The Ghost Inside bestaat intussen alweer 20 jaar. Nu ja, eerst opereerden ze onder een andere naam, maar dat is bijzaak. Het is echter vooral 2015 die in het geheugen van de fans staat gegrift. Toen kreeg de band namelijk een groot ongeluk tijdens de tour, waarbij de drummer zelf een been verloor. Ze hielden toen een korte pauze maar sinds 2018 zijn ze weer non stop aan het werk. Gisterenavond stonden ze in de Ancienne Belgique in Brussel met hun Searching For Solace Tour.
De avond begon met Boundaries. De zaal moest nog wat opwarmen (en vollopen) maar de mannen van Boundaries deden hun uiterste best om wat beweging in de zaal te krijgen. Ze zeiden zelf dat ze voor de 3e keer in België stonden, maar blijkt dat het al de 4e keer is dat ze in ons landje mochten spelen! Het publiek kwam langzaamaan op gang en tijdens de set braken de eerste moshpits en zelf een kleine circle pit (op vraag van de band) uit.
De tweede support, Gideon, kreeg 40 minuten tijd om het publiek nog verder op te warmen. Intussen was de zaal al wat voller. Ik dacht dat ik deze band niet echt kende, maar toen ik zanger Daniel McWhorter met zijn typische cowboyhoed zag verschijnen, ging er toch weer een belletje rinkelen. Ja hoor, deze mannen komen rechtstreeks uit Alabama en dragen dat met trots uit! Ook zij hebben er reeds vele jaren opzitten en weten intussen wel hoe ze een publiek moeten aanpakken. Het publiek gaat al wat vlotter mee in de ambiance en voor we het weten werd de show in Brussel omgedoopt tot 'de beste show van de tour' voor McWhorter. De eerste crowdsurfers mochten natuurlijk niet ontbreken op deze metalcore avond. Tegen 20u30 was de toon gezet!
Onder luid applaus werd dan om 21u The Ghost Inside onthaald. De keuze om te beginnen met Death Grip was duidelijk de juiste: er was meteen een explosie aan enthousiasme van zowel de band als het publiek. Ze houden vlotjes de energie erin, al werd het duidelijk dat de nieuwe muziek nog niet helemaal ingeburgerd is. Nu ja, dat is doorgaans wel het geval, dus dit hoeft niet te verrassen. We weten allemaal dat heel veel mensen gaan voor the old stuff en de band weet dit natuurlijk ook maar al te goed. Daarom werd naast nieuwe muziek ook écht oude muziek gespeeld, wat het publiek wel kon smaken!
De moshpits en crowdsurfers bleven mooi de hele avond actief en zanger Jonathan Vigil nam zelf redelijk vaak de tijd om aankomende crowdsurfers te high fiven. Een leuke extra toch! De drie absolute toppers (a.k.a. de meest beluisterde songs op Spotify) werden natuurlijk tot het einde bewaard. Geen encore voor deze band, gewoon mooi eindigen met hun meest populaire songs. Tijdens Avalanche, Aftermath en Engine 54 kon het publiek zich nog een laatste keer uitleven. Net zoals ze opkwamen, mochten ze ook het podium verlaten onder luid applaus van de uitverkochte zaal.
De typische opbouwteksten voor stevige breakdowns werden de hele avond vlotjes meegezongen. Ja, het is natuurlijk waar The Ghost Inside enorm goed in is hé. Er werd dan ook vooral gefocust op de muziek en weinig tijd besteed aan het toespreken van het publiek. Hier en daar werd een woordje gewisseld, maar dit bleef toch beperkt. Het is misschien daarom dat de show eigenlijk al relatief vroeg gedaan was. Om reeds 22u10 kon er worden afgerond.
The Ghost Inside bewees nog maar eens dat ze heel wat in hun mars hebben. Ik zag ze al enkele keren aan het werk en toch vergeet ik soms dat ik ze eigenlijk écht wel goed vind. Zeker live brengen ze heel veel energie. Volgend jaar staan ze alvast op Jera On Air, dus je weet waar je deze reporter dan kan vinden!
Zondag 20 oktober 2024, Ancienne Belgique (Brussel) | Tekst: Maui Vindevogel