Flashback naar 2023, een zonovergoten editie, één van de meest sympathieke, gezellige en - zeker ook voor de fotografen - fantastisch georganiseerde festivals, waar je je welkom voelt en vol plezier doet wat je graag doet. Datzelfde gold wat mij betreft ook voor deze editie, al was de zon net iets minder van de partij. Ontdekken, dat is ook een sleutelwoord gezien ik slechts twee van de geprogrammeerde bands kende. Een smeltkroes van genres tot slot, want Gent Jazz staat voor 'A journey to the outer sounds and colours of live music', zoals ze het zelf passend omschrijven. Net als vorig jaar pikte ik er één dag uit, terwijl collega Cristina drie (andere) dagen van de partij was.
First up: de Garden Stage.
Toon Putteman Trio
Als eerste optreden onder de noemer KASK presenteert, lieten Toon Putteman (drums), Toon Rumen (Contrabas) en Thibault Deryckere (piano) ons genieten van een set die leefde, waar improvisatie, ruimte en communiceren met elkaar de basis vormt van elke compositie. Iets waar de échte jazzliefhebber van zat te smullen. Zelf ken ik daar allemaal bitter weinig van, dus hou ik het ook uiterst beknopt.
Serendip Quartet
Opnieuw een presentatie van het KASK, zij het ditmaal een kwartet - met vijf muzikanten - onder leiding van saxofonist Arnaud Guichard. De kenners horen een blend van spiritual-, afro-, free- en hedendaagse jazz, met verhalen uit een sprookje, maar ook een sociaal-kritische toets. De inbreng van elektronica geeft het geheel een eigen draai.
Lézard
Dat er die zaterdag aan beide podia wat afgedanst werd, was mede te danken een twee Belgische bands. Genoeg in het gras gezeten, moet de jonge band rond Neil Claes (zang en gitaar) en de kleurrijke, vrolijke eyecatcher Myrthe Marnef hebben gedacht en ze vlogen er meteen lekker aanstekelijk in. Het eerste optreden dat ook bij mij een brede glimlach op mijn gezicht toverde. Tijdens een erg gevarieerde set werden de invloeden van zowel Talking Heads als hedendaagse post-punk als een rode draad door de nummers geweven. Een (festival)topper in spé!
Reinel Bakole
Ze wordt omschreven als de rijzende ster van de Belgische avant-garde soulscene... en dan denk ik meteen aan arty farty toestanden, iets waar ik spontaan stenen kloten van krijg. Bakole heeft stijl, ze kan zingen én ook een ferm stukske dansen. Waar haar performance intens is en als eens de wenkbrauwen doet fronsen, is de muziek daarentegen erg toegankelijk en goed in het oor liggend. Geen makkelijke combinatie, al is het talent overduidelijk aanwezig. Eén van de vele sterke vrouwen die dag.
zaterdag 13 juli 2024, Bijloke Site (Gent, BE) | Foto's & tekst: John Van de Mergel