Het was ondertussen weeral een aantal maanden geleden dat ik nog eens een concert kon meepikken. Ook was dit een show die eigenlijk een jaar geleden al had moeten plaatsvinden, maar toen niet kon doorgaan wegens ziekte van de zangeres van Battle Beast. Je kan je dan mogelijks wel inbeelden hoe hard ik heb uitgekeken naar deze avond. De voorprogramma's waren beide bands die ik al eerder live aan het werk gezien had, dus daar wist ik op voorhand al dat dit zeker goed ging zitten. Het zou dus een uitverkochte show worden in Kavka Zappa en dat kon weer twee kanten uit. De kleine zaal, of de uitgebreide zaal met die gigantische steunpilaren. Het bleek dus die tweede te zijn. Eenmaal aangekomen heb ik mij dan ook snel een plek gezocht vóór de pilaren, ze gaan mij geen twee keer liggen hebben!
Brymir
Eenmaal aangekomen op mijn plek met tamelijk goed zicht, was het al ongeveer tijd voor Brymir om de avond openen. Hen heb ik al een keer aan het werk gezien bij een show van Skálmöld. Alles wat me daarvan was bijgebleven, kwam ook nu weer aan bod; veel sfeer, een nummer over zalm waarbij Steve the pike weer boven werd gehaald en een nummer over liefde (of was het chicken wings?). Verder brachten zij ons zeer trots de enige blastbeats van de avond. Ze stelden in elk geval niet teleur en de zaal was na hun set al aardig opgewarmd.
Serenity
Hierna was het de beurt aan Serenity. Ook hen heb ik dus al enkele keren live gezien, al was het deze keer toch net iets anders. Zanger Georg Neuhauser was namelijk ziek en niet aanwezig. De leadvocals werden daardoor opgevangen door gitarist Marco Pastorino. Zeker wel een leuke ervaring en laten we eerlijk zijn, die mens heeft een stem om U tegen te zeggen, maar toch ook weer niet hetzelfde. Marco doet anders ook de backing vocals en ergens miste je toch wel dat volume van die extra stem. Uiteraard kregen ook zij de zaal wel goed met zich mee, zeker met een klassieker als Set The World on Fire en afsluiter Lionheart.
Battle Beast
Dan was er uiteraard ook nog onze hoofdact: Battle Beast! Hoewel hun show uiteraard weer enorm goed was en gevuld werd met de nodige praatjes met het publiek tussendoor, had ik wel een déjà vu gevoel. De setlist leek wel heel bekend, inclusief het zogenaamd geïmproviseerde A Whole New World intermezzo. Na achteraf eens wat opzoekwerk te doen, blijkt dat gevoel te kloppen. De setlist was honderd procent dezelfde als twee jaar geleden in Biebob. Vind ik persoonlijk toch wel een beetje jammer. Ietwat creativiteit, al was het kiezen voor een ander Disney nummer, enkele tracks van plaats wisselen of gewoon twee andere nummers spelen, het lijkt met niet zo enorm veel moeite om te doen. Uiteindelijk hebben er nu vermoedelijk wel redelijk wat mensen in het publiek gestaan die twee keer hebben betaald voor krak dezelfde show. Soit, misschien ben ik de enige die zo denkt, moving on!
De show was weer goed gevuld met hoogtepunten, zowel muzikaal als met wat publieksinteractie. Zo was de band niet te spreken over het feit dat ze zich bevonden in het land met het beste bier, maar dat ze op het podium Corona voorgeschoteld kregen. Begrijpelijk. Wanneer een van die flesjes dan nog begon over te lopen en een fan Jupiler begon te promoten, zat de sfeer helemaal goed. Qua nummers waren het voor mij weer Straight To The Heart, Eye Of The Storm, Wings Of Light en vooral Eden die de avond compleet maakten. Wel iets nieuws, was dat de hele show gelivestreamd werd. Hoewel het publiek de hele show lang al enthousiast was, werd dat toch opvallend net ietsje meer na het aankondigen van die livestream.
Onze armen hebben ook geen seconde rust gekregen; als we niet aan het klappen waren, dan moesten we wel weer fistpumpen, wuiven of met lampjes zwaaien. Daarboven werden de geweldige zangkunsten van het publiek weer eens getest en konden we op het einde van de avond moe, voldaan en in de typische, Belgische regen weer naar huis. Het blijft dus wel een beetje jammer van die setlist, maar het was in elk geval weer een hele plezante avond!
Battle Beast in Kavka Zappa © Jitte Davidson
Woensdag 25 september 2024, Kavka Zappa (Antwerpen) | Tekst: Ilke Clissen