top of page
Pieter Bouckhout

Fotoverslag | Khruangbin, 013

Het is meer dan 31 graden in Tilburg, hartje zomer! Zomer betekent niet alleen hitte, ijsjes en verbrande schouders, ook dat alle festival acts in Europa zijn te vinden. Zo ook de Texanen van Khruangbin. Samen met 013 kondigde ze 2 weken geleden een show aan. Gewoon even tussen het drukke tourschema en een dag later Werchter Boutique in.

Khruangbin

Zodra de band het podium opkomt hangt er een mystieke sfeer. De band trakteert de zaal op een aantal instrumentale nummers zoals Rules van hun tweede album. Hoewel de band maar bestaat uit 3 personen, drummer DJ, gitarist Mark Speer en de beeldschone bassiste Laura Lee is het podium toch meer dan gevuld. Mysterieus lopen ze zonder al te veel contact te maken over de opgezette trappen als het drumstel. Ze doen gewoon hun ding. En dat doen ze heel goed. Als toevallige voorbijganger op een festival klinkt Khruangbin misschien on eerbiedig een beetje als liftmuziek. Ze zijn echter een een totaalbeleving. Hoe je het ene moment staat weg te dromen bij de funky en dreamy basloopjes van Lee kan het seconden later bijna uit de bocht vliegen door het gitaarspel, of een disco-intermezzo.(mét discobal!) En daarna uiteindelijk weer terugkomen op het funky basloopje alsof er niks gebeurde. Subtiliteit speelt de boventoon. De set is een mix tussen hun (instrumentale) deepcuts en nieuwer werk van hun succesvolle plaat uit 2020 Mordechai. Al vroeg in de show brengen ze hun eerste Mordechai track: So We Won’t Forget. De zaal geniet er vol overgave van.


Het hoogtepunt van de set is de medley. Op ieder festival en elke concert weet de band hoge ogen te gooien met de smaakmaker. In de medley worden verschillende muzikale vlakken aangesneden. Van Bowie’s Let’s Dance, Elton John tot The Notorious B.I.G. en alles daar tussen in zoals Wicked Game en Spandau Ballet’s True. Hier in is te zien hoe goed de band op elkaar en vooral ook de lichtman is ingespeeld. Als je even niet op let ben je weer 3 nummers verder. De zaal wordt nog getrakteerd op een aantal nummers zoals meezinger Pelota. (Fonetisch dan wel) Waarna de band gedag zegt.


5 hele minuten blijft het donker en leeg op het podium waarna de dromerige gitaar van White Gloves wordt in gestart. Speer gaat rustig zitten en uiteindelijk komt ook Lee de bühne weer op. Het is nu duidelijk waarom het 5 minuten duurde. Lee is van outfit gewisseld en draagt nu een jurk vol glitters. Hierna wordt er gekozen voor de echte meezinger: Time (You and I) De band speelde zo’n 1,5 uur. Bij het naar buiten lopen wordt je verblind door de zon, welke je weer uit de funky droom genaamd Khruangbin haalt. Het is echter nog maar 20.00 uur. De avond is nog jong, en de terrassen lonken. Proost!


Zaterdag 18 juni, Poppodium 013 Tilburg | Foto's & tekst: Tim van Kleunen

bottom of page