1 jul. 20223 minuten om te lezen

Concertverslag | Neck Deep, Kavka Zappa, Antwerpen

Last minute een berichtje krijgen van John dat ik naar de uitverkochte show van Neck Deep in de Kavka Zappa mocht, was toch wel mijn hoogtepunt deze week! Ik was dan wel nog steeds niet bekomen van Jera On Air en Enter Shikari, ik ging na het werk met volle goesting richting Antwerpen om een avond poppunk in te duiken.

Happy Daze

Een groep die opkomt en een zanger die begint te praten met een Schots accent; het bracht me meteen in een goede mood. Ik weet ook niet waarom, so let's just go with it! Hoewel de zaal nog lang niet volgelopen was, gaf Happy Daze het allerbeste van zichzelf. De band zit duidelijk nog in de opstartfase maar heeft reeds de energie en presence van een volgroeide groep. Het publiek ging dan ook vlotjes mee in hun enthousiasme en er werd steeds blij mee geklapt, gezwaaid en geapplaudiseerd. Tegen het einde van Happy Daze hun set was de zaal toch al aardig volgelopen. Een groepje om in de gaten te houden, me dunkt!

Boston Manor

Fans van het poppunk genre zijn vast wel vertrouwd met Boston Manor. En dat was het publiek afgelopen dinsdag in de Kavka Zappa duidelijk ook. De groep kon op heel wat bijstand van de fans rekenen, zelfs bij de nieuwe liedjes waarmee ze een deel van de set vulden. Aan moshpits ontbrak het allerminst en de energie zat helemaal goed doorheen de volledige set. Aan het einde van de show gaf Boston Manor het publiek eindelijk waar ze al even om schreeuwden: het liedje Laika. Met de aankondiging 'this is a song from when we were still a poppunk band' sloeg de song in als een bom. Afsluiter Halo bracht een mooi einde aan de voorprogramma's. En wie ze deze keer niet zag of graag opnieuw wil zien: in oktober staan ze in het voorprogramma van Alexisonfire in de Trix!

Neck Deep

En dan was het moment suprême van de avond aangebroken. Met hun nieuwste song STFU bracht Neck Deep het publiek meteen in een extase. Met een gigantische hoeveelheid energie zette Neck Deep hun set verder met songs zoals Motion Sickness en Citizens of Earth. Natuurlijk mocht ook What Did You Expect?, hun allereerste song ooit, niet ontbreken op de setlist. Na nog enkele upbeat liedjes van hun album Life's Not Out To Get You, brak het moment aan om het iets rustiger aan te doen. Of zoals zanger Ben Barlow het zelf verwoordde: time for some cheesy lovesongs. When You Know en She's A God volgden en ook hier ging het publiek vlotjes in mee. Ook daarna bleef het nog even rustig met onder andere hun bekende song A Part Of Me.

Helaas komen de laatste nummers vaak veel te snel, en dat was nu niet anders. Barlow maakte enkele grapjes over het 'einde' van de show en hoe we allemaal wisten dat er nog een encore aankwam. Al zou deze er niet komen als de zaal niet voldoende lawaai maakte bij het zogezegde valse einde van show. Zo gezegd, zo gedaan. Na de laatste noten van Where Do We Go When We Go verliet de band eventjes het podium om daarna onder luid gejuich terug te keren en Gold Steps en In Bloom te spelen.

Neck Deep is duidelijk volwassener geworden doorheen de jaren, en heeft een pak meer vertrouwen en ervaring op de teller staan dan toen ze voor het laatst in 2015 in Antwerpen stonden. Want jawel, ookal zei Barlow dat ze voor het eerst in Antwerpen optraden, in 2015 stonden ze reeds in het voorprogramma van All Time Low in de Trix.

Het werd een show boordevol energie, moshpits, crowdsurfers en zweet. En dat is exact wat we verwachten van een Neck Deep show; poppunk op zijn allerbest. We kijken alvast uit naar meer van deze boys!