Het was de tweede dag op rij dat Electric Callboy zou optreden in 013. Er waren dan ook meerdere mensen in het publiek die voor beide show aanwezig waren. Zotte mensen wel, ik raak al uitgeput als ik er nog maar aan denk om zoiets twee dagen op rij te beleven. Bij deze band weet je gewoon dat de avond zal uitdraaien op een feestje. Op 1 maart was dat dan ook niet anders en om ons al even in de mood te brengen kregen we eerst nog Future Palace en Holding Absence voorgeschoteld.
Deze eerste is een driekoppige band uit Berlijn die ik eerder al aan het werk zag in Biebob, als voorprogramma van Battle Beast. Van een kleine show in Vosselaar naar een uitverkochte 013, is toch wel een klein verschilleke! De haarkleur van Maria was ook anders deze keer, de roze lokken van in oktober zijn niet meer. Verder was hun set wel gewoon even strak en goed als de eerste keer dat ik hen live zag. Zowel vocaal als muzikaal is deze band enorm sterk en ze kregen dan ook een groot deel van de zaal met zich mee. Er kon al eens een circle pit en wall of death vanaf naar het einde van hun show toe, dus de sfeer zat meteen goed.
Holding Absence was iets minder mijn ding. Zo'n band die ik wel goed vind voor een paar nummers, maar als het wat te lang gaat duren verlies ik hier snel mijn interesse. De rest van het publiek leek die mening te delen want veel beweging was er hier niet meer te bespeuren. Wel hadden ze een frontman die massa's energie gaf, zijn stem leed hier af en toe een beetje onder, maar de performance maakte dat meer dan goed.
En dan... Electric Callboy! Ik heb ze vorig jaar twee keer live aan het werk gezien, het viel nog een beetje af te wachten of hun show veel veranderd zou zijn tegenover de Hypa Hypa tour. Het is dan ook met groot enthousiasme dat ik kan zeggen dat de show (bijna) van begin tot eind anders in elkaar zit! Het decor is compleet anders, de costume changes komen minder vaak voor, een setlist die volledig opnieuw in elkaar gepuzzeld is, het was een verrassing van begin tot eind. De show werd geopend met hun allernieuwste single Tekkno Train. Dit was geen nieuw nummer, maar hij had wel diezelfde dag, exact een uur voor de zaal open ging een music video gekregen. Het publiek ging meteen helemaal los en de agressieve CHOOCHOOCHOO's zetten een lach op iedereen zijn of haar gezicht.
Het podium zelf was ook echt prachtig. Er stond een camera aan de PA, waardoor ik eerst nog dacht dat ze een livevideo zouden maken van de show. Dat was dus niet het geval, deze beelden werden tijdens de show geprojecteerd op het gigantisch grote scherm achteraan op het podium. Dit in combinatie met beelden uit musicvideo's, mooie achtergronden of tekst en allemaal in geweldige beeldkwaliteit. Verder werd de show gevuld met de nodige hoeveelheid humor, liefde, een klein kusje tussen Nico en Kevin, ballonnen, confetti en vuur. Veel vuur!
Het energie niveau was al even waanzinnig als het visuele deel van de show; zowel de band als het publiek zelf gaven het beste van zichzelf en tijdens de nummers was er geen enkel moment om stil te staan. Bij MC Thunder II werd zelfs een persoon in een rolstoel helemaal naar voren gedragen. Nico maakte na het nummer de opmerking dat dit echt badass was en ik kan hem daar geen ongelijk in geven. Verdere hoogtepunten voor mij waren Best Day, Maria (van Future Palace) die het podium weer op kwam om samen met de band het nummer Fuckboi te brengen, het kleine akoestische intermezzo met onder andere Let It Go en Careless Whisper en de Darude drum solo van David Friedrich. Hurrikan aan de andere kant... Dat was gewoon anderhale minuut waar ik maar even doorheen moest. Een groot deel van de zaal leek wel van dit nummer te kunnen genieten en er werd zelfs een danspit opgestart, maar ik was vooral blij toen het weer voorbij was. Uiteraard waren nummers als Hypa Hypa, MC Thunder, Pump It en afsluiter We Got The Moves de grote hits van de avond. Dit is waarvoor de meeste mensen hier in het publiek stonden, die gekkigheid op het podium, met hilarische teksten en outfits, waarbij iedereen zich volledig kon laten gaan.
Na veel springen, klappen, moshen, meezingen en brullen kwam deze avond dan aan zijn einde. De band maakte nog even een foto met het publiek, gaven een paar drumstokjes aan een klein meisje dat in de zaal stond en liet ons nog wat verder feesten met Vamos A La Playa van Loona. Op Alcatraz speelden ze dat nummer ook nog even wanneer ze van het podium verdwenen. Daar werd ik nog een beetje vreemd bekeken toen ik daarop los ging, maar hier in 013 deed een groot deel van de zaal gewoon mee! Leuke afsluiter van een geweldige show.
Electric Callboy in 013 © Femke Valks
Woensdag 1 maart 2023, 013 (Tilburg, NL) | Foto's: Femke Valks, Tekst: Ilke Clissen