Binnenlandse metalgeschiedenis
Wegens openbaar vervoer en een dagjob was ik helaas nipt te laat voor Libraëm. Al kreeg ik wel van veel mensen te horen dat hun eigentijdse vorm van keelzang zeer goed was. Bij deze staat de band vanaf nu dus op mijn radar.
Huracán dan. Eind september brachten ze hun laatste LP (We Are Very Happy) uit via Dunk!records. Na een showtje in het hoofdkwartier van Dunk! in Zottegem was dit ook een beetje een release show voor de band. En dat dan ook meteen voor een uitverkochte AB box mogen doen. Apart gevoel denk ik dan. Een jonge band (is relatief aangezien hun vorige plaat uit 2016 dateert) die zoveel zelfvertrouwen uitstraalt op een podium, zonder meteen patserig over te komen, is mooi om te zien. Voeg daar een perfecte synergie bij tussen de cleane vocals van de gitarist en de brulpartijen van de bassist en je hebt een explosieve cocktail met een kort lontje. Een overload aan energie en oprechte volksmennerij. Ik denk dat Psychonaut zeer bewust voor Huracán koos als support act vanavond. En wie weet, als de traditie aangehouden wordt, speelt deze band binnen een 5-tal jaar ook als headliner.
Die traditie waar ik over sprak?
In 2019 mocht Psychonaut al eens proeven van de Ancienne Belgique als voorprogramma van Brutus. Op dat moment kregen zij het kleine tafeltje om hun merch te verkopen. Vandaag viel de grote tafel hen te beurt. Dus wie weet.
Maar nu terug naar de hoofdzaak van dit artikel: Psychonaut! Een weekje geleden kwam via Pelagic Records hun 2e volwaardige langspeler uit "Violate Consensus Reality". Een dag later konden de gelukkigen op Samhain (waaronder ondergetekende) al enkele nummers live horen. Het echte feest was echter voor vanavond gepland. Vlak voor aanvang van de show zag je veel mensen denken waarom er voor de AB Box gekozen werd en niet voor de volledige zaal. Het was echt druk en drummen. Bovendien maakte het feit dat het optreden al ver op voorhand was uitverkocht, die keuze echt bizar. Maar ja, details.
Ik weet niet als de recente verjaardag van Stefaan (gitaar) en Harm (drums), of het vaderschap van Thomas (bas) er voor iets tussen zaten, maar de band was klaar om te feesten en om geschiedenis te schrijven. We kregen een setlist die mooi 50/50 verdeeld was tussen LP1 en LP2. Wat mij vooral opviel was hoeveel vettiger en heftiger de nieuwe songs live klonken. Iets wat ik een beetje mis op de studioversies. Maar opnieuw, kleine details. Ik zou hier kunnen ingaan op de details van elk nummer, de reacties van het publiek, de indrukwekkende sound, de belichting, de ongestreken backdrop (dat kan beter hé, mannen), de 'surprise' guest vocals van Brutus icoon Stefanie ... Stuk voor stuk feiten die zeer duidelijk waren.
Mensen die me volgen op social media zullen het waarschijnlijk wel hebben zien voorbijkomen. Vrijdag werd alweer een hoofdstuk in de Belgische rockgeschiedenis (hoofdstuk hard and heavy) geschreven. Een kolkende, responsieve mensenmassa die zo hard uitkeek naar deze band. Een publiek dat zich vanaf seconde 1 liet horen en nog zeer lang hoorbaar was na het laatste nummer.
Drie mannen op een podium dat nog altijd tot de verbeelding spreekt en als ware rocksterren hun fans temden. Maar vooral, dit was een bekroning van veel mensen. Van management, van bookers, van de mensen achter de merch, van de geluidsmensen ... Dit was een collectief gebeuren. Maar ook de bevestiging dat metal (gaande van post naar black naar ...) cultureel erfgoed is in België. We hebben zoveel talent, zoveel creativiteit en zoveel bands die het ongelooflijk goed doen in het buitenland. Vrijdag was door jullie en voor jullie. We moeten dit moment koesteren en het genre dat van even groot cultureel belang is als jazz, opera enz. blijven uitdragen.
Psychonaut kwam, zag en overwon. Achteraf wenste ik hen veel plezier op hun wolkje, en vraag me oprecht af als ze er nu een paar dagen later al vanaf zijn gekomen. In hun plaats zou ik er nog even blijven zitten. Wat een terechte triomftocht!
PS: The Fall of Consciousness is een moderne klassieker, en de legacy van dit nummer zal enkel maar blijven groeien. Een volle zaal een gitaarrif horen meezingen, dat doe je niet zomaar.
vrijdag 4 november 2022, AB Box (Brussel, BE) | Foto's: Magali Decamps, Tekst: Andy Decroos