De jongens en meisjes bij Loud Noise weten wel hoe je een metalfeestje moet organiseren. Dit jaar mocht het, na twee jaar noodgedwongen stilte, ook eindelijk weer. En wat voor editie werd het?!?! Met het mooiste weer van de wereld en een line-up om van te smullen en een stel metalheads die zin hadden om weer eens flink los te gaan, waren alle ingrediënten aanwezig om een heel geslaagde editie van Dynamo Metalfest.
Tot mijn grote spijt was ik verhinderd om op zaterdag al aanwezig te zijn. Gelukkig heeft collega Marjolein van die dag wel schitterende plaatjes geschoten. Maar op zondag was ik er wel. En ik heb me kostelijk vermaakt, niet in de laatste plaats omdat de line-up voor zondag er eentje was om je vingers bij af te likken.
Angelus Apatrida
Het Metalfest begint voor mij met dé verrassing van de dag: Angelus Apatrida. Hoewel deze Spaanse club al ruim 20 jaar bestaat, is het tot vandaag onopgemerkt aan mij voorbij gegaan. En soms moet je bands ook gewoon live zien voordat ze een indruk achterlaten. De old school thrashmetal die deze mannen brengen staat vooral in het teken van hun laatste album, dat gemakshalve Angelus Apatrida is genoemd. We Stand Alone van dat album valt dan weer het meest op door zijn meeslepende drums aan het begin. Bij Violent Dawn kan niet worden ontkend dat het nummer is overgoten met een heerlijk Slayer-sausje.
Het optreden zweept het publiek behoorlijk op en de ene na de andere moshpit en circlepit is het gevolg. En op dat moment ontvouwt zich ook meteen het enige kritiekpuntje van de dag: zodra hoofdschudders vooraan bij het podium deze gezamenlijke dansjes doen, zorgen zij ervoor dat er zoveel zand en stof opwaait, dat het soms voor het overige publiek nagenoeg onmogelijk is om nog te zien naar welke band ze staan te luisteren. Ik heb geen idee hoe het gedaan moet worden, maar het zou fijn zijn als er voor editie 2023 een oplossing voor gevonden zou worden.
Cannibal Corpse
Dan is het vervolgens de beurt aan een van mijn deathmetalhelden: Cannibal Corpse. Zonder enige vorm van aankondiging staat George Fisher, door zijn moeder lieftallig ‘Corpsegrinder’ genoemd, ineens op het podium en gromt Scourge of Iron uit zijn strot. Daar waar zanger Guillermo van Angelus Apatrida aan een stuk door interacteerde met het publiek, wordt gedurende het eerste deel van de set van deze mannen geen woord tegen het publiek gesproken. Dat wordt later trouwens wel iets beter; vooral als Fisher de meer vrouwvriendelijke liedjes aankondigt en opdraagt aan de dames in het publiek: Fucked With a Knife en Stripped, Raped and Strangled.
Wat je vindt van de titels of thematiek van de nummers, moet ieder voor zich weten. Één ding moeten we het echter universeel over eens zijn: Cannibal Corpse zet vandaag een dijk van een optreden neer.
Jinjer
Jinjer, de metalcore/hardcore-groep uit Oekraïne, onder leiding van de gigantische strot van Tatiana Shmailyuk, is natuurlijk, vooral in deze tijd, al een happening op zich. En uiteraard gaat het vandaag ook over de oorlog. Tatiana dankt het publiek voor zijn niet aflatende steun aan Oekraïne en, ter introductie van Home Back, geeft ze aan dat ze de afgelopen jaren al tot twee keer toe hun huis zijn verloren. Als je je daarbij realiseert dat deze band gewoon uit het zwaar getroffen Donetsk komt, is het onmogelijk Jinjer te bekijken door een 100%-neutrale-bril.
Gelukkig behoeft dit optreden ook helemaal geen neutrale blik. Tatiana is namelijk verdomd goed bij stem. Al vanaf de eerste noten van Teacher Teacher is duidelijk dat het haar menens is. Haar screams zijn heerlijk, maar, zoals in On the Top, ook haar cleane zangstem is niet slecht.
Bay Area Interthrashional en Lamb of God
Na Jinjer is het tijd voor een heel bijzondere act: Bay Area Interthrashional. Gitarist Craig Locicero van Forbidden heeft een groot aantal bekende thrasmetalmuzikanten om zich heen verzameld die, in verschillende samenstellingen, thrashmetalklassiekers coveren. Zo komt Will Carroll, drummer van Death Angel, een nummer meespelen, zingt Randy Blythe, zanger van Lamb of God, Fight Fire With Fire en wordt Creeping Death gezongen door Mark Osegueda, zanger van Death Angel. Al met al een heerlijk optreden dat zorgt voor de grootste meezingers van de dag.
Even na half zeven ’s avonds is het de beurt aan Lamb of God. Zonder ook maar een momentje aan ‘opstart’, schieten de mannen uit de startblokken met Memento Mori van het vorig jaar uitgekomen album Lamb of God, gevolgd door Ruin, een van hun oudere nummers en duidelijk een publiekslieveling. Art Cruz, de man die pas sinds een jaar of drie achter de trommels zit bij dit bandje, laat in nummers als Walk With Me in Hell en Redneck zien dat hij een van de beste drummers is die vandaag op het podium zullen staan. Blythe is buitengewoon goed bij stem en laat in Nevermore horen dat hij ook nog eens gewoon heel goed kan zingen. Na dit optreden kun je niet anders dan uitzien naar 29 november, als deze mannen – tezamen met de headliner van vandaag, Kreator – op het podium van 013 in Tilburg zullen staan.
Heaven Shall Burn
Voordat het echter tijd is voor die headliner, komen de broertjes Bischoff tezamen met hun Duitse vrienden het publiek vermaken. Heaven Shall Burn kan in Eindhoven op heel veel support rekenen. En niet onterecht. Met een flinke hoeveelheid serpentines die uit kanonnen wordt geschoten, pyrotechniek die van het podium knalt en vuurwerk dat de lucht in gaat, geven deze mannen een fantastische show. Dat gecombineerd met heerlijke nummers als Black Tears, Voice of the Voiceless en Übermacht maakt dit optreden waardig als opwarmer – voor zover dat al nodig is – voor hun Duitse collega’s.
Kreator
De ouwe rotten van Kreator staan namelijk te popelen. In sneltreinvaart is hun podium opgebouwd en zijn onder andere decorstukken van gespieste en opgehangen figuren het podium opgereden. Het optreden wordt aangekondigd door Run to the Hills van Iron Maiden. Zodra de Duitsers zelf het podium hebben beklommen en Violent Revolution door het IJssportcentrum knalt, is duidelijk dat deze ouwe rotten er zin in hebben. Met Hate Über Alles van het twee maanden geleden uitgekomen gelijknamige album, bevestigt Kreator dat ze niet voor niets al bijna 40 jaar behoren tot de beste thrashmetalbands van Europa, maar misschien zelfs van de wereld.
Met een flinke hoeveelheid rook, vuur, toeters en bellen worden we getrakteerd op klassiekers als Satan is Real, Flag of Hate en Pleasure to Kill. Kreator bewijst een meer dan waardige afsluiter te zijn van deze zonovergoten editie van Dynamo Metalfest.
__________________________________________________________________________________
Zondag 21 augustus 2022, Dynomo Metalfest (Eindhoven, NL)
Foto's: Marjolein Regterschot
Tekst: Bertus Elings