Bij ons geen standaard eindejaarlijstjes, wel een héél eigen kijk van enkele van onze medewerkers op hun persoonlijke muziekervaring. Enjoy!
Goede rockumentaries zijn zeldzaam en dus dien je het kaf van het koren te scheiden.
Hieronder vind je mijn geselecteerde Top-20, die muziekliefhebbers een blik achter de schermen gunt van bekende, minder bekende en soms totaal onbekende bands. Soms tragisch, soms ronduit hilarisch en bij momenten onthullend. De meeste fragmenten zijn trailers, waarvan je de full documentary kunt vinden op YouTube. Veel kijk- & luisterplezier!
1. Eagles of Death Metal: Nos Amis (2017) + Fluctuat Nec Mergitur (2018)
5 jaar terug gebeurde de tragische muzikale 9/11 in de Bataclan. Beide rockumentaries brengen perfect in beeld, welke attrociteiten zich die avond hebben afgespeeld met blijvende gevolgen voor zowel de band, de aanwezige toeschouwers als alle concertgangers ter wereld. Sindsdien heb ik een zelf-ingebouwde reflex om bij elk concert eerst alle mogelijke vluchtwegen te checken. What doesn't kill you, makes you stronger!
2. Arsenal in Boston with Aaron Perrino + in Salvador with Mario Vitalino Dos Santos (2005)
Bij het album Outsides van Arsenal zat destijds een DVD met daarin 2 reportages, die tot op vandaag nog altijd een betekenis hebben in mijn leven:
Aaron Perrino, zanger van The Sheila Divine en Dear Leader, is één van mijn grote idolen en ook al zit hij er misschien uit als een nerd, hij is gewoon een ontzettend grappige en machtige gast: "All Belgians are drunks and whores and every girl is a prostitute."
Het succes van Arsenal, één van mijn favoriete Belgische bands, is mede te danken aan Mario Dos Santos, die aan de bron lag van het onsterfelijke Saudade. Daarna verdween hij van de radar en in 2018 verscheen plots het persbericht, dat hij gestorven was in een verkeersongeval op de Brusselse Ring. Bleek die vent verdomme in St. Michiels te wonen en als chauffeur te werken bij Dupont Cheese te Brugge en ik als Bruggeling wist dat niet. RIP, Mario! Je muzikaal talent is veel te weinig tot uiting gekomen!
3. Breadcrumb Trail (2014)
Hieronder het relaas van de band Slint en hun cult-plaat Spiderland. Gewoon intrigerend!
4. The Unreal Sounds & Story of Silver Apples (2020)
In navolging van mijn eerdere post op RAW-kost kan het verhaal van de Silver Apples hier absoluut niet ontbreken. De pioniers van de elektronische muziek!
5. Cure for Pain: The Mark Sandman Story (2011)
In 1999, op 46-jarige leeftijd, stierf Mark Sandman, de charismatische, maar introverte zanger van Morphine, op het podium tijdens een concert in Palestrina (IT). De documentaire onthult zijn tragische levensloop, inclusief het verlies van zijn broers Johny en Roger en zijn moeilijke relatie met zijn ouders. Het leerde mij ook zijn vorige band Treat Her Right kennen. Morphine blijkt afgeleid te zijn van de Griekse God Morpheus, God of Dreams. Droom zacht, Mark!
6. MalFunkShun: The Andrew Wood Story (2005)
In het rijtje van overleden grunge-idolen zoals Kurt Cobain, Chris Cornell, Layne Staley en Andrew Wood is deze laatste misschien de minst bekende, maar wel de meest bepalende geweest voor de Seattle-scene. Eerst met MalFunkShun, daarna met Mother Love Bone, de voorloper van Pearl Jam, met voor mij tijdloze pareltjes als Chloe Dancer/Crown of Thorns, Bone China en Man of Golden Words. Tot slot was Temple of The Dog, het muzikaal project van Chris Cornell en Eddie Vedder een pure hommage aan hun vriend Andy. Op vandaag rest ons enkel nog Eddie Vedder, die met Pearl Jam en solo nog altijd fantastische dingen uitbrengt. Drugs take you to hell, disguised as heaven!
7. DIG! (2004)
Een sterke documentaire over de liefde/haat-verhouding tussen de frontmannen Courtney Taylor-Taylor (The Dandy Warhols) en Anton Newcombe (The Brian Jonestown Massacre).
Bad ass Anton Newcombe is een onvermoeibare muzikale duizendpoot, die de psychedelische jaren '60 als geen andere terugbrengt naar de 20e en 21e eeuw. Naast zijn meesterwerken met The Brian Jonestown Massacre vormt hij in September 2019, samen met Emmanuelle Seigner en de leden van Liminanas, de supergroep L'Epée, die met Diabolique voor mij hét album van 2019 hebben uitgebracht.
8. Cardiacs: Why I Love Them (2018)
Lekker dissonante, prettig gestoorde muziek, die onterecht ondergewaardeerd blijft.
Na zijn hartstilstand in 2008 had bandleader Tim Smith door neurologische dystonie enorm last van spastische trekken, waarop hun trouwe fan base via merchandising en crowdfunding de mogelijke genezing van hun idool zo goed als mogelijk ondersteunde.
Niettemin stierf Smith in July 2020. May the force be with you!
9. Crock of Gold: A Few Rounds with Shane MacGowan (2020)
Met de perfecte mix tussen Irish Folk & Punk behoren de Pogues tot mijn favoriete bands aller tijden. Hoe Shane vandaag nog leeft, mag een medisch wonder genoemd worden. Wat dacht je van zijn uitspraken: "if I really wanted to die, I would be dead already" of "Actually, we are better when we are sober, but it is not as much fun. So we get drunk :-)"
10. Behind The Music: Tool (2008)
In een tijd, waarin AI er al in slaagt nieuwe nummers te maken van vergane bands, moet je even stil staan bij deze documentaire over Tool, die in hun nummer Lateralus de Fibonacci-reeks tot in de perfectie verwerkt. Verbijsterend en tegelijk beangstigend, niet!
11. John Cooper Clarke, Celebration (1980)
Deze bij het grote publiek minder bekende poëtische punk is de reden, waarom bands als
Sleaford Mods, Idles en Fontaines D.C. vandaag zo'n hoge toppen scheren. In hun 2020 gelijknamige debuut album brengt de Engelse band Working Men’s Club een hommage aan de poëet met hun nummer John Cooper Clarke, refererend naar zijn gedicht Attack of the Fifty Foot Woman en zijn boek The Luckiest Guy Alive. Respect!
12. What Happened, Miss Simone? (2015)
Velen kennen Nina Simone gewoon bij naam, maar bij het bekijken van deze documentaire zal je mond minuut na minuut openvallen: Wat een madame, wat een muzikante, wat een stem, wat een rebel, wat een verhaal,... Het greep me gewoon bij de ballen en deed me nogmaals beseffen dat achter menig bovenaards talent puur drama schuilt.
13. DeutscheWelle: ein Film von Michael Bentele & Thomas Merker (1981)
Ditmaal geen documentaire over een zanger of een band, maar over een muziekstroming, die bepalend is geweest voor menige progressive rock- of krautrockbands van vandaag.
Fantastisch zwart/wit in beeld gebracht met een uitstekende geluidskwaliteit. Aanrader!
14. Open Your Mouth And Say... Mr. Chi Pig (2009)
Chi Pig, boegbeeld van de Canadese hardcore punk band S.N.F.U. (Society’s No Fucking Use) gaat volledig onderdoor aan de drugs Crystal Meth en doolde rond als een Mongoolse street punk legend zonder tanden. Hij stierf op 16 Juli 2020, kort na de release van zijn laatste akoestische track Cement Mixer (listen). The drugs don't work!
15. Lemmy: "49% Motherf**ker, 51% Son of a Bitch" (2010)
De titel van de documentaire behoeft geen verder introductie: Lemmy is Lemmy! In tegenstelling tot vele BiR-collega"s heb ik geen heavy metal-hart, maar Motörhead is een uitzondering op de regel. Misschien omdat Motörhead gewoonweg geen heavy metal is, maar pure rock & roll van de bovenste plank.
16. Long Time Running (2017)
Afscheidstournee van The Tragically Hip en hun frontman Gord Downie, bij wie kort voordien hersenkanker werd vastgesteld. Zal hij het einde van de tournee überhaupt halen?
Een aangrijpende documentaire over de last goodbye van Gord Downie aan zijn Canadese thuispubliek. Ook al gaat het duidelijk bergaf met hem, zijn publiek blijft hem keihard steunen. Respect aan de man Gord Downie, aan zijn band en aan het publiek!
17. Patti Smith: Dream of Life (2008)
Deze rockumentary over the original queen of punk draag ik op aan mijn dochter Manon,
die op 18-jarige leeftijd de grootsheid van Patti Smith heeft ontdekt door haar muziek te ontdekken, haar boeken te lezen en exposities over haar te bezoeken. Proud of you!
18. A Band Called Death (2013)
De Hackney-broertjes uit Detroit starten in 1974, in volle Motown-periode, na het zien van een optreden van The Who, de band Death op. Ze proberen enkele opnames bij record labels aan de man te brengen, maar geen enkele wil zich associëren met een dergelijk lugubere bandnaam. Teleurgesteld trekt stichter David Hackney zich terug en raakt verslaafd aan drank, terwijl zijn broertjes Dannis en Bobby zich met Lambsbread op het reggae-genre hebben gestort. In 2000 sterft David aan longkanker. Door toedoen van Jello Biafra (Dead Kennedys) wordt het werk van Death herontdekt als collector's item en wordt op basis van de originele mastertapes postuum een album uitgebracht. Nog voor er sprake was van Bad Brains, The Sex Pistols of The Ramones gelden zij dus als de ultieme proto-punk band. Een typisch voorbeeld van Famous when you're dead!
19. The Devil and Daniel Johnston (2005)
De kinderlijke, bipolaire en depressieve Daniel geeft een zelfgemaakt cassetje, getiteld "Hi, How Are You" met daarop 20 songs aan een music reviewer van de plaatselijke krant The Austin Chronicle. Het begin van een ongelooflijk verhaal, waarbij de door de duivel bezeten Daniel als singer-songwriter en visual artist een inspiratiebron werd voor menig alternatief rock-icoon, inclusief Kurt Cobain, Toms Waits, Beck, Eels, The Flaming Lips en Mercury Rev. There's a fine line between genius and insanity. I have erased this line !
20. Lo Sound Desert - The Origin of Desert Rock (2016)
Sommigen noemen QOTSA desert of stone rock, maar klopt dat wel? Deze documentaire geeft een mooi beeld van de werkelijke roots van dit muziekgenre. We tekenen Coachella Valley, aka The Low Desert, waar voornamelijk arme blanken en Indianen wonen. In Palm Springs heersen Frank Sinatra en rijke gepensioneerden, die willen zonbaden of golfen en een bloedhekel hebben aan rock & roll. Uit pure verveling beginnen sommige jongeren een band in hun garage en geven ze zogenaamde underground generator party's voor 200 tot 600 lotgenoten op verlaten plaatsen in de woestijn (Edom Hill, Nude Bowl). Deze worden echter meestal door de politie onderbroken. Ooit al gehoord van Target 13, Dead Issue, Mutual Hatred, Throw Rag, Unsound? Ik ook niet, maar dat was het begin. Buiten de stadskernen ontstond een nieuwe hype van stoners, die een mix waren tussen Mad Max en Charles Manson en die als wilden door de woestijn rondreden in hun 4x4's of buggy's. Ze waren gek van skaten en luisterden naar The Obsessed, Jawning Man, Half Astro, Dali's Llama of Horns - ring a bell? Bij mij ook niet!
Fatso Jetson daarentegen is wel iets wat je eens moet opzoeken, echt de moeite waard.
Vervolgens kwam Kyuss met Josh Homme en Nick Oliveri, dat in feite niet aan de origine lag van de desert rock, maar er wel een logisch uitvloeisel van was. Tot slot ontstond uit hun restanten de Queens of the Stone Age en de rest van het verhaal is bekend, denk ik.
So it's all about the beauty of the desert and the purity of the music!
#nieuw #news #RAWkost #fredericzwartjes #20(20) #rockumentary