10 jaar... zo oud is het allereerste album van Being As An Ocean intussen. Dear G-d... is en blijft voor velen het allersterkste album van de groep tot op de dag van vandaag. Reden om te vieren, dachten de jongens. Daarom kregen Europa en het Verenigd Koninkrijk dit jaar een speciale tour: Dear G-d 10 Year Anniversary Tour 2022. Samen met Acres maakte Being As An Ocean afgelopen zondag ook een stop in Antwerpen. En dan nog in een van de beste zalen: de Kavka Oudaan! Plezier gegarandeerd.
© Emiel Viellefont
Begin vorige maand werd last minute nog een support act toegevoegd aan de tour: As Everything Unfolds. Een welgekomen uitbreiding van de line up voor velen. Helaas moest de groep voor de laatste vier Europese data afzeggen wegens gezondheidsredenen van zangeres Charlie Rolfe.
Een kleine domper, maar gelukkig zouden we een langere set van Acres te horen krijgen, klonk het. Omstreeks 20u kwam de Britse groep het podium op. De zaal was nog vrij leeg, maar het publiek nam gewillig enkele stappen vooruit op vraag van zanger Ben Lumber. Het startschot werd gegeven met Medicine. Ook hun drie nieuwste singles Burning Throne en Into Fames kwamen aan bod. Helaas werd er na een dikke 20 minuten al afgesloten met hun bekendste song Lonely World. Een veel te korte set, helaas, zeker omdat er een langere set beloofd was (waar ik toch wel naar uit keek). Acres bleek nog vrij onbekend bij het publiek; buiten enkele mensen die hier en daar een liedje meezongen, werd er vooral geluisterd en ontdekt. Ik hoop alvast dat de groep er wat nieuwe fans bij heeft!
© Emiel Viellefont
Iets na 21u was het dan tijd voor de hoofdact: Being As An Ocean. Natuurlijk ging de set van start met Nothing, Save the Power They're Given en Dear G-d, twee liedjes van het album dat het thema vormde van de tour. Ook andere songs van hun debut album passeerden de revue: We Will Never Be the Same, Salute e Vita, This Room Is Alive en Humble Servant, Am I. Het waren niet de meest populaire songs bij het publiek, maar dat wil niet zeggen dat het publiek ook maar één seconde stil stond. Songs van het album How We Both Wondrously Perish deden het al een stuk beter: L'exquisite douleur en The Poets Cry For More werden twee van de hoogtepunten.
Ook liedjes van andere albums werden in de mix gegooid, wat zorgde voor een perfecte balans van oud en nieuw. Iets na halverwege de set werd er even een adempauze ingelast, zoals zanger Joel Quartuccio zelf aangaf. Even een moment van rust waarbij de zaal zich verenigde in gezang. Black & Blue werd akoestisch gebracht en de zaal werd volledig opgelicht. Het werd een mooi en puur moment. Seconden na het eindigen van dit sereen moment werd er natuurlijk opnieuw hard ingebeukt.
Na enkele liedjes van Waiting for Morning to Come (Deluxe) loopt de avond op zijn einde. Hoewel het een geslaagde avond was, was dit waarschijnlijk het moment waarnaar iedereen uitkeek. Natuurlijk niet omdat de set bijna voorbij was, maar omdat het tijd was voor de twee absolute toppers van Being As An Ocean. Het publiek kwam volledig tot leven bij de eerste noten van This Loneliness Won't Be the Death of Me. Jammer dat het tot dit moment duurde vooraleer er crowd surfers en écht veel energie te vinden waren in de zaal, maar better late than never! Ook afsluiter The Hardest Part Is Forgetting Those You Swore You Would Never Forget bracht een laatste keer alle energie naar boven.
Being As An Ocean zette opnieuw een prachtige prestatie neer. Het was intussen de 10e show waar ik ze mocht bewonderen. Keer op keer weet deze band live te overtuigen. Dit was wel de eerste keer dat ik Joel zich niet in het publiek zag mengen. Ik vermoed dat dit te maken had met de setting van de Kavka waarbij er geen barrière is en de band sowieso al in close contact met het publiek staat. Hoe dan ook was het een erg geslaagde avond.
© Emiel Viellefont
Zondag 4 december 2022, Kavka Oudaan (Antwerpen) | Tekst: Maui Vindevogel, Foto's: Emiel Viellefont