Er zijn geen rustige periodes in metalland. Ook op de dag van publicatie van dit artikel duiken pre-orders op in mijn Bandcampcollectie. Dat ik al eens een release mis spreekt voor zich. Hier zijn er vijf uit 2022 die ondanks de laattijdigheid meer dan de moeite zijn om te checken.
Thy Listless Heart – Pilgrims on the Path of No Return
Waarom siert een plaat die uitkwam in november het lijstje Kabaal dat u mogelijk miste? Omdat november al goed zat en ik voor dit lijstje een knaller van hoes wou hebben, tiens. Wees vreugdevol, doomfanaten, want Pilgrims on the Path of No Return is uiteraard ook een knaller van een plaat, anders zou het hier niet in opgenomen worden. Thy Listless Heart is een eenmansproject uit het Verenigd Koninkrijk, meer specifiek Derbyshire. Simon Bibby is het genie die het album vorm wist te geven. En we feliciteren de beste man van harte! Waar hij ooit nog bassnaren plukte en gitaren mishandelde bij thrashband Seventh Angel, zorgt hij hier voor een perfect samensmelten van epic doom (denk: Solitude Aeturnus) en de Peaceville Three. Let wel, Simon beperkt ruwe vocalen tot een minimum en eerder als accent. Ze komen nooit op de voorgrond. En dat is eigenlijk maar goed ook, want Simon is ook nog eens begenadigd met een dijk van een stem! Achter knoppen en schuiven allerhande zat niemand minder dan Greg Chandler (Esoteric). Nog een troef jandorie. Pilgrims on the Path of No Return hoort zondermeer bij de beste atmosferische doom metal platen van 2022. U bent liefhebber van slechts één van de genoemde bands? Dan nog doet u er goed aan dit project te beluisteren (met de doos cleenex naast u), want het is een weergaloos mooi album dat een perfecte symbiose vormt tussen beide subgenres! Met dank aan Hammerheart Records voor de release!
Releasedatum: 18 november 2022
High Command – Eclipse of the Dual Moons
Dat sommige bands weinig nood hebben aan externe hulp om hype te creëren, spreekt voor zich. Hun materiaal doet het voor hen. Dat geldt bijvoorbeeld voor het vijftal uit Massachusetts dat door het leven gaat als High Command. Klinkt u als traditionele heavy metal in de oren? Wel, ja en nee. Die invloeden worden zeker verweven en zorgen voor enige opsmuk, maar High Command haalt de mosterd vooral bij de extremere sound van de eerste helft van de jaren tachtig met thrash op de voorgrond. En waar voorbeelden als Metallica en Slayer al een tijdje uitgeblust dan wel helemaal uitgedoofd zijn, trekt High Command op Eclipse of the Dual Moons de registers met hoorbaar gemak open. Hier en daar hoor je ook, met evenveel furie, oude Sepultura en Celtic Frost langskomen. Vadsige riffs voor maanden op deze plaat. Gooi daarbij een fantasy setting voor het lyrisch thema en het kan niet anders dan episch worden qua opzet. Dat vertaalt zich o.a. in lange songs die niet geheel ontbeend zijn van cinematografische en atmosferische momenten. Ik liet Eclipse of the Dual Moons een paar weken aan mij passeren tot de hype ietwat gaan liggen was. Een mens maakt fouten. Zorg dat u er geen ergere maakt. Thrash zoals deze heren het brengen is springlevend. Uit via Southern Lord.
Releasedatum: 25 november 2022
Glyph – Remind Us of the Sun
Tijd voor wat originaliteit. Er is immers geen band die klinkt als Glyph. In zijn kern brengt dit eenmansproject black metal, maar doet dat op geheel eigen wijze. Elementen van onversneden rauwe black versmelten met gemak met sferische depressive suicidal en post-black. Dat alles overgoten met een psychedelisch sausje en een scheut (post-)punk. Meest opvallende aan deze release zijn de baslijnen. Die kleuren zodanig buiten de lijntjes dat dit geheel dansbare stuff wordt. Denk aan een zeer duistere en kwaadaardige variant van gothic rock en je hebt een idee. Dat klinkt misschien niet meteen als een compliment voor een black metal band, maar het is een manier om aan te geven hoe eigenzinnig en uitzinnig goed deze muziek is. En geen angst, vrolijk zal u er zeker niet van worden. Zoals de titel van de plaat doet vermoeden heeft de man achter het project onze levensbron niet al te vaak gezien.
Releasedatum: 18 maart 2022
facebook? Te obscuur daarvoor allicht :-)
Inanna – Void of Unending Depths
Progressieve death metal uit Chili, jawel! Toen ik aan deze blogpost begon, was ik ervan overtuigd dat ik deze plaat al aandacht had gegeven. Dat doe je uiteindelijk met meesterwerken, toch? Een snelle zoektocht leverde echter geen resultaat. Ik noem mezelf minstens eenmaal per dag “een kiek” en herhaalde dat tijdens het schrijven enkele keren, maar dat doet er niet toe. Zeven maanden na datum krijgen de heren waar ze recht op hebben: een staande ovatie voor wat ze hier presteren. Experimenteel en progressief van opzet kan je de band het makkelijkst omschrijven alsof je het beste van Morbid Angel, Human-era Death (inclusief solo's Zijne Hoogheid waardig) en The Chasm op een hoopje gooit en dat opkruidt met snuifjes Ulcerate en Cynic. Waar de band in excelleert is echter de flow die de songs kenmerkt. Dat zorgt ervoor dat de zeven lange nummers – het kortste duurt zes minuten acht seconden – voorbij zijn voor je het goed en wel door hebt. En weet dat het album net het uur niet aantikt. Luister gewoon even naar Cabo de Hornos en u bent helemaal mee. Wat een epische track! 2022 was geen slecht jaar voor death metal, maar Inanna mag de kroon dragen. Zoals Void of Unending Depths verschijnen de platen niet meteen elk jaar. Wat een trip zeg! Uit via het in onze contreien ondergewaardeerde Memento Mori.
Releasedatum: 25 mei 2022
Widertod – Widertod EP
Eindigen doen we met een lekker EP'tje van een volstrekt uit het niets opduikend Duits duo waar slechts in beperkte mate info over te vinden is. Het zou me zeer verbazen dat wie hier ook achter zit naam en faam heeft bij een (of meer) andere band(s), maar dat enigszins geheim gehouden wordt. Want hoewel er op zich helemaal niets nieuws is aan de melodieuze black metal, komt die wel scheermesscherp binnen en zetten riff na riff allerhande lichaamsbeharing in geheel positieve zin overeind. Drie kippenvelsongs telt de EP, en de consequent hoge kwaliteit doen werkelijk smachten naar meer. We zijn dan ook blij dat de band intussen getekend heeft bij het al even Duitse Vendetta Records. Mix en mastering waren in handen van Nikita van Der Weg Einer Freiheit en dan weet u dat daar geen gebreken te vinden zijn. Drie songs dus, en de band had geen twee minuten nodig om mijn mond te doen openvallen en vervolgens een glimlach te laten verschijnen. Digitaal is dit eigen beheer product te krijgen via Bandcamp. Een beperkte oplage van 95 CD'tjes kan u daar eveneens bestellen. Mijn exemplaar is alvast onderweg. Wie houdt van met emotie doordrenkte black metal weet waarheen.
Releasedatum: 21 oktober 2022
