De vijf van Wowod (St. Petersburg, Ru) maken het de luisteraar niet makkelijk. Dat heeft er niet zozeer mee te maken dat alle titels en lyrics in hun moedertaal geschreven zijn, wel met de opdeling van hun nummers in vier en drie.
Eerst even de taal. Wat doe je wanneer Russisch niet echt je beste vak op school was (nvdr. het zat niet eens in je lessenpakket, slimmeke)? Google Translate gebruiken natuurlijk en dan even afstemmen met je Russische collega. Wat blijkt? GT doet het best goed en dat krijgen we nog eens finaal bevestigd wanneer de uiterst sympathieke Gena (snarenplukker bij Wowod) best snel op je bijkomende vragen reageert en je een link naar de lyrics in het Engels stuurt. De titel van het album laat zich dus vertalen als 'woede/furie en vergiffenis' en zo zijn eigenlijk ook wel de zeven nummers te categoriseren. Hindernis één genomen.
Dè uitdaging, toch zeker wat mezelf betreft, ligt hem in de muziek. De vier 'oneven' nummers kan je het best omschrijven als sfeervolle, donkere post metal. Rekviem krijgt een filmische intro op basis van elektronica (Pasha) alvorens de drums (Misha) tribalgewijs inzetten en de basgitaar (Kostya) inpikt en beide zo een repetitieve basis vormen. Het vocale gedeelte wordt schitterend vertolkt door Anton, die eerst klanken tevoorschijn tovert die uit de diepste krochten van de hel lijken te komen om dan uiterst clean en zelfs zacht af te ronden. Proshchenie (vergiffenis) kent eenzelfde ritmisch patroon dat me aan het Zwitserse Convulsif doet denken. Chornaya Zemlya (zwarte aarde) begint opnieuw rustig om dan te ontaarden in een woeste storm. Top' (moeras) tenslotte gaat loodzwaar van start en houdt het geweld aan tot het einde. Ware het niet van het verschil in vocals, dit zou evengoed een Amenra nummer kunnen zijn. Waar andere bands in het genre in elk nummer ook de snellere passages zouden steken, gebruikt Wowod die razende energie in drie aparte (even) nummers. Tanec Yarosti (dans van woede), Zhazhda (verlangen) en Zov Tysyachi Nozhey (schreeuw van duizend messen) zijn ultra-agressieve blackened hardcore ... en dus helemaal niet mijn ding.
Bottom line: een sterk album van vijf sympathieke Russen die naast diverse muzikale invloeden ook hun donkere thuisstad als inspiratie gebruikten. De betekenis van de bandnaam kregen we echter niet bij Gena losgepeuterd. Hij stuurde ons letterlijk zijn kat (een foto weliswaar) en gaf wel mee dat ze al lachend Wowod zien als het beest dat hen aanstuurt. Zou het dan toch iets met die kat te maken hebben?
Releasedatum: 29 januari 2021
luister
Lees
Emerging from St. Petersburg’s musical underbelly, WOWOD return with their second album ‘Yarost’ I Proshchenie’ - their first to be released internationally, via Church Road Records.
Since their formation in 2017, the bands foundational sound of post-metal expansion and blackened hardcore wrath has earned them a quiet reverence for those in the know both nationally and worldwide.
On their latest release, the Russian quintet showcase their evolution with a devastatingly fatalistic and vicious refinement of their sonic palette.
Album opener ‘Rekviem’ serves as a tense and fraught introduction to
‘Yarost’ I Proshchenie’ with foreboding electronics crackling uneasily below the surface of the rhythm section, whilst cataclysmic bass and The Angelic Process-esque doomgaze restlessly coexist throughout the songs 11 minute runtime.
In contrast, their propensity for d-beat rage and black metal bile on ‘Zhazhda’, ‘Zov Tysyachi Nozhey’ and the blistering ‘Tanec Yarosti’ offer up an insight into WOWOD’s entirely individual musical paradigm of light and shade. This paradigm becomes increasingly apparent on their longer cuts such as ‘Chornaya Zemlya’, ‘Top’’ and the monolithically tectonic ‘Obrechenie pt. 2’, where shoegaze and doom intertwine with mesmeric results.
Toweringly cerebral in song structure and ambition, yet perniciously thrilling in execution - WOWOD’s latest album feels both comprehensively human in its anxiety and otherworldly in its expansive musicianship.
