5 mrt 20233 minuten om te lezen

Concertverslag | Lamb Of God + Kreator (support Municipal Waste) - AB

Die van Biebob zijn slimme mensen. Telkens wanneer ze bands boeken die het kot wel eens zouden kunnen afbreken, brengen ze die onder in de AB of Trix of ... en laat die dan achteraf maar zoeken naar hun dak enzo. Vanavond stonden er zo twee bands met een redelijk legendarische reputatie in de AB, en dan nog vergezeld door een vrolijke bende partythrashers ook.

Die partythrashers, dat waren de stadsgenoten van Lamb Of God uit Richmond, Virginia. Municipal Waste staan gegarandeerd voor Rock 'N' LOL. Alhoewel ze in hun lyrics ook wel de meer ernstige mistoestanden in de wereld durven aankaarten klinkt hun crossover/thrashmetal mix bijzonder aanst ekelijk. Welke band kan je dan ook beter inhuren om je publiek warm te stomen? 12 nummers op je setlist hebben staan voor een speelduur van amper 35 minuten, dan weet je dat er weinig ademruimte gaat zijn.En die speelduur is ook perfect, anders dreigt het immers toch allemaal een beetje eentonig te gaan klinken.

Kreator wordt met recht en reden één van de belangrijkste Duitse thrashmetalbands genoemd. De band is al 40 jaar actief en weigert absoluut van op de lauweren te gaan rusten of in het verleden te leven. Het feit dat 5 van de 14 nummers uit de jongste 2 albums kwamen is daar het beste bewijs voor.

Omdat de backdrops tegenwoordig allemaal digitaal zijn moet er een nieuw doel gezocht worden voor de stoffen versies van vroeger. Die worden nu dus blijkbaar vooraan het podium gehangen tijdens de podiumwissel(s). Alsof we niet weten wat daar gebeurt en wie aan de zijkanten stond kon zien hoe er zogenaamde verhangenen opgehangen (pun intended) werden en er gespieste figurines aan de zijkanten werden gezet. Qua stage dressing best wel geslaagd. Dat was ook de opening van de set met Hate Über Alles, toch een bijzonder stevig knallertje. Voor ze aan de eerste classic, Enemy of God, begonnen riep frontman Mille op tot een eerste wall of death vanavond, een oproep die enthousiast opgevolgd werd.

De toon voor een heet feestje was meteen gezet. Satan is Real is een perfecte meezinger, zo eentje waar je nog altijd wel wat mensen de kast kunt opjagen. Hordes of Chaos werd aan een haast dodelijke snelheid gespeeld.

Drie jaar hadden we op deze tournee moeten wachten. De band had vlak voor de oorspronkelijk geplande start in 2020 een nummer opgenomen met de bijzonder toepasselijke titel 666 (World Divided) met de nu nog meer toepasselijke woorden "The world is in flames but we are all united. United in a world divided." Neen, het is er sindsdien nog niet echt beter op geworden.

Naar het einde van de set kwamen er tussen de nummers door nog een paar ghouls met lichtgevende lansen plaats nemen op het podium maar de echte finale werd ingezet door Mille die met een Kreator vlag (die ik toevallig ook aan hun merch stand zag liggen) stond te zwaaien, uiteraard voor Flag of Hate (toch een oer-Kreator nummer), gevolgd door Violent Revolution en de echte oerklassieker Pleasure to Kill.

Als er één band ter wereld is die waar ze ook komen, de boel letterlijk laten ontploffen, dan is het Lamb Of God. Ik heb deze band zelf nog maar een viertal keer live gezien, festivals included, en nooit stelden ze teleur. Ook vanaf vanavond weer was het er boenk op. Memento Mori begon nog als intro maar halfweg nam de band live over en sloeg de vlam in de pan.

Frontman Randy Blythe rende als een bezetene over het podium en stond geen seconde lang op dezelfde vierkante centimeter. Zelfs op z'n 52e springt de man nog zonder verpinken van de toch redelijk hoge drumriser.

Vanaf het eerste nummer vlogen crowdsurfer ons over de hoofden en hadden de AB security mensen hun handen vol. En buiten af een toe eens welgemeend "Big F*ckin' thanks to all of you for your patience" duurde het tot na Ditch voor er iets meer gezegd werd. Al was het dan maar: "We're here to do one thing and that is to f*ck this place up!" Daar waren we zelf ook al achter gekomen hoor Randy ;-) Maar als om het echt te bewijzen werd er tijdens Now You've Got Something to Die For een gi-gant-ische circlepit getrokken.

Ook Omerta (met de door Randy zelf gesproken intro) deed de fans koken. Er zit toch ook wel wat humor in de gasten van Lamb Of God. Volgens Randy is 11th Hour ... a song about what happens when you drink too much of that Belgian Beer. 512 werd dan weer opgedragen aan de andere twee bands. Afsluiten deden ze met het sublieme trio Vigil, Laid to Rest en Redneck. Onze nek en andere lichaamsdelen konden we nadien weer rustig bij elkaar schrapen om huiswaarts te keren.