Sommige platen laten niet los. Ze blijven weken na elkaar in rotatie en het luisterplezier mindert er geen seconde op. Het vroeg het uitbreken van een oorlog om de plaat aan kant te zetten. Geen bezoedeling van die luisterleute verdorie! Eens bekomen van de schok trekt het album je toch weer terug, vermoed je. Zo geschiedde en dan weet je dat het tijd is om de heren achter het project toch eens aan de tand te voelen over hun weergaloos sterke creatie Malvs. After all, je zet geen plaat eindeloos op zonder nieuwsgierig te worden.
Nevel, als ik het goed begrijp ben jij de man achter het muzikale gedeelte en trok je Nihil aan om tekst en zang te verzorgen. Wat me minder duidelijk is, is wanneer het creatieve proces voor Malvs eigenlijk aanvatte. Is dit zo'n beetje, zoals we wel vaker gezien hebben, een soort van covid-project waarbij de lockdowns de kickstart gaven, of zorgden die eerder voor een versnelling van het project?
Nevel: Het idee borrelde al een tijdje om volledig alleen een paar muziekstukken te schrijven. Mijn grootste uitdaging was daarbij om de partituur voor alle instrumenten te schrijven. Een andere drijfveer was om in Nyrak mijn verschillende (muzikale) invloeden te bundelen. Zonder het sluiten van compromissen. In feite is het gestart als een persoonlijk ‘kelderproject’. Van een paar muziekstukken kwam al vlug een compleet album. De honger om het uit te brengen en gigs te doen werd ook snel groter. Mijn ontbrekende puzzelstuk was echter de zang. Ook daar wou ik de grenzen opzoeken van verschillende stijlen en emoties. In feite kwam ik in mijn zoektocht maar bij één persoon terecht die deze leegte kon invullen, en dat was Nihil. Veel moeite om hem te overtuigen heb ik niet moeten doen, hahaha. We kennen elkaar al veel langer maar tot een muzikale samenwerking was het helaas nog niet gekomen. Ondertussen is gebleken dat we een goede tandem vormen.
Wat Malvs zo opvallend sterk maakt zijn de zorgvuldig verweven strijkinstrumenten. De arrangementen zijn duivels rijk. Dat ze ingespeeld werden door enkele leden van een klassiek gezelschap uit Medelin, Columbia is dan weer verrassend. Hoe kom je uitgerekend bij mensen op een ander continent terecht?
Nevel: Voor de opname van Malvs was ik op zoek naar een studiomuzikant om de drums op te nemen. Via sociale media ben ik in contact gekomen met drummer Rudolf Teufelskrieg. De man bleek uiteindelijk ook percussionist te zijn in het Philharmonisch orkest van Medellin. Ik zag meteen kansen. De dirigent was gelukkig bereid om mee te werken aan een metalproject. Na een paar contacten en proefopnames waren de opnames in een weekend achter de rug. Op zich vond ik het voor Malvs een meerwaarde om die strijkers door volwaardige muzikanten te laten inspelen. Tegenwoordig bestaan er veel goede softwarepakketten maar het is toch nooit hetzelfde.
Een ander straf kenmerk van Malvs is dat ondanks de wat complexere aanpak, elke song uitblinkt in een zekere catchiness. Je hoeft een nummer maar één keer te horen om het niet meer uit je gehoorgangen te krijgen. Diverse luisterbeurten later ontdek je natuurlijk dat er zoveel meer rond deze plaat hangt dan een collectie al bij al makkelijk in het gehoor liggende songs. Schrijven zonder compromissen, toch catchy blijven en bovendien een stortvloed aan emoties op de luisteraar loslaten. Lang niet evident, maar Malvs slaagt er met verve in. De ervaring die zich kenbaar maakt?
Nevel: Dankjewel, je hebt er zeker de essentie uit gehaald. Ik wou absoluut een boeiend album maken met afwisselende songs waar melodieuze diepgang in zat. Elk nummer moest voor mij een identiteit krijgen die gemakkelijk in het gehoor lag. Anderzijds was er de drang om te spelen met variaties in riffs, tempo, instrumenten … Het was dus vaak balanceren tussen een typische song met herhalingen, refrein … en melodieën die verweven zaten in de verschillende lagen. Steeds de zoektocht naar de juiste ziel van het nummer.
(Graaf Nevel)
Even over naar jou, Nihil. Jij verzorgde teksten en zang op het album. Als ik het van Nevel goed heb begrepen, is de muziek eigenlijk al klaar voor jij aan de slag gaat. Hoe gaat bij jou schrijfproces in zijn werk? Zorgt het muzikale voor de woorden?
Nihil: Voor Malvs heb ik de muziek zowat helemaal afgewerkt gekregen. Nyrak is Nevels geesteskind en het zou dus ongepast zijn geweest iets te veranderen. Bovendien was het ook niet nodig. De nummers hebben iets wat afwijkt van standaard black metal en dus heb ik gewoon tekst en zang op maat van die songs gesneden. Nevel en ik kennen elkaar, hebben vertrouwen in elkaars mogelijkheden en ik genoot gehele creatieve vrijheid. Ook voor de intro, het tussenstuk en de outro. Is makkelijk en aangenaam werken zo, zeker gezien alles op afstand moest gebeuren. Voor het volgende album gaan we het iets interactiever aanpakken, maar hoe precies zal ook van de praktische omstandigheden afhangen.
Nevel: Deze manier van werken zorgt ook wel voor een bepaalde snelheid waarin je een album kan afwerken. Mijn ervaring leert me dat ik bij mijn vorige projecten onnodig veel tijd heb verloren. Iets wat ik absoluut wou vermijden. Eerlijk gezegd, ik word daar gefrustreerd om. Uiteindelijk hebben we gemerkt dat dit een formule was die voor Nyrak goed werkte. Maar er zijn verschillende wegen naar Rome natuurlijk.
Het concept dromen komt in zowat elke song terug, al dan niet in de letterlijke zin van het woord. Mogen we in zekere zin een concept vermoeden achter Malvs? De nachtmerrie die ons bewuste leven zijn kan?
Nihil: In zekere zin is het een conceptalbum, inderdaad. De albumtitel is door Nevel gekozen, die iets wou doen rond psychisch lijden. Ik heb het wat breder aangepakt en "malus" als ziekte, straf of het kwaad geïnterpreteerd. Dromen zijn een terugkerend thema, omdat ze erg interessant zijn als fysiek verschijnsel en ook als filosofisch, artistiek concept. Dromen ontspruiten aan onze hersenen die allerhande indrukken verwerken tijdens slaap. Maar ook in de wakende wereld interageren we enkel door de activiteit van ons brein met de realiteit. De werkelijkheid leeft als het ware op onze zintuigen. Daardoor zijn we gevangen tussen het objectieve en het waarneembare. Het is een gevangenis waar bijvoorbeeld religie in sluimert, maar ook andere soorten fantasie zijn ondergebracht. Naar mijn mening is de externe realiteit bevrijd van een zinnig waardeoordeel, maar de interne wereld - of het droombestaan, zo je wil - is er dan weer onlosmakelijk mee verbonden.
Nog even terugkerend op de teksten. Jouw lyrics leunen aan bij de origine van black metal. Ik heb het niet meteen over het Satanische, maar over misantropie en nihilisme. Mijns inziens toch twee kernwoorden als het gaat om het subgenre, maar intussen niet meer zo omnipresent als destijds. De wereld is voor jou een geschenk dat blijft geven, neem ik aan?
Nihil: Ik schrijf ofwel heel verhalend over mythologie, of net erg hermetisch over eigen ervaringen en gevoelens. Die laatsten hebben me via cynisme tot bij een existentieel nihilistisch en misantropisch wereldbeeld gebracht. Op deze plaat heb ik beide samengebracht door nachtmerrie elementen te verweven met het levensbeschouwelijke.
(Nihil)
Eveneens opvallend aan Malvs is dat je je hele range gebruikt. Van ijzige screams over diepe grunts via heldere, van emotie doordrongen cleane stukken naar (quasi) spoken word. Die mix wordt m.i. héél efficiënt aangewend om de inhoudelijke boodschap van de teksten in de verf te zetten. In die zin bewust, denk ik, maar vind je het zelf ook leuk om zo af te wisselen? Ik bedoel maar, je extreme strot hoort bij de betere die er te vinden zijn. Het zou ergens makkelijk zijn om enkel daarop te bouwen. Er zijn ook wel wat mensen te vinden die cleane vocals in extreme metal maar niets vinden.
Nihil: Muziek maak ik in de eerste plaats voor mezelf, dus die mensen moeten de clean vocalen dan maar negeren of naar andere bands luisteren. Enkel Nevels tegenwerpingen zouden in dit geval relevant zijn geweest voor mij. Zelf vind ik dat die afwisseling een spanningsveld schept, zowel tijdens het creatieve proces als bij het luisteren. Het laat ook toe om grotere emotionele diepte te verlenen aan het geheel. Bij Nyrak brengt het de nummers ook nog meer samen en ondersteunt het de soms wat onorthodoxe riffs. Trouwens, je hoort het ook bij mijn andere bands Lichfield, Hangman's Hymn en Plagueland.
Nevel: Ik kan dat enkel beamen. Voor mij is de zang een volwaardig ‘instrument’ in het geheel. Er moet als het ware een symbiose ontstaan tussen muziek en zang. Nihil kreeg in ieder geval van mij de volledige creatieve vrijheid. Hij heeft in het verleden al meermaals bewezen dat hij een uitzonderlijke zanger is. Mijn enige vraag was eigenlijk eenvoudig: Til de nummers door jouw stem naar een hoger niveau. En dan schudt hij dit uit zijn mouwen! Daar kon ik werkelijk niets aan toevoegen.
De zoektocht naar een label dat Malvs aan de wereld wil schenken. Al enige vorderingen op dat vlak?
Nihil: We gaan in zee met een klein Belgisch label (Helheim) dat ons een goeie deal heeft geboden. Los van het feit dat labels niet echt meer zijn wat ze waren, is het voor ons een opsteker dat iemand in ons wil investeren. Bovendien staat het ook altijd beter naar bookings toe om iets uit te brengen wat niet in eigen beheer “blijft steken”.
Nevel: Als je bekijkt hoeveel goede bands en nieuwe releases er tegenwoordig zijn, dan wisten we op voorhand dat het niet zo evident zou zijn. We waren dan ook blij dat we een geïnteresseerd label gevonden hebben. Op zich zijn de eerste commentaren op Malvs positief. De ideeën voor een vervolgalbum krijgen ondertussen ook al aardig vorm.
Mag mijn onsterfelijk jeugdige ik hopen dat we Malvs ooit ook live te horen krijgen? Zijn er plannen in die richting of valt dat moeilijk in te plannen met alle andere projecten waar jullie aan werken?
Nihil: Zoals je al kon afleiden uit mijn laatste antwoord, zeker en vast. We hebben ondertussen de gehele bezetting rond. Allen ervaren en getalenteerde muzikanten. Wij kijken ernaar uit om vanaf de lente dit jaar op het podium te staan.
Nevel: Ondertussen is de eerste show vastgelegd op 21 mei in Biebob te Vosselaar. Voor ons meteen een geweldige affiche in een toplocatie. Door corona zijn de voorbije periode de meeste shows uitgesteld. Hierdoor liggen de line-ups van de eerstvolgende concerten al een tijdje vast. Dat maakt het op dit moment wat moeilijker om op een affiche te geraken. Maar ook dit zal wel gunstiger worden.
Er verschijnt tegenwoordig een shitload aan releases, vooral in het black metal landschap. Die zijn uiteraard niet allemaal even goed. Onderscheiden is immers de boodschap en dat is lang niet evident. Ik vind Nyrak daar met gemak in slagen, maar hoe kijken jullie zelf aan tegen de huidige "scene" (als ik die zo nog mag noemen)? Maakt het schier ontelbare aantal releases het voor jullie moeilijker om boven het pak uit te stijgen, denk je?
Nihil: Wat opvalt bij de mij bekende bulk van recentere black metal releases is dat ze vaak uit dezelfde occulte vijver vissen qua thematiek en artwork. Zeker niet mis, maar het ontbreekt me uiteindelijk vaak aan herkenningspunten in die muziek. Ook al is de kwaliteit van de gemiddelde release een pak beter dan twintig jaar geleden, voor mij zijn de meeste nieuwe albums liftmuziek. Leuk voor op de achtergrond of om het geluid van flatulentie te maskeren. Ik hoop dat Nyrak er inderdaad wat uitspringt, maar dat moet de luisteraar bepalen.
Ik ben nooit echt deel geweest van de "scene", ondanks het feit dat ik al meer dan een kwart eeuw metal maak. Het idee dat een gemeenschappelijk muziekgenre of een kledingstijl een basis is om vriendjes te worden, heb ik altijd wat vreemd gevonden. Dat gezegd zijnde is het wel een potentieel goed medium om enkele leuke zonderlingen -trouwens, dat is de titel van de nieuwe Gotmoor - te leren kennen. Waar ik nu woon is er trouwens hoegenaamd geen echte scene meer voor extreme metal.
Nevel: Door de overkill aan releases is het natuurlijk niet zo eenvoudig om je te onderscheiden. Langs de andere kant ben ik daar helemaal niet met bezig. Ik volg tijdens het schrijfproces enkel mijn eigen muzikale DNA. Schrijven op basis van tendensen is helemaal niet aan mij besteed. In de eerste plaats maak ik voor mezelf muziek. Een egocentrische benadering, maar het werkt wel in het nastreven van vrijheid.
Nou heren, een welgemeende dankjewel voor jullie tijd! Onze nieuwsgierigheid werd ruim ingeruild voor heel wat wijsheden. Zonder enige twijfel: tot we jullie op het podium zien binnenkort!
