14 sep3 minuten om te lezen

Fotoverslag | Leffingeleuren op vrijdag

De zomer is maar volledig gedaan als ik naar Leffingeleuren geweest ben. Al jaren dé afsluiter van de festivalzomer. Altijd een beetje dubbel, je bent al terug aan het werk en die zomer lijkt al voorbij, maar gelukkig kan je nog 1 weekend, dat laatste sprankeltje vakantiegevoel eruit persen.

Leffingeleuren, dat is muziek ontdekken rond de kerktoren. Maximum een tweetal bands per dag die me bekend in de oren klinken, de rest dat zullen we moeten ontdekken. Die ontdekkingen kunnen je dan raken of kraken. Benieuwd wat het dit jaar wordt!

Op vrijdag waren het vooral de botten die kraakten van al dat dansen mosh geweld. Omni, een stelletje postpunkers uit Atlanta mag de dag en daarmee het weekend openen voor mij. Rechttoe rechtaan, zoals dat moet of mag zijn. Nerveuze gitaarlijnen, pompende bassen en vooral een speelse cover van All I wanna do van Sheryl Crow brengen me meteen in de stemming.

Omni

Snapped Ankles

Naar het oerwoud vervolgens met Snapped Ankles in de zaal. Uitgedost met met camouflage - tenues uit de 'Stock Américain' krijgen we hun gezichten amper te zien. Geen idee welke heren of dames er onder deze tenues schuilgaan maar het eerste feestje van de avond is zeker een feit. Zelfgemaakte synths en samples, veel absurde ritmes en dansen maar! Krautrock uit Londen zoals je het enkel hier in Leffinge kan zien.

Collignon

Kwestie van de botten verder te laten kraken, ga ik naar Apollo (de tent die vroeger ook wel nog Kapel heette) voor Collignon. Deze Nederlanders brengen een mix van elektronische muziek, met duidelijk Portugese invloeden, maar vooral met veel dansbare drums. Niet meteen duidelijk wat ik ervan moet denken, maar stilstaan is onmogelijk. Soms moet je de dingen niet in vraag stellen en je gewoon laten meevoeren, iets wat ik op een vrijdagavond na een drukke werkweek maar al te graag doe!

SUUNS

Deze Canadezen bestaan al 15 jaar maar zijn niet gekomen om het publiek te plezieren of om interactie te hebben met het publiek. Aanvankelijk was er nog veel volk in de zaal, maar er kwam steeds meer plaats vrij en het publiek in Leffinge had duidelijk meer dorst dan zin in dit optreden. Een zeer aparte set, waar de band gewoon rechttoe rechtaan zijn zin bleef doen en zich absoluut niets aantrok van het feit of die Belgen hun muziek apprecieerden of niet. Iets teveel samples door elkaar wat mij betreft en een nogal groot contrast met de twee dansfeestjes die ik hiervoor had, dus ook ik koos voor een frisse pint na enkele nummers in plaats van de set volledig uit te zitten.

Snooper

Net wanneer je denkt dat je het meest absurde van de avond al gehad hebt, kom je in Apollo Snooper tegen. Afgeladen vol en een moshpit op de eerste 10-15 rijen, de Apollo - tent barst net niet uit zijn voegen. Het monotone gezang of gepredik van de van zangeres stond in schril contrast met de energie dat deze band op het podium meebracht. Aan inzet geen gebrek, iedereen smeet zich ten volle. Dat laatste werd maar al te graag overgenomen in de talloze mosh pits die deze band maar al te graag aanmoedigde.

Mij deed het wat aan bands als Babymetal denken, waar je ook muzikaal zeer sterke songs met in dit geval punk te horen krijgt, maar waar de zang na een eindje mij serieus begint te irriteren. Desondanks voor de tent sowieso toch wel het concert van de avond.

Whispering Sons

Afsluiten doe ik met de postpunk van Whispering Sons. Klasse van eigen bodem, meesters in hun genre. Al vond ik dat Fenne misschien al een zware week achter de rug had, want ze leek mij wat minder energiek dan vorige keren dat ik ze zag. Andere keren kon ze iedereen op de eerste rij aankijken met een zekere boosheid in haar blik alsof ze iedereen een mot wou verkopen. Het feit dat ze hier in Leffinge hun set vooral vulden met nieuwe nummers hielp niet meteen om het publiek mee te krijgen. Hoe meer naar het einde toe de hitjes toch begonnen te komen en ze wat meer haar micro van de standaard nam moest het publiek toch overstag gaan. Het geroezemoes maakte plaats voor enthousiasme en Fenne wist de Zwerver toch naar haar hand te zetten. Sterk einde van set en van deze eerste dag in Leffinge!