24 februari 2020, Melkweg (Amsterdam) | Foto's: Emily Parry, Tekst: Jordi Rijnders
In 2003 schoot The Darkness de hitlijsten in met het album Permission to Land en vooral met het nummer I Believe in a Thing Called Love. In de volgende jaren hebben ze nog vijf albums uitgebracht die het helaas niet zo goed deden bij het publiek. Ondanks het mindere succes staat de Melkweg vanavond tot de nok gevuld met echte fans. De nummers worden hard meegezongen en dat wordt beloond met een regen aan plectrums van de zanger.
Als eerste is het aan de Australische DZ Deathrays om de stemming er in te krijgen. Dit lukt hun vrij snel met hun flink stevige nummers. Dat het er hard aan toe gaat op het podium blijkt maar weer als de drummer al tijdens het eerste nummer zijn stok stuk slaat. De band heeft afgelopen jaar hun 4e album uitgebracht. Met de lange ruige instrumentale stukken valt deze driekoppige band goed in de smaak vanavond.
Tijd voor een flinke dosis glamrock op een maandagavond. Voor alle anti carnavallers van het zuiden is dit een mooi onderduik adres. The Darkness heeft er duidelijk zin in: al na het eerste nummer neemt zanger Justin Hawkins tijd om even met het publiek te praten. De fans roepen om plectrums waarop Hawkins antwoord dat hij deze zelf nodig heeft. Een van de fans pakt een eigen plectrum om te ruilen en dit blijft de rest van de avond het spelletje, tot vervelens toe. De instrumenten worden gewisseld, gitarist Dan Hawkins krijgt de bas, bassist Frankie Poullain de akoestische gitaar en drummer Rufus Taylor staat achter het keyboard. In deze samenstelling brengen ze Deck Chair ten gehore. De eerste helft van het optreden bestaat geheel uit nummers van Easter Is Cancelled, het laatste uitgebrachte album van de band. Deze helft word afgesloten met het akoestische We Are the Guitar Men. Voor de tweede helft had de band zich omgekleed en gingen ze van start met de knaller One Way Ticket die erg goed werd ontvangen. Al vroeg in de set vroegen fans voor het nummer Christmas Time (Don’t Let The Bells End) maar Hawkins lachte dit elke keer weg. Na Street Spirit (de Radiohead cover) probeerde een fan het nogmaals. Tot zijn verbazing werd hij op het podium gevraagd om de kersthit mee te zingen. Het was duidelijk dat gitarist Dan er niet veel zin in had maar aangezien zijn broer de frontman is had hij weinig keus en werd er een akoestische gitaar voor hem gehaald. Tegen het eind van de set vroeg Hawkins nog om crowdsurfend door de zaal gebracht te worden. al snel wees hij naar het balkon waar hij vervolgens ook vanaf dook. Met een beetje schrik van de fans onder hem werd hij gelukkig goed opgevangen. Stem of geen stem, aan het eind van de avond zong iedereen mee met de grootste hit van de bands. I Believe in a Thing Called Love blies vanavond het dak er compleet van af en was een mooie finale van deze avond.
Setlist
Rock and Roll Deserves to Die
How Can I Lose Your Love
Live ‘Till I Die
Heart Explodes
Deck Chair
Easter Is Cancelled
Heavy Metal Lover
In Another Life
Choke on It
We Are the Guitar Men (akoestisch)
One Way Ticket
Barbarian
Growing on Me
Japanese Prisoner of Love
Love Is Only a Feeling
Solid Gold
Givin’ Up
Street Spirit (Fade Out) Radiohead Cover
Christmas Time (Don’t Let The Bells End)
Get Your Hands Off My Woman
Toegift
I Believe in a Thing Called Love