Onze derde reeks RAWreports bracht ons bij enkele Belgische en Nederlandse muzikanten.
Doel was te polsen naar hun favoriete instrument, hun verhaal te brengen gecombineerd met één of meerdere portretfoto's. Onze verlaggevers en fotografen kwamen terug met een aantal erg leuke en/of verrassende portretten.
"Maria isn’t a virgin anymore because the guy who drives the ice cream truck that only sells vanilla ice raped her last night."
A quick guide to... Brecht Vanvyaene was eigenlijk al van kleins af geobsedeerd door muziek. Als peuter ging hij altijd bij zijn vader zitten om samen naar muziek te luisteren, met de koptelefoon op, al weet hij dat zelf niet meer natuurlijk, "Mijn moeder vertelt me ook soms het verhaal dat ze in de supermarkt boodschappen deed met mij als kleuter in de winkelkar, toen plots Bryan Adams door de speakers klonk. Ik sprong blijkbaar recht wijzend naar mijn oren en begon Summer of ‘69 mee te roepen."
Zijn allereerste optreden herinnert Brecht zich nog zeer goed.
"Dat was in het atelier van mijn nonkel Franky, de vader van Gijs die in m’n bandje genaamd Average drumde. Het was een optreden vooral voor vrienden en familie maar ik was zo nerveus dat ik bijna de hele week ervoor niet van de pot graakte (lacht)."
In goed gezelschap blijkbaar gezien hetzelfde gold voor Gijs en Jelle.
"Die tijd met Average was eigenlijk een cruciale tijd in mijn vorming als muzikant. Daar heb ik echt geleerd wat voor sterke vriendschappen er gemaakt kunnen worden door muziek. We waren werkelijk iedere vrijdag en zaterdag samen op pad. Er zijn meer dan genoeg gekke anekdotes te vertellen over die tijd. Ook tijdens de week zat ik bijna dagelijks samen met op z’n minst één van hen om muziek te luisteren of te maken."
Dat was ook de periode dat het trio in contact kwam - en zeer goede vrienden werden met - Jelle Tommeleyn en Thijs Vangheluwe. Zij speelden toen in Red Star Bullets. "Average en de Bullets waren een beetje elkaars rivalen ij het zop een zeer speelse manier. Er was zo steeds een kleine ‘battle’ om wie de beste band was van de twee." Uiteindelijk zijn Jelle, Jelle, Thijs en Brecht samen een andere band gestart die nu gekend is als Miava. "De naam Miava is trouwens een afkorting van een zeer lange naam die we aanvankelijk in gedachte hadden, m.n. ‘Maria isn’t a virgin anymore because the guy who drives the ice cream truck that only sells vanilla ice raped her last night’.
Excuseer? "Goh, het had te maken met Thijs die iets in de naam wou in de aard van ‘Maria isn’t a virgin anymore’ en Jelle Tommeleyn voegde daar ‘The guy who drives the ice cream truck' aan toe (lacht)."
Toen Brecht Vanvyaene dan eind vorig jaar thuis op zijn geliefde akoestische gitaar aan het tokkelen was, hoorde hij nummers groeien die niet binnen zijn band Miava zouden passen. Nummers waar hij echter zoveel affectie voor voelde dat hij er absoluut iets mee moet en zou doen. Bun was geboren
"Die akoestische gitaar is trouwens de gitaar waarop ik al mijn nummers heb geschreven."
Wat is jouw favoriete instrument? "Het was net na de lagere school, de zomervakantie nadat ik het zesde leerjaar afmaakte. Ik wou enorm graag gitaar leren spelen maar was veel te verlegen om dat te doen. Het is er dan uiteindelijk van gekomen doordat m’n vader - ook een grote muziekliefhebber - een akoestische gitaar voor me kocht en me inschreef voor lessen bij Key Music in Roeselare." Brecht speelde de eerste vier jaar regelmatig, was echter niet enorm gemotiveerd om zich volledig te smijten. "Het was pas toen ik in het derde middelbaar belande en met mijn oudere neef Gijs, zijn neef Thomas en m’n jongere neef Jelle (van Miava), samen begon te spelen dat de passie echt kwam. Ik was toen volledig geobsedeerd door grunge."
De gitaar in kwestie (zijn lievelingsinstrument) kocht zijn vader voor hem, ongeveer een maand voor hij weg ging van de moeder van Brecht.
"Ik neem niemand iets kwalijk trouwens, relatiebreuken gebeuren nu eenmaal. Ik was wel behoorlijk depressief in die periode. Mijn vader die ook één van mijn beste vrienden is, verliet het huis, héél ons gezin lag met zichzelf in de knoop en daarbovenop werd ik behoorlijk zwaar gepest op school. Dat waren de triggers waardoor ik me volledig terugtrok in de muziek."
Die akoestische gitaar is trouwens de gitaar waarop Brecht al zijn nummers heeft geschreven: voor Average, Comet Street, Bun en ook enkele Miava stukken. "De main riff van Every Heart Is a Beating Piece Of Shit schreef ik bijvoorbeeld ook op deze gitaar. De nummers voor mijn andere band Blackbird Phantom werden daarentegen allemaal tijdens de repetities uitgewerkt, waar vooral Sebastiaan Hoet met de basisideeën aankwam."
"Muziek is de weg en ik ga geen andere nemen!"
Ben je professioneel muzikant of heb je (nog) een (vaste) job? "Ik ben helaas geen fulltime muzikant, ik verdien mijn boterham nog steeds door deeltijds te werken bij een standenbouw bedrijf. Ze geven me daar gelukkig veel vrijheid zodat ik me op de muziek kan gooien. Momenteel is het nog altijd gewoon doorbijten en blijven gaan voor de droom, ook al lijkt dat financieel niet de meest evidente optie. Ik zie gewoon geen enkel ander pad voor ogen: muziek is de weg en ik ga geen andere nemen! Mijn leven zou eerlijk gezegd een mislukking zijn voor me als ik die droom niet waar zou kunnen maken."
Is er nieuw werk van MIAVA en/of BUN in het vooruitzicht?
"Met Bun breng ik sinds begin dit jaar constant nieuw werk uit. Ook voor 2021 heb ik nog veel in petto. Het wordt vooral singles lossen en wachten op het juiste moment om een album te droppen. Omwille van corona is dit allemaal niet zo evident."
"Ook met Miava zijn we al een tijdje terug aan het werken aan nieuw materiaal. Het schrijven lukt ook behoorlijk goed, maar die f***ing corona blijft daar steeds een stokje voor steken hé. We hebben hierdoor alweer zoveel tijd verloren! Ik hoop dat we eind 2021 of begin 2022 naar buiten kunnen komen met nieuw materiaal."
"Toch ben ik van plan om het voor mijn veertigste onder de knie te krijgen!"
Fav instrument om te spelen "Ik vind het eigenlijk zeer moeilijk om één instrument te kiezen. Ik hou enorm van de eenvoud van een akoestische gitaar. De puurheid die eruit komt en het gegeven dat je niets kan wegsteken achter effecten of sounds. Aan de andere kant hou ik er ook enorm van om met een elektrische gitaar zoveel mogelijk effecten te gebruiken en er iets mega atmosferisch van te maken."
Lekkere ritmes spelen op een basgitaar doet Brecht ook enorm graag. En drummen, al geeft hij ruiterlijk toe dat hij geen super drummer is.
"Ik kan het genoeg om mijn ideeën te 'formuleren' en wat te 'spelen', maar om nummers strak in te spelen in de studio, zet ik toch liever in op iemand met veel meer skills op de drums dan de mijne."
Fav instrument dat je ooit zou willen spelen
"Het enige instrument dat ik graag nog zou leren spelen is de piano. Het is een super instrument voor songwriting. Ook om extra sfeer in bepaalde nummers te leggen, heb ik de piano ook al enkele keren willen gebruiken. Ik ben er ooit al eens aan begonnen maar heb me er niet verder op toegelegd. Toch ben ik van plan om het voor mijn veertigste onder de knie te krijgen!"
#rawreports #muzikantenintrumenten #favorieteinstrument #johnvandemergel #brechtvanvyaene #bun #miava #gitaar #zang