top of page
Bertus Elings

Albums ǀ Hatebreed, Weight of the False Self


Als je band al meer dan 25 jaar bestaat, is het natuurlijk niet meer zo heel makkelijk om origineel te zijn. Als je originaliteit überhaupt al ambieert, als het sowieso al iets is dat je nastreeft. Misschien vinden de vijf mannen uit New Haven, Connecticut, het wel goed zo. En waarom niet? Why change a winning formula? Een paar weken geleden nog hebben we bij het nieuwe album van AC/DC gezien dat het heel goed werkt om door te gaan op een manier die zich in het verleden heeft bewezen.


Hatebreed lanceert vrijdag hun achtste studioalbum, Weight of the False Self. Het is niet duidelijk of de mannen hebben gestreefd naar een album dat significant verschilt van The Concrete Confessional uit 2016 of The Divinity of Purpose uit 2013. Als ze dat wilden, zijn ze daarin niet geslaagd. Echter, ik denk dat ze dat helemaal niet per se wilden. Ik denk dat ze heel bewust hebben gedacht aan andere dingen dan muzikale en creatieve originaliteit (lees: financiën). En daar is helemaal niets mis mee!


Het zou verachtelijk zijn als Hatebreed in dit geval een album zou hebben afgeleverd waarbij de kantjes er vanaf gelopen zijn, als fans geflest zouden worden of het album anderszins slecht zou zijn. En dat is het niet. Helemaal niet zelfs! Weight of the False Self is een album dat waar voor zijn geld geeft. Liefhebbers van metalcore in het algemeen en Hatebreed in het bijzonder zullen niet teleurgesteld zijn. Het bevat gewoon 12 nummers waarbij je niet kunt blijven stilzitten, die ertoe uitnodigen mee te schreeuwen en die pijnlijk duidelijk maken dat een moshpit er voorlopig nog niet in zit.


Afgetrapt wordt met Instictive (Slaughterlust), waarbij zanger Jamey Jasta duidelijk lijkt te willen maken dat de luisteraar het komende half uur een portie agressie voor zijn kiezen gaat krijgen. Opvolgers Let Them All Rot en Set it Right bevestigen enerzijds de ingezette agressie, maar geven ook tegelijkertijd blijkt van het feit dat Hatebreed garant staat voor retegoede metalcore.


Als je van de moraliserende teksten bent, kun je je hart ophalen – zoals altijd. En als je daar niet van bent, kun je ze negeren en genieten van het moois daar omheen – zoals altijd. Vermeldenswaardig zijn nog Dig Your Way Out, dat heel erg het thrashy-gevoel oproept dat Slayer in het begin ook losmaakte en Cling to Life dat zowaar een gitaarsolo heeft.


Kortom: weinig nieuws onder de zon, maar wel een fijne voortzetting van hetgeen al lekker liep!


Releasedatum: 27 november 2020



Luister

















Lees

Weight of The False Self proves that over20 years deep into an iconic career, Hatebreed remain as vital as ever.


Renowned for their ability to provide an intense and cathartic release for their fans, Hatebreed challenged themselves and their writing style in order to produce material that is exceptionally relatable in a contemporary world flooded with overstimulation, emotional dampening, and lack of social patience. "Weight of The False Self is a perfect representation of Hatebreed in 2020, a fresh onslaught of soon-to-be classics with all the elements that led you here since day one," explains guitarist Frank Novinec.

Drummer Matt Byrne shares, "There's no shortage of beefy riffs and adrenaline-fueled drums on this record. I'm proud to say that we will consistently provide a soundtrack to which you can mosh in your living room and destroy your apartment."

Hatebreed previously shared a new album trailer, in which Jasta and guitarist Wayne Lozinak discuss the process of working with producer Zeuss.


The album artwork was created by Eliran Kantor.




bottom of page