ik ook veel gelegenheidsdingen en akoestische optredens met Acoustic3.



Breng je binnenkort iets uit? CD? Of is er net iets gereleased?

Voorlopig speel ik niet in een band die eigen muziek brengt. Maar sinds maart probeer ik met bevriende muzikanten coversongs op te nemen. Elk in z'n kot. De volgende is 75% klaar en komt er misschien deze maand nog aan. En vanaf nu kunnen we hier en daar al eens optreden. Het gaat de goeie kant op!


Hoe heb je de lockdown ervaren?

Alle grote optredens met Lajos & The Gang waren uiteraard afgelast. Toch heb ik al enkele dingen kunnen doen en kan ik me muzikaal wel bezighouden. Dat gezegd, ik moet er niet van leven, dus kan ik niet klagen.


Ik wil nog even aanstippen dat deze foto’s gemaakt zijn in de Shellshock studio, een professioneel uitgeruste studio in Brugge die zich specialiseert in genres die gaan van alternatieve rock tot extreme metal.


Foto's en interview: Michel De Pourcq | Eindredactie: Marleen Markey

bottom of page