Het was al weer een tijd geleden dat ik naar een powermetal concert mocht gaan, maar afgelopen zaterdag was het nog eens zover! Warkings vulde samen met Victorius en Hammer King het kleine podium van De Cacaofabriek. Heel toffe zaal; niet te groot, klein balkonnetje vanboven en een ruime parking vlak naast het bebouw (ik kan zoiets heel erg appreciëren).
Victorius
De avond openen was weggelegd voor de mannen van Victorius. In mijn veel te grote t-shirt met een blauwe t-rex en ninja's op een knalroze achtergrond, kon ik het niet onder stoelen of banken steken dat ik hier voornamelijk aanwezig was voor deze band. Ze hebben mij een tweetal jaar geleden als voorprogramma van Serenity al volledig weten te overtuigen en ook op deze avond wisten ze de zaal goed op te warmen. Knallers als Total T-Rex Terror, Mighty Magic Mammoth en Super Sonic Samurai werden goed onthaald door het publiek. De nodige who-oh-oh stukjes en het vele klappen zorgden weer voor een hele leuke sfeer in het publiek. Compleet met een LED bril en lichtgevend Samurai zwaard wisten zij ook visueel voor een goede show te zorgen. Wanneer gitarist Dirk dan nog zijn plectrum in mijn richting gooide en ik deze na de show van de grond kon plukken, kon mijn avond al niet meer stuk!
Hammer King
Hammer King was een band die ik nog niet kende. De leeftijd van de leden lag meteen een stuk hoger dan de rest van de avond, maar dat hield hen niet tegen om er een vette show van te maken. Daar waar het initieel vrij traag op gang kwam, wisten de vele meezing-stukjes het grootste deel van het publiek mee te krijgen en zat de sfeer er na een aantal nummers echt goed in. Ik was dan ook zwaar onder de indruk van deze band. Op het einde van hun show werden ook hier dingen in het publiek gegooid; deze keer waren dat gouden munten uit een mini schatkistje en hier wist ik er weer twee van te bemachtigen. Must have been my lucky day! In elk geval, Hammer King is zeker en vast weer eentje om te onthouden!
Warkings
Dan was het tijd voor onze hoofdact: Warkings! Wat minder ideaal is in deze zaal, is dat het podium vrij hoog staat. Heel handig als je wat meer achterin staat, maar het begon op dit moment vanaf de vierde rij soms al wat lastiger te worden voor mijn nek. Bij Warkings zelf bracht dit echter nog een bijkomende, euhm, hindernis? The Tribune is namelijk vrij kort gerokt, wat het vanaf mijn positie soms al moeilijk maakte om te weten waar ik moest kijken, laat staan vanop die eerste rij. Nu, allez, we hebben later in de show nog veel meer te zien gekregen, maar daar kom ik straks op terug.
Warkings begon hun set meteen stevig met The Last Battle. Niet veel later volgden voor mij al enkele hoogtepunten met Maximus en Hephaistos. Deze vuur God was natuurlijk ook weer aanwezig in de zaal, onder andere als hypeman. Bij zijn gelijknamige nummer kwam hij aan het einde nog even het podium op, om dan uit het niets zijn outfit op te tillen en een knal oranje string met de Nederlandse vlag op te showen aan ons allen. Het was dan ook Koningsdag. Bon, dat beeld is nu dus op mijn netvlies gebrand. Koningsdag zorgde ook voor een gespreksonderwerp tussen band en publiek wanneer Kings Day werd omgedoopt naar “Warkings Day”. Uiteraard maakte Morgana weer haar intreden tijdens Hellfire en bleef ze nadien nog even staan voor Monsters.
Een nummer waar ik niet bepaald naar had uitgekeken, maar dat toch wel voor een memorabel moment zorgde was Fight. Ik ben geen enorme fan van nummers die wel heel erg duidelijk geïnspireerd zijn door andere tracks, maar het is wel catchy. In elk geval; voor dat nummer begon, moest heel de zaal “fight fight fight!” roepen. Natuurlijk deden we dat weer niet luid genoeg, dus moesten we dit niet doen voor de band, maar wel voor twee kleine kindjes die uit het publiek gehaald werden. Met de woorden “don't do it for us, do it for the future of heavy metal” kon niemand het over zijn hart krijgen om niet mee te brullen. Dus, ja, niet mijne favoriet, maar wel een zeer wholesome momentje.
Bij We Are The Fire kwam de enige echte Hephaistos nog even het publiek in om vlak achter mij een circle pit in te zetten. Ik was nog even aan het twijfelen om er bij in te springen, maar ben toch maar weer naar opzij geglipt om aan de chaos te ontsnappen. Misschien maar goed ook, want een van de fans was het een beetje aan het uithangen daar. Tot op het punt dat Hephaistos himself hem bijna uit de pit gekegeld had, maar hij (Hephaistos) werd niet veel later opgetild door twee fans en naar het podium gedragen. Eenmaal aangekomen werd hij dan weer met een warm applaus onthaald.
Na het geweldige Sparta ging de band even af het podium om ons vervolgens heel luid te laten zingen om hen weer op het podium te krijgen. Hierna kregen we nog Spartacus en de echte afsluiter: Gladiotor. Een powermetal avond is er altijd weer eentje vol springen, klappen, fistpumpen en meezingen. Dat was ook deze keer niet anders. De sfeer in de zaal was de hele avond geweldig leuk en eigenlijk ook echt gezellig. Zeker voor herhaling vatbaar dus!
Zaterdag 27 april 2024, De Cacaofabriek (Helmond) | Tekst: Ilke Clissen