Afgelopen weekend was het voor mij na twee jaar dan toch eindelijk weer zo ver, ik kon weer een festival bezoeken! Hiervoor reis ik af naar het Belgische Durbuy voor dag twee van Durbuy Rock Festival. Bizar om weer in een grote menigte met mensen te staan, maar hoe tof is het om na zo'n lange tijd een aantal van mijn favoriete bands live te kunnen zien!
Het leuke aan festivals vind ik persoonlijk toch altijd dat je niet alleen de bands waar je naar uitkijkt (weer) live ziet spelen, maar ook nieuwe muziek ontdekt. Ook deze keer heb ik toch weer een aantal leuke ontdekkingen gedaan!
Deathtura
Opener van de zaterdag is Belgische trash / groove metal band Deathtura. Iets verlaat kwam ik tijdens de show de zaal binnen. Met nog maar weinig publiek was er wel gelijk een groot feest aan de gang! De band wist het publiek zo vroeg al wakker te krijgen, want ze slaagden er in een (kleine) moshpit te creëren.
Ondanks dat ik de band niet kende vond ik de muziek erg vermakelijk, maar ik vond wel dat ze een groter publiek verdienden.
Insomnia (New School Set)
Maar één band kreeg het voor elkaar om beide dagen op te mogen treden. Het Belgische Insomnia liet de vrijdag een 'Old School Set' horen aan het publiek, en zaterdag was het tijd voor de 'New School Set'. Deze set bestond voornamelijk uit nummers van de periode nadat de band weer bij elkaar kwam in 2015. Met nog steeds geen volle zaal slaagde de band er ondanks dat het al behoorlijk warm begon te worden bij de indoor stage er toch een groot feest van te maken!
Psychonaut
Gelijk aan het begin van de set merkte ik dat deze band een favoriet was van het publiek. Iedereen was namelijk ontzettend enthousiast toen de band begon met spelen! Ook mijn collega fotografen stonden met een brede glimlach in de pit. Toch behoord deze band niet perse tot mijn persoonlijke hoogtepunten, ondanks dat ze echt geweldige muziek maakten! Voor mijn gevoel miste ik iemand op het podium. Vooral omdat de gitarist en basgitarist vrijwel op hun eigen plek blijven tijdens het optreden en omdat er veel instrumentaal gespeeld werd. De drummer trok daarentegen wel alle aandacht en was helemaal in zijn element. Na afloop van de show kwam er ook een luid we want more vanuit het publiek.
Skiltron
Deze band is weer een van de voorbeelden van een leuke ontdekking tijdens een festival! De sfeer in de zaal werd nog vrolijker toen de band begon met spelen dan dat het al was. Skiltron bewees maar weer dat metal niet altijd alleen maar 'geschreeuw' moet zijn, en dat metalheads echt wel in zijn voor een feestje. Het publiek werd helemaal wild en dit deed de band ook zichtbaar goed. Een goede toevoeging aan de show vond ik zeker de doedelzak. Ik heb het geluid van dit instrument altijd al interessant gevonden. In tegenstelling tot voorgaande bands was dit de eerste show die ik volledig heb afgekeken en dat was ook zeker de moeite waard!
Spoil Engine
De naam van deze band had ik ondertussen al een aantal keren voorbij horen komen, maar ik kreeg steeds niet de kans ze live een keer te bezoeken. Nu was het dan toch eindelijk zo ver en keek ik echt uit naar de show van het Belgisch / Nederlandse Spoil Engine! Gelijk vanaf het begin van de show wist het publiek niet meer wat stilstaan was en begonnen de moshpits te ontstaan en verschenen de eerste crowdsurfers. Wat heeft Iris een geweldige stem! Deze band ga ik zeker vaker bezoeken in de toekomst!
Cellar Darling
Deze band was een van de redenen waarom Durbuy voor mij zo interessant leek. Eluveitie werd al jaren regelmatig thuis gedraaid en sinds de exit daarvan en het vormen van Cellar Darling ben ik ze gelijk gaan volgen. Ik heb ze nu een aantal keer live gezien en toch blijft vooral Anna erg onzeker op het podium. Na elk nummer volgt er een luid applaus en verschijnt er een wel brede glimlach op haar gezicht, maar het blijft toch onwennig. Dit blijkt ook wanneer ze het publiek bedankt voor de mogelijkheid eindelijk weer op te kunnen treden, maar dat ze voor zowel het publiek als zichzelf beter muziek kan gaan maken dan de mensen toespreken. Persoonlijk vind ik dat jammer want ik vind het altijd wel leuk als de artiesten kort wat vertellen tussen de nummers door.
Een hoogtepunt was toch zeker de nieuwste ruim tien minuten durende single; Dance. Dit nummer werd in januari van dit jaar uitgebracht en hij werd erg goed opgevangen door het publiek!
Het was zeker een geslaagd optreden. Geen moshpits of crowdsurvers, maar een plein vol met mensen die aan het genieten waren van de muziek.
Equilibrium
Wederom een band waarvan ik de naam al regelmatig voorbij heb horen komen, maar waar ik zelf nog nooit naar had geluisterd. Nog voordat de show überhaupt was begonnen kwamen de eerste crowdsurfers al voorbij. Wat een toffe muziek maakt deze band! Echt een goede toevoeging aan dit festival. Wat mij betreft absoluut een aanrader. Wat ik wel jammer vond is dat er backstage de hele dag een rookmachine aan stond, en die rook bleef uiteindelijk zo hangen in de zaal dat je nog weinig zag. Samen met de al donkere set van Equilibrium zelf was het een uitdaging voor de fotografen. Het publiek had hier echter geen hinder van want dat was één groot gekkenhuis. Ik heb de show van bovenaf afgekeken en het was echt mooi om te zien hoe de band het publiek zo goed meekreeg!
Seth
Eén ding werd mij tijdens deze show weer duidelijk: Ik ben geen fan van black metal, de muziek trekt mij absoluut niet. De reden waarom ik toch bij deze show ben gaan kijken is omdat black metal bands toch vaak groots uitpakken op het podium. Ook voordat Seth het podium op kwam werden er vele kaarsen aangestoken. Het moeilijke licht maakt het dan toch weer een flinke uitdaging om hierbij goede foto's te schieten, maar ik vind de sfeer toch altijd wel weer erg tof. Tijdens de soundcheck werd al duidelijk dat de artiesten geschminkt het podium zouden betreden, al duurde het een tijdje voordat het gezicht van de zanger tijdens de show zichtbaar werd. Deze Franse band was zeker een waardige afsluiter voor de outdoor stage!
Eluveitie
Er is geen discussie mogelijk over wie er in hun plaats had kunnen staan, want Eluveitie was echt een waardige afsluiter voor Durbuy Rock Festival 2021! Dit is zeker een van mijn favoriete bands en het wachten tot ze dan toch eindelijk vlak voor middennacht de show begonnen duurde stiekem toch wel erg lang. Maar dit was het wachten absoluut waard. Dit was voor de band de laatste show van 2021 en ze waren in top vorm. Violiste Nicole Ansperger geniet momenteel thuis van haar zwangerschap en wordt voor de tweede keer vervangen door Carmen Bush. Fijn om te zien dat Carmen zo goed in de band past en dat ze ook goed wordt ontvangen door het publiek! Ook zangeres Fabienne heeft zo te horen een aantal lessen in grunts genomen bij zanger Chrigel, want wat klinken zij goed samen tijdens Rebirth! Absolute hoogte punt in elke show is toch wel weer het slotnummer Inis Mona, deze keer maken fluitist Matteo en gitarist Jonas de show af vlak voor het publiek op de eerst rij.
Wat is dit een geweldig festival! Prachtige locatie, toffe sfeer en een goede organisatie. Een absolute aanrader om te bezoeken!
Foto's en tekst: Lorena Aal