Het was alweer een tijd geleden dat de Amerikaanse progressive metal formatie Periphery in Nederland te zien was. De laatste keer was alweer in 2019 dus de show van woensdag 31 januari in 013 was een must voor fans uit alle hoeken van Nederland en daarbuiten. Tijdens deze EU tour kwam ook het uit Nieuw-Zeeland afkomstige Crooked Royals mee als support.
Zelf zag ik Periphery één keer eerder en die show was op zijn zachtst gezegd een tegenvaller. Slecht geluid in de venue, maar ook een frontman die meer bezig was met iemand aan de zijlijn op het podium dan de show of het publiek, zorgden ervoor dat ik Periphery live niet hoog had zitten. Omdat de band op plaat wel ijzersterk is en ik toch veel hoor hoe goed ze, normaal gesproken, live zijn wilde ik het er nog een keer op wagen. Op naar 013 dus!
Crooked Royals Voor Crooked Royals is het hun eerste show in Nederland en voor veel aanwezigen is dit ongetwijfeld ook de eerste aanraking met de band. Helaas is deze eerste kennismaking niet helemaal vlekkeloos. Muzikaal is de band lekker bezig. Er wordt strak gespeeld, maar helaas valt Crooked Royals van het ene in het andere genre cliché. Als je bekend bent met (progressive) metalcore dan ken je het allemaal wel. Ook geldt het strakke spel zeker niet voor de zang van de twee vocalisten. Toch doet Crooked Royals het bij het publiek wel goed. Beide zangers zoeken het contact regelmatig op, komen ook erg spontaan over en het plezier in het spelen is bij Crooked Royals duidelijk aanwezig. De band krijgt het publiek daarmee vrij gemakkelijk mee en aan de reactie te zien heeft Crooked Royals er na deze set ongetwijfeld wat fans bij. We zijn in elk geval goed opgewarmd voor Periphery.
Periphery
Wanneer Periphery dan eindelijk “fashionably late” het podium opkomt staan ze dankbaar tegenover een publiek dat hun vijf jaar lang opgebouwde enthousiasme loslaat. Periphery trapt af met Dracul Grass van het vorig jaar uitgekomen album Periphery V: Djent Is Not a Genre. Dit is ook het album wat het best vertegenwoordigd wordt tijdens deze show. Naast de opener komen aan het begin van de set ook de singles Atropos en Wildfire voorbij. Met het nieuwere werk uit de weg heeft Periphery voor de rest van de set van bijna elk album één nummer uitgezocht en kunnen fans van ouder werk uit hun dak gaan op favorieten als Make Total Destroy, The Way The News Goes…en Marigold.
Wat geluid betreft heeft Periphery het vanavond goed voor elkaar. 013 is een zaal waar de akoestiek altijd wel goed geregeld is en Periphery maakt daar dankbaar gebruik van. Alle instrumenten liggen lekker in de mix en ook de vocals klinken zeer goed. Zowel de clean vocals als growls van Spencer klinken vanavond geweldig. Tussen de nummers door is er tijd voor wat lol en ook wordt regelmatig de interactie met het publiek opgezocht (zoals de vraag om een ‘big gaping hole' voor een moshpit).
Ook tussen de rest van de leden is de lol nog altijd goed te merken. Vooral gitaristen Misha en Mark lijken het erg gezellig te hebben, wat de show van wat humor voorziet. De kwaliteit leidt echter nergens onder de lol en de kunstjes die de bandleden zo nu en dan uithalen. Het spel blijft strak. Erg mooi om te zien. Dat vinden de fans ook want het publiek gaat los! Er wordt gemoshed, gecrowdsurft, enkele liefdesverklaringen aan bandleden klinken door de zaal, hier en daar worden er stukken luid meegezongen en er wordt meegeklapt (volledig uit de maat, zoals we dat doen hier in Nederland). Er wordt in de zaal vooral genoten van de technische kwaliteit die door de muzikanten op het podium geleverd wordt.
Na het nummer Satellites geeft Spencer aan geen zin te hebben om te doen alsof ze weg gaan voor de toegift. Blood Eagle wordt, onder luid gejuich van het publiek ingezet (‘Let’s fucking go’) en nog één keer gaat het publiek goed los en ontvangt de band tijdens deze laatste track misschien wel de meest enthousiaste reactie van de avond. Want Blood Eagle gaat hard en is de perfecte afsluiter. Na deze show in 013 kan ik Periphery die ene tegenvaller uit 2015 wel vergeven. Wat een liveband zag ik vanavond op het podium staan. Laten we hopen dat een volgende show niet weer zo lang op zich laat wachten!
Check hier de volledige fotoset van Periphery in 013!
Woensdag 31 januari 2024 (013, Tilburg) | Tekst: Jeroen Verel Foto's: Jessica Santiago Lopez