September. De maand die eindelijk regen bracht. Te weinig om goed te zijn, zonder twijfel, maar het luidde wel menig medemens' favoriete seizoen in en de melancholie die ermee gepaard gaat. Behoorlijk wat plaatjes die treffend hun release in die maand hebben uiteraard. Daaronder enkele luisterrijke albums uit de Lage Landen. We starten deze trip echter in Polen.
Hegemone - Voyance
Dat de eerste twee telgen van Hegemone een indruk nalieten, het is een understatement. De band houdt grof gezegd het midden tussen black en post-metal, maar kruidt hun songs evengoed met elementen uit sludge en death metal. Geen zak geven om vakjes, gewoon zorgen dat het geheel juist zit en klinkt. En klinken doet Voyance. De plaat draait rond het al dan niet bestaan van (een) god. Doorgaans levert dat nogal knapperige opmerkingen op uit mijn mond, maar Voyance is eerder het equivalent van je lippen sluiten om een uitlaatpijp van een old timer die de LEZ-zone niet in mag. Voyance verstikt en laat een verpletterend zwaarmoedig gevoel achter. Het is een plaat die ik niet zou aanraden aan al wie het mentaal moeilijk heeft, want ze hakt stevig op het gemoed in. Ik doe één ding niet meer: de plaat tweemaal na elkaar beluisteren. Ze weegt enorm zwaar en mijn gedachten kleurden toen een pak zwarter, mijn gemoed lag opgekruld op de grond. Interpreteer dat enkel als compliment. Hegemone heeft zichzelf met hun derde nog maar eens overtroffen. Goed vijftig minuten lang verstikkende duisternis, zonder hoop in het vooruitzicht. Kortom: een must hear. Uit via Brucia Records.
Releasedatum: 15 september 2022
Soul Dissolution - Sora
Een prima tegengewicht voor het al vermelde Voyance bleek de eveneens derde langspeler van het onderbeminde Mechelse Soul Dissolution. De band draait intussen een decennium mee en staat voor atmosferische, melancholisch klinkende post black metal. Sora biedt echter niet enkel melancholie. Er hangt een zowaar opbeurend sfeertje over de songs. Het is moeilijk om naar Sora te luisteren en niet te glimlachen alsof een zacht stralende, late nazomerzon het herfstige pallet in het woud krachtiger laat kleuren en daarmee zelfs een sombere inborst laat opveren. Er zit hoop in deze plaat. De muziek ademt volop. De melodieën kunnen enkel omschreven worden als wijds en rijk, iets waar de band altijd al in uitblonk maar hier misschien nog net iets meer. Sora zorgt voor instant liefde en de hoop borrelt in me op dat de band eindelijk op wat meer welverdiende bijval mag rekenen. Ook in eigen land nondedomme. Soul Dissolution bevestigt nog maar eens een parel der Lage Landen te zijn. De prachtige hoes kan dat enkel bijtreden. Uit via Veridian Flame Records.
Releasedatum: 30 september 2022
Graceless - Chants from Purgatory
Het Leidense Graceless was voor mezelf een nobele onbekende tot Where Vultures Known Your Name met veel bombarie mijn huiskamer vulde zo'n tweeëneenhalf jaar geleden. Het tweede album van het viertal palmde met behoorlijk wat swagger liefhebbers van Bolt Thrower en Asphyx in. Wereldwijd. Niets nieuws onder de zon, maar er zijn lang niet veel bands die deze stijl even goed beheersen als Graceless, tenzij de Godfathers zelve. Hier en daar duikt nu ook het Oekraïense 1914 als nadrukkelijke referentie op en dat is een verrijking voor de sound van de band. Chants of Purgatory is een bijzonder fijn gesmeed old school death metal schijfje, dat baadt in ijzersterke riffs en fantastisch verweven melodieën. Het is een dynamische plaat die ergens een live-gevoel in zich draagt. Aan power ook geen gebrek, deze wall of sound. Aan ruimte voor elk instrument evenmin. Wat ronkt die bas bijvoorbeeld een heerlijk eind weg zeg! Live is dit materiaal gegarandeerd opnieuw een feest, en net als Vultures is Chants dat opnieuw in mijn huiskamer. Op repeat als het enigszins kan. Uit via het Schoonebeekse Raw Skull Recordz, een label dat trouwens nog wel wat lekkers uit de ondergrond in de aanbieding heeft. Dolle pret, die Chants of Purgatory!
Releasedatum: 30 september 2022
Angmodnes - The Weight of Eternity
Utrecht! Mooie stad en thuisbasis van Angmodnes. Geen derde langspeler maar een debuut deze keer. Een debuut dat te kort uitvalt, maar daarmee hebben we meteen het "negatieve" vermeld. Drie songs telt de eersteling van het trio. Samen zijn ze goed voor zo'n 36 minuten. In funeral doom termen spreek je dan eerder over een EP, maar daarmee doen we The Weight of Eternity stevig tekort. Drie songs vol doorleefde en voelbare tristesse. Fantastisch in elkaar geknutseld en een stevige indruk nalatend. Een debuut dat smaakt naar meer. Een extra nummer had voor ons dan ook zeker gemogen want de kwaliteit ligt consequent hoog. Liefhebbers van bijvoorbeeld Shape of Despair of Evoken zullen hier enorm van genieten. De heren zijn nog actief in bands als Wilds Forlorn, Vanir en Apotelesma. Meer nog, deze songs waren ooit bedoeld voor Apotelesma maar pasten niet in het kader. Zelfs als The Weight of Eternity het enige wapenfeit zou worden van Angmodnes - we hopen hier alvast ten stelligste van niet - dan doet u er als liefhebber van zorgvuldig geschreven wanhoop goed aan het schijfje op te pikken en u onder te dompelen in funeral doom van het bovenste schap. Uit via Black Lion Records.
Releasedatum: 30 september 2022
Aphonic Threnody - The Loneliest Walk
Over de dubbelaar van Aphonic Threnody schreven we hier al een uitgebreid relaas. Daar The Loneliest Walk in september zijn release kende, brengen we het prachtige album hierbij graag nog eens in herinnering. Aphonic Threnody hoeft immers niet op te kijken naar de bekendere bands in het genre. Het bevindt zich onder gelijken. Het blijft een onontwarbaar raadsel waarom ze niet in één adem genoemd worden met pakweg Esoteric of Skepticism.
Releasedatum: 2 september 2022