top of page
Maui Vindevogel

Concertverslag | Enter Shikari - Doornroosje

Het was een goed jaar voor de Europese fans van Enter Shikari. Ze tourden precies non-stop door o.a. België en Nederland. Zelf mocht ik ze maar liefst 4 keer zien dit jaar: 3 keer in Nederland en één keertje in België. En jawel hoor, ook volgend jaar hebben ze reeds een show gepland in België. Mijn kaartje voor de Lokerse Feesten is alvast binnen! Anyway, hun allerlaatste show van 2024 vond afgelopen weekend plaats in Doornroosje in Nijmegen. En daar moésten we van Brothers In Raw natuurlijk bij zijn!



Wait of the World

Soms krijg je een support act voorgeschoteld waar je echt nog nooit iets over hebt gehoord. Dat was dus voor mij het geval afgelopen zaterdag. Enter Shikari bracht Wait of the World mee, een Duitse groep die intussen toch al iets meer dan 10 jaar meegaat. Ze kwamen vol enthousiasme en al zwaaiend het podium op. Een vriend van me zei nog 'is dit een kinderband?' omdat ze toch even die vibe gaven. Gelukkig was het écht gewoon hun aanstekelijk enthousiasme en energie. We werden begroet met 'hey Nimma' (straattaal voor Nijmegen), wat toch wel duidelijk maakte dat ze ofwel de stad kenden ofwel hun onderzoek hadden gedaan. Doorheen de avond werd er meermaals 'Nimma!' geroepen door de zanger die constant met een lach op zijn gezicht stond te zingen.


Met enthousiasme alleen kom je er natuurlijk niet. Wait of the World bracht echter ook enorm leuke muziek, een beetje een mix tussen catchy indie pop, alternatieve rock en een beetje elektronische muziek. In het begin van hun set kregen ze door deze combinatie dan ook het publiek vlotjes mee. Ik had wel het gevoel dat ze ons wat verderop in de set verloren, maar dat maakten ze weer goed aan het einde.


Hun set werd afgesloten met twee songs, Lies en idk, die Eurosong schreeuwden. We kregen nog twee catchy liedjes die echt perfect zouden passen op de muziekwedstrijd. Ik kon het wel smaken en ook de zaal leek wel fan. Ik denk wel dat ze enkele nieuwe volgers op Spotify en/of socials erbij kregen!


Enter Shikari

De laatste show van 2024 werd er eentje met enkele probleempjes, helaas. Zanger Rou Reynolds sukkelde de laatste paar dagen al wat met zijn gezondheid en was zijn stem ook kwijt, en tijdens hun shows in Duitsland stootte hij ook nog eens zijn hoofd tijdens een optreden. Geen ideale omstandigheden dus, maar de show begon sterk. Eén van de groepsleden ging zich al snel even in het publiek mengen en de sfeer zat er meteen in. Het werd ook van in het begin duidelijk dat dit een hevige show zou worden met songs als Antwerpen, Arguing With Thermometers en Destabilise.


Klassiekers zoals Sorry, You're Not A Winner, The Dreamer's Hotel en The Great Unknown moesten natuurlijk ook passeren tijdens de set. Tussen de songs door begon het publiek ook spontaan een verjaardsliedje voor drummer Rob Rolfe te zingen. Die sprong later ook even in het publiek terwijl een crewmember zijn drums overnam. Het publiek werd natuurlijk extra wild en Rob werd meegesleurd door het enthousiasme. En de moshpit natuurlijk. Tijdens The Jester ging de energie nog een level hoger, waarna Dead Wood aan de beurt was. Hier werd het helaas pijnlijk duidelijk dat Rou zijn stem niet 100% was, want hij kon de song niet alleen performen.



Na Radiate verdween Enter Shikari even van het podium en was het tijd voor het publiek om And still we will be here, standing like statues, een populaire (en toepasselijke) Enter Shikari tekst, te zingen. We moesten even wachten maar de groep kwam nog even terug om hun laatste twee songs te spelen. Tijdens Stop the Clocks en A Kiss for the Whole World x gaf het publiek nog even al hun energie, waarna het er alweer op zat.


De set startte goed, maar de stem van Rou bleef helaas niet zo sterk. Gelukkig weten we dat dit niet van zijn gewoonte is en liet het publiek zich niet tegenhouden. Het werd een prachtige show om het jaar te eindigen en toont nog maar eens dat Enter Shikari, ondanks enkele probleempjes, enorm sterk is en echt wel op een hoogtepunt zit.



 

Zaterdag 14 december 2024, Doornroosje (Nijmegen, NL) | Tekst: Maui Vindevogel, foto's: Marjolein Regterschot

bottom of page