Een avond waarbij - zeker qua dynamiek en expressie - vooral de drummers in de spotlights stonden. Voor fans van technisch hoogstaand vernuft waren de optredens van zowel Night Verses als main act Animals As Leaders héél hard genieten.
Animals As Leaders
Met hun derde full album, het tweede als échte band, zou alles mooi in haar plooi vallen. De songs op The Joy Of Motion evolueerden van steriel technisch genoedel naar volwaardige nummers waar ook emotie een rol speelt. En dat mag natuurlijk gevierd worden met een avond in het teken van 10 jaar TJOM. Voor een leek als ikzelf was het een beetje bang afwachten hoe lang ik het zou uithouden, want laat ons eerlijk zijn, Tosin Abasi's blend van jazz, djent en prog jaagt menig geharde muziekliefhebber gegarandeerd de gordijnen in. 'Brainmelting' is een term die mooi omschrijft wat er in je hoofd gebeurt wanneer de drie los gaan. De enorme variatie in de nummers zorgde er echter voor dat het grotendeels erg genieten was, ondanks een totaal gebrek aan beweging en expressie bij de heren vooraan. Van wilde rollercoaster rides over fluweelzachte stukken tot complexe Latin partijen (Javier Reyes op klassieke gitaar), nergens kreeg ik het gevoel dat er enkel maar op techniek gewerkt werd. Ik ken enkel het laatste album Parrhesia en werd voor mijn geduld beloond tijdens de toegift. Hoe drummer Matt Garstka op het einde van zo'n set nog armen aan zijn lijf heeft, snap ik niet.
Night Verses
Omdat je niet zomaar in een set van AAL kan gegooid worden, brachten de heren V.S.-genoten Night Verses mee. Een drietal dat grotendeels ook voor technische metal staat, maar een breder scala aanboort dan het hoofdprogramma. Ik moet toegeven dat de Californians me meer konden boeien dan ik had verwacht. Dat was natuurlijk grotendeels aan hun knotsgekke drummer Aric Improta te danken. Naast zijn sterke drumming, trok hij vooral de aandacht toen hij plots op zijn stoeltje ging staan, ons uitdagend aankeek om dan een jump van jewelste in te zetten. Jawel, hij lande netjes terug waar hij moest zitten om de avond tot een goed einde te brengen. De man flikte die stond trouwens tot tweemaal toe. We hoorden wel van een grote fan dat hij zo nu en dan een salto aandurft. De twee zoutpilaren die hem flankeerden - Nick DePirro (g) en Reilly Herrera (b) - waren vooral druk bezig met musiceren en deden dat uitstekend. Op hun laatste album zorgden gastmuzikanten voor wat gezongen nummers. Op deze tour bleef alles alvast instrumentaal.
woensdag 26 februari 2025, Ancienne Belgique (Brussel, BE) | Foto's: & tekst: John Van de Mergel