De donderdagavond in Doornroosje in Nijmegen stond in het teken van stevige Noord-Europese metal. Het Finse Suotana opende voor het Estse Melsatöll en de populaire Finse death-/blackmetalband Finntroll. Een avondje volksmuziek van hoog niveau.
De avond begin deze donderdag al redelijk vroeg – dat moet ook wel, natuurlijk, als je drie bands hun ding wilt laten doen. Al om 19.00 uur wordt Doornroosje open gegooid en ook al redelijk vroeg is het gezellig druk in de rode zaal.
Suotana – een samentrekking van “suo”, hetgeen ‘moeras’ betekent en “Saatana” dat vertaald wordt naar ‘satan’ – heeft vorig jaar een bijzonder goed album uitgebracht, genaamd Ounas I. De fijne, zware atmosfeer die dat album oproept, wordt meteen gedupliceerd zodra het licht uitgaat. De mannen komen op onder de klanken van albumopener Lake Ounas (The Beginning). Het is een heldere, zuivere voorbode – die de lat erg hoog legt – van hetgeen vanavond gebracht wordt. Om de sfeer en de spanning vast te houden, wordt, net als op het album, vervolgt met Through the Mammoth Valley en The Ancient. Geëindigd wordt met het epische River Ounas, een nummer van bijna een kwartier waarbij alle kennis en kunde samenkomt in één flinke bak herrie.
Metsatöll
Daar waar Suotana de death- en blackmetalteksten nog in het Engels brengt, moet de bezoeker bij Metsatöll uit Estland van betere huize komen. De folkmetal van dit viertal wordt gezongen in hun moedertaal, hetgeen bijdraagt aan de beladen sfeer die de muziek ademt. De zang komt voornamelijk uit de strot van Markus Teeäär, maar zodra bandlid Lauri Õunapuu vocaal zijn bijdrage levert, komt het geheel op een heel ander niveau. De diepe, donkere stem van Õunapuu is misschien wel het beste te vergelijken met die van James Earl Jones. Gecombineerd met het feit dat hij ook nog eens verschillende traditionele Estse instrumenten bespeelt, tilt het gehele optreden naar hogere sferen.
Mondharp, fluit, torupill (een soort Estlandse doedelzak), kannel (traditioneel getokkeld snaarinstrument)…alles komt vanavond voorbij tijdens deze eerste keer dat Metsatöll ons land aan doet. Er zijn zelfs mensen speciaal voor deze band naar Roosje gekomen. Ze worden niet teleurgesteld met populaire nummers als See On See Ma, Vimm en Vaid vaprust. Als dan, onder andere bij Metsaviha 2, ook nog eens getoond wordt dat de mannen ook flink thuis zijn op het gebied van keelzang, is het alleszins begrijpelijk dat deze band bijna even lang op het podium staat vanavond als de hoofdact. Metsatöll: ga die band ontdekken.
Finntroll
Dan is het tegen 21.45 uur toch echt tijd voor de black- en deathmetal van de Finnen van Finntroll. Met hun kenmerkende corpse paint en hun lange, puntige trollenoren is alleen de verschijning van deze heren al bijzonder. De Zweedse teksten die deze Finnen zingen en de rauwe, stevige en agressieve muziek die ze daarbij maken, bevestigen dat het inderdaad een hele toffe avond is geworden.
Vanaf het begin gaat het dak eraf. Bijzonder is wel dat er zoveel teksten door zoveel mensen kunnen worden meegezongen, terwijl Zweeds toch niet echt tot het standaard vakkenpakket van de gemiddelde middelbare school behoort. Zanger Tundra grapt erover dat de band toert ter promotie van hun nieuwe album. Feit is echter dat deze gasten, die al wel meer dan 25 jaar in de scene meedraaien, hun laatste album al weer vier jaar geleden lanceerden. Het weerhoudt ze er niet van om nummers als Forsen en Ylaren, die van dat album (Vredesvävd) komen, met veel overgave te brengen.
Publiekslieveling Trollhamaren zorgt voor het hoogtepunt van de avond. Ormfolk zweept het publiek verder op en het stoere, bombastische Midvinterdraken maakt dit optreden af. We hebben vanavond genoten!
Tekst: Bertus Elings | Foto's: Gerard van Roekel