Het instrumentale postrockensemble Wanheda is voor mij geen onbekende en ergens toch ook wel weer. Toen ik in 2022 hun debuutalbum Desert Of Real hoorde, was ik meteen weg van hun cinematografische, gevarieerde sound. Rijk aan invloeden en instrumenten en toch heel toegankelijk. Een collega voelde zich geroepen de recensie op zich te nemen en zo verdween de band voor mezelf toch een beetje.
Nu is er een nieuwe EP met zes boeiende songs die helemaal in de lijn liggen van hun eerdere werk. Het grote verschil ligt hem vooral in de thematiek ervan en het terugschroeven van de gebruikte instrumenten. "Het is in feite een back-to-basics aanpak waarbij de luisteraar een eigen interpretatie aan de nummers kan geven.", zo gitarist Jan Boucké. Wanheda zoekt deze keer de stoffige Western paden op. Herkenbaar zijn dan weer de futuristische breaks en intermezzo's, in samenspel met soms ingetogen aan jazz refererende passages. Typerend hierbij is de trompet (Geert Moesen) in het openingsnummer een zo goed als eenzaam afwijken van het spoor van de basisinstrumenten.
Herkenbaar en toch weer anders, zo zou je de nieuwe Wanheda kunnen omschrijven.
Op die manier blijft het sextet relevant en kunnen ook wij niet anders dan dit rijke werk aanbevelen. Met plezier.
Releasedatum: 22 november 2024
luister
lees
Wanheda returns with their second EP Dusty Trails, continuing the irarc of creating emotionally charged concept albums for the passionate and the intellectual. Opening Dunk!festival in 2019 and releasing their vibrant and expansive debut LP made them one of Belgium’s finest post-rock acts to watch, but with Dusty Trails WANHEDA cement themselves as one of the most compelling acts in the scene today!
Incorporating a wide pallette of instrumentation as well as surprising influences from hard rock and classical guitar music, these cinematic progenies of the burgeoning Belgian rock scene have been blazing their own trail in post-rock since 2016. Meanwhile, they have also been unafraid to tread in the footsteps of genre greats like MONO and Explosions in the Sky, producing the timeless melodies and transformative listening experiences we all love. The result is a refreshing combination of the familiar and the unexpected which makes Wanheda a welcome and stimulating source for the soundtrack of your life!
(...)
On Dusty Trails, the Leuven-based sextet dial back on the instrumentation, while turningup on the intricacy of their craft. There are moments where the members’ past inmetalcore outfit Balances shines through in a subtle way,like the winding foot-pedalheavy mid-section of «Beneath the Vulture’s Gaze» or the demure breakdown that backs Jan Verduyckt’s guitar solo on«In the Footsteps of the Nameless». Second track «Grit and Glory» combines syncopated drum patterns with vintage surf-inspired guitars, while «Gold Fever Dreams» sees the band explore a sonic expansiveness akin to the likes of Godspeed You! Black Emperor and Tangled Thoughts of Leaving.
The myriad of styles and ideas is what makes Dusty Trailsan amazingly fun record to listen to. Every section has been composed with a lot of deliberation and attention to detail, but Wanheda also doubles up on the fun with their hard-rock inspired guitarsolos and balls-to-the-wall songwriting. They lean right into Tenacious D territory to the point where you might consider – what if Jack Black wrote a wild west-themed instrumental rock record? Dusty Trails might just be the answer to that!
Dusty Trails is one of the most fun and engaging postrockrecords you’ll hear this year, but it also reinforces the sextet’s dedication to their art of producing transformative sonic journeys. The seamless transition into an Ennio Morricone theme half-way through the EP is a testament to their aptitude in the department of writing compelling melodies, and it is this pairing of legendary soundtrack with SFX-powered breakdowns and inimitable layers of jazz instrumentation which elevates Wanheda to become one the most compelling acts in the Belgian rock scene today!
jvdm: Mijn 'albumrecensies' - als je dat woord nog kan gebruiken - leggen sinds half 2024 het accent zo goed als volledig op de muziek en niet meer op de blabla. Waarom? Dat kan je hier lezen.