Vijftig seconden ver en we weten het: dit wordt een typische Belgische herfst! Opener In-Balance is humeurig, wisselvallig, somber, onvoorspelbaar en wild, maar kent hier en daar een rustmoment, een streepje licht. Het méér dan tien minuten durende onweer geeft meteen een dwarsdoorsnede van wat volgt. De pompende bas, razende drums, diepe growls en ijselijke screams staan voor dreigende donderwolken en bij momenten hevige rukwinden. De melodieuze gitaarleads en cleane zangpartijen brengen stralen van warm zonlicht die voorzichtig door de wolkenmassa breken. De alomtegenwoordige keyboards en synths tillen alles naar een epische, bijna sacrale hoogte, als ze niet voor een weemoedige toon zorgen. The Veil, Monologue en Illuminight (met een akoestisch intermezzo op gitaar) sluiten hier op hun eigen wijze naadloos bij aan en voor je het beseft heb je een rollercoaster rit van iets meer dan een half uur aan diverse emoties achter de rug. Wat de vijf uit Wervik hier neerzetten is van internationale klasse, hoort bij de internationale top!
Dan kan je natuurlijk op hetzelfde élan doorgaan, met het risico dat de verveling toeslaat of het niveau van de nummers wat zakt. Maar neen, de heren gooien het over een andere boeg en zoeken de rust op. Exemtpion kabbelt dromerig weg en deint uit op prachtig, gevoelvol soleerwerk van gitaar en keys. Isle of No-Man biedt véél ademruimte en tijd voor reflectie, maar blijf op je hoede want het onweer komt opnieuw dreigen. Eternity Expires start ook ingetogen met voor het derde nummer op rij enkel cleane, multi-layered vocals. Subliem echter hoe het einde toch weer het begin is, want exact één minuut twintig seconden ver en we weten het: dit wordt een typische Belgische herfst! Beste Peter, Mattias, Pepijn, Kobe en Hannes: Re-Incentive is zonder twijfel het beste - zowel qua composities als het overbrengen van emoties - wat jullie tot nu hebben neergezet. En gezien het niveau van het eerdere materiaal, wil dit héél wat zeggen!
PS: Voor wie twijfelt of je het album best gewoon streamed (pffffttt) of misschien toch een fysiek exemplaar aankopt (duh!), check eens de webshop en sta versteld van de prachtige, maar écht subliem prachtige, packages die héél misschien nog beschikbaar zijn. Wanneer bands dergelijke tijd en €€€ steken in de creatie van een uitzonderlijk fysiek exemplaar, dan kan je als échte muziekliefhebber toch niet anders, right? Allemaal in eigen beheer trouwens!
Releasedatum: 1 september 2020
luister
Lees
With a career spanning over two decades, Belgium’s Thurisaz is a band that like so many other bands with such longevity has had its fair share of bumps along the road.
The story behind their forthcoming album ‘Re-Incentive’ started a couple of years ago… A dear friend of the band was coping with severe depression. Working a dead-end job for several years, he went from burned out to depressed. It’s a nasty, poisonous thing, depression… During that time one of the band members, as well as another good friend from the band, had to deal with a break-up. So when the band sat down and discussed the theme of the new songs, they decided to go with a concept-like album covering the darkness one feels when dealing with the feelings of depression and heartbreak.
Working around these concepts while living thru such turbulent period of time wasn’t easy for the band and songs took some time to be completed as Thurisaz had to write them, ditch them all together and rewrite them before finally being satisfied with the end result.
Recorded and engineered at CCR Studio by Kris Belean, Mettez Nick and Theuwen Peter, and mastered at Fascination Street Studios by Jens Bogren, the new album ‘Re-Incentive’ shows a band in full command of their craft, perfectly balancing a dark, heavy atmosphere with some poignant and beautiful melodies. Overcoming the trials and tribulations of a seasoned band, this album really showcases Thurisaz in the best shape of their career.
