We hebben bij BIR al vaak aangehaald dat er ontiegelijk veel talent zit in de Belgische metalscene. Daarom dacht De Zwerver in Leffinge, we combineren een divers aanbod op één affiche en dopen het " The New Wave of Belgian Heavy Metal". Ook aan diversiteit was er geen gebrek.
Divided
Om 19.00 werd deze avond afgetrapt door dit vierkoppig collectief uit Kortrijk. Ze kwamen hun EP voorstellen en maakten meteen duidelijk dat ze de terechte winnaars waren van Sound Track 2019. De band die ontstaan is in een kelder in 2013 maakte duidelijk dat ze ervoor gaan. Drummer Pepijn Vandaele, centraal op het podium, neemt alle vocals voor zijn rekening en doet dit met zoveel overtuiging dat het aanstekelijk wordt. De band heeft duidelijk de songs en de drive, en als ze zo hard blijven werken en sleutelen aan hun songs, dan volgt er een dijk van debuutplaat.
H I R O
Ik hoorde mijn collega 'sraakwater(val)' en die avond fotograaf van dienst orakelen: melodieus op het Amerikaanse af, on-Belgisch, met ballen, verademing, vrij uniek in Vlaanderen, ... en nog meer van die uitspraken die mij de wenkbrauwen deden fronsen. Maar goed, niet geheel onbevlekt onderging ik dus de set van een band die ik absoluut niet kenden en wat bleek? Ontdekking van de avond nummer 2. Een ongelooflijk volle sound (wat een sound trouwens in De Zwerver ) en bakken vol motivatie om er iets speciaal van te maken. Je zou denken dat die gasten al jaren de podia onveilig maken, ware het niet dat dit hun allereerste show ooit is was. Een nieuwe ep onder de arm en een doop voor een live publiek. Het leek met momenten echt alsof de band een geroutineerde machine was want alles klonk tot in de puntjes verzorgd. Opnieuw een band die ongetwijfeld zijn stempel gaat drukken op de scene met hun mengeling van prog rock en psychedelische metal. Ga dat zien. Ga dat zien.
Cobra The Impaler
Wat krijg je als je vijf ervaren rotten in één band gooit en ze hun ding laat doen? COBRA THE IMPALER dus. Hun optreden begon thans met een spijtige noot want vlak voor de show werd het materiaal van bassist Michélé jammer genoeg gestolen uit zijn wagen. Hierbij ook nog eens een oproep, moest je het materiaal zien verschijnen op 2de hands sites, aarzel dan niet om de band te contacteren via hun sociale media kanalen. Voorheen had ik de band al een paar maal beluisterd maar het klikte niet meteen. Ik vond het te clean, te proper, vooral qua productie dan. Nu blijkt dat dit het type band is dat je live moet ervaren. De bassen, de vettere lagen die doorheen elke song gaan komen op die manier veel meer binnen. Combineer dat met het energieke gitaarspel van James Falck en de geboren frontman Manuel en je hebt een show die binnenkomt en er staat als een huis. Deze elementen samen lijken hun vrachten af te werpen want er was een hele hoop fans afgezakt naar Leffinge en de rij aan hun merchstand na het optreden was best lang. COBRA THE IMPALER is gewoon een band die je deze zomer en wanneer je maar kan live aan het werk moet zien. Mij hebben ze alvast overtuigd!
Psychonaut
Mijn eerste keer Psychonaut. Ja bizar, ik weet het. Al jaren weten wat een topband het is, hoeveel lof ze krijgen in binnen en buitenland en dan toch nooit live gezien. Mijn liefde voor het hardere genre is de laatste tijd exponentieel gegroeid en vanavond was het eindelijk zo ver. Geen idee als hun elfde plaats in de meeste recente Zwaarste Lijst op Stubru er iets mee te maken had maar De Zwerver zat goed vol en het publiek keek er hard naar uit om Psychonaut aan het werk te zien. We kregen zes nummers te horen uit hun meest recente (en zeer goed ontvangen) langspeler Unfold The God Man. Paar uur voordien had bassist/zanger Thomas ook al via sociale media laten uitschijnen dat ze een heel oud nummer zouden spelen. Dat bleek het bijna tien jaar oude Psychedelic Mammoth te zijn. Een mammoet ( ok Andy, 1euro in de flauwe woordspelingen pot ) van een track die veertien minuten duurt. Van psychedelische basislijnen naar gitaarsolo's en terug. Wat een trip. De band was duidelijk ook in hun nopjes want zowel Thomas en Stefan zochten geregeld de interactie met het publiek op en waren bij elk applaus lichtjes aangedaan. Vlak voor het einde van de show was het dan de beurt aan het nummer dat hun de 11de plek in de hitlijst bezorgde, The fall of consciousness. Voor mij persoonlijk een van de leukste riffs die er bestaan en het publiek was helemaal mee. Benieuwd wat de band voor ons op Dunk! Festival in petto zal hebben.
Het menu dat De Zwerver ons wist aan te bieden die avond was van hoogstaande kwaliteit. Een 10 voor sfeer en gezelligheid en een dikke 9 voor de gerechten. België heeft een hele diverse en zeer talentvolle lichting (nieuwe) bands en avonden als deze zorgen ervoor dat een breder publiek ervan kan proeven. Het werd gesmaakt.
(nog wat sfeerbeelden + fangirls ;-) )
zaterdag 23 april 2022, Muziekclub De Zwerver (Leffinge) Foto's: John Van de Mergel, Tekst: Andy Decroos