Maandagen zijn altijd een beetje sneu, maar de mijne heeft vanavond een lichtpunt: het Franse Slift speelt in de Ancienne Belgique. Een band die mij eerder wist te bekoren op de Lokerse Feesten en in januari die lijn verder zette met album ‘Illion’.
SERVO
Het leven raast door en soms is er meer dag dan tijd. De bar van de AB brengt het besef dat ik de eerste band nog niet heb beluisterd. Een snelle Google search vertelt mij het volgende: “SERVO deal in the kind of dark, post-punk noise-rock that storms with ease between gloomy, hypnotic moments and bouts of powerful, motorik noise.” Ik lees ook nog iets over “heavy, droning psych-rock and gothic post-punk; forlorn, jangling guitars and deep, austere vocals”. Dat klinkt als muziek die ik wil ontdekken.
Servo start met een nummer dat doet denken aan het Belgische Whispering Sons. Een gloomy sound, diepe vocals, abstracte projecties op versterkers als finishing touch. Da’s sterk beginnen. Vervolgens slaat het drietal een heel andere weg in: Oosters geïnspireerde ritmes, dansbare post-punk, hypnotiserende samenzang, … Elk nummer is een verrassing, zonder de rode draad te verliezen. Het aanwezig publiek kan deze show smaken. Enthousiast gedans en luid applaus is daar het bewijs van. Toegankelijk, origineel, verrassend en strak op elkaar ingespeeld: Servo is een naam die op je Spotify playlist thuishoort.
SLIFT
Op naar de groep waarvoor ik naar Brussel treinde. Deze spacerockband bestaat uit broers Jean en Rémi Fossat, samen met jeugdvriend Canek Flores. Hun debuutalbum ‘Space Is The Key' uit 2017 en opvolger ‘Ummon’ vestigden eerder al hun naam in de psychedelische rockscene. Het is echter hun meest recente album, ‘Ilion’, dat lof oogst voor zijn epische composities. Toegegeven, Ilion is een album waar je even voor moet gaan zitten. Het is echter de levendige herinnering aan de liveshow van afgelopen zomer die me vanavond naar de AB brengt.
Vanaf het moment dat de eerste akkoorden worden aangeslagen, sleept de band me mee op een sonische reis door tijd en ruimte. Letterlijk. Slift's unieke mix van spacey stonerrock en psychedelische elementen in combinatie met trippy visuals zorgt ervoor dat heel de wereld verdwijnt. Weg zijn treinvertragingen, werkzorgen of de boodschappenlijst van morgen. Nu zweef ik boven de wolken.
Aan rustig opbouwen doet dit drietal niet. Openen gebeurt met fuzzy single 'Ilion' van de gelijknamige plaat. Wat volgt is een mooie afwisseling van de voorgaande albums, met focus op hun laatste langspeler. Puur genieten was het nummer 'The Words That Have Never Been Heard'. Een klepper van maar liefst 13 minuten die enkele dagen voor de Belgische show werd gereleased. Virtuoos is een passend adjectief.
Waar ik zelf diep in een meditatieve staat verkeer, doet de rest van het publiek het omgekeerde. Al snel gaat dansen over in pogoën, crowdsurfen en hossen in circle pits. Maar dat is net het mooie. Slift's muziek omvat zoveel verschillende aspecten, van transcendent tot bruut, dat iedereen die op zijn eigen manier kan ervaren.
Waar de heren met Weaver's Weft halverwege de avond voor een rustpauze zorgen, beukt de set vanaf de tweede helft los in op het publiek. Elk nummer voelt als een climax, met ditto energie en reactie van het publiek. Afsluiter is The Story That Has Never Been Told, synoniem voor 'going out with a bang'.
Slift verovert gestaag meer en meer harten. Dus trek dat ruimtepak aan en laat je meevoeren op een kosmische reis langsheen de sterren.
Maandag 18 maart 2024, Ancienne Belgique (Brussel, BE) | Tekst: Laura B | Foto's: Romain Ballez voor Musiczine