Ik hoor het je al denken; “Ilke, wat doe jij als powermetal fan in godsnaam op een avond vol thrash- en speedmetal?”. Wel, ik wist op voorhand ook niet of ik me hier wel thuis zou voelen, maar mijn oudste broer is een mega Evil Invaders fan. Nadat ik al enkele mogelijkheden had laten liggen om een show van deze band bij te wonen, durfde ik bijna niet anders dan deze kans te grijpen. Nu moet ik zeggen; daar, tussen een hoop mannen met poofy haar, sparkly outfits en veel te strakke broeken die bangelijk hoge noten uit hun strot gooiden en supersonisch snelle riffs speelden op hun gitaren, voelde het toch verrassend vertrouwd aan.
Het publiek moest wel nog een beetje op gang komen en het leek voor beide voorprogramma's vrij moeilijk om er ook maar enige beweging in te krijgen. Al zal het niet aan hun enthousiasme gelegen hebben. Zowel Violent Sin als Cobra Kill brachten namelijk een hoge dosis energie, dedication en veel te hoge noten op het podium.
Violent Sin & Cobra Kill
Evil Invaders aan de andere kant, wist de zaal vanaf noot één meteen te doen ontploffen. Ze openden met Raising Hell en brachten nog een aantal nieuwere nummers, waaronder mijn favoriet: Die For Me. Daarna werd dan hun volledige Evil Invaders EP gespeeld, aangezien dit de ten year anniversary show was van die EP. Zowel deze nostalgische tracks als de nieuwe nummers werden goed onthaald door de vele fans in deze Zappa en de sfeer zat tijdens hun volledige set meer dan goed. Er ontstond een toch wel vrij grote moshpit waar mensen in de ene richting over crowdsurften en in de andere richting stagediveden. Soms werden de stagedivers door een hoop verwarring terug naar voren gedragen en probeerden ze het dan nog maar eens. Vraag me niet hoe, maar dat ging eigenlijk verbazingwekkend goed en voor zover ik kon zien is er niemand al te hard tegen de grond gegaan.
Dit was voor mij trouwens ook de eerste keer dat ik in Kavka Zappa een show kon bijwonen. Leuk zaaltje! Wel veel te lang wachten om aan bonnetjes te geraken, tenzij je tijdens de shows ging aanschuiven. Ook leken er redelijk wat “vaste klanten” te zijn; veel mensen kenden elkaar en stonden een groot deel van de Invaders' show met elkaar te praten. Beetje een bummer op dat vlak.
Ik begrijp zelf ook niet goed hoe je de hele tijd kan praten tijdens hun show, ik bedoel... kijk dan wat er voor u staat man! Ik stond echt gewoon een groot deel van de tijd vol bewondering te staren hoe Joe moeiteloos al die hoge screams er uit gooide. Want dat heb je dan, wanneer je zelf de nummers niet echt goed kent en dus bijna niet kan meezingen. Dan krijg je soms van die shows waarbij je volledig overdonderd wordt door het kunnen van de muzikanten. Toegegeven, deze muziek is voor mij net iets te intens om thuis op te zetten wanneer ik rustig in de zetel ga zitten of wanneer ik in de auto ergens heen wil cruisen (volgens mij heb ik dan de ene na de andere snelheidsboete aan mijn been). Live aan de andere kant, vind ik dit wel enorm vet om mee te maken.
Na de volledige Evil Invaders EP speelden ze nog een aantal covers (op Stairway To Insanity na), waaronder Angel Witch. Een nummer dat ik niet kende, maar wel makkelijk kon meezingen, daar kan je mij altijd mee overtuigen. Twee dagen later zit die track trouwens nog steeds in mijn hoofd. Hun set afsluiten deden onze Belgen zonder bisnummers, maar wel met een cover van Violence & Force (Exciter). Stiekem had ik gehoopt om ook In Deepest Black live te kunnen horen, maar aangezien dit een vele rustigere track is, waren de kansen al niet zo enorm groot. De rest van het publiek leek ook te twijfelen of de show wel effectief gedaan zou zijn, want nog niet al te veel mensen maakten aanstalten om huiswaarts te vertrekken. Wanneer de lichten dan weer aangingen en de achtergrondmuziek begon te spelen, was het toch echt duidelijk dat de avond er op zat.
Zaterdag 23 september 2023, 013 (Kavka Zappa, BE) | Foto's: John Van de Mergel, Tekst: Ilke Clissen