Right, she lied. Tijdens haar concert in de Orangerie zei ze dat ze maar één liefdeslied zou schrijven. Niet dus. Haar nieuwe album Flood dropte eind augustus en huist wel meerdere lovesongs. Alleen niet de heppie de peppie soort.
Stella vs. liefde en het leven dus. Op een kinderlijke, zeemzoete manier met genoeg volwassen onomwonde harde eerlijkheid woelt Stella zich doorheen de highs en lows die beide l-woorden met zich meebrengen. Wij mogen mee op de golf surfen. Van misbruik, tot huurhuizen met asbest tot hoop hebben want het gaat even beter and so on and so on. Helemaal anders dan haar vorige ‘je m’en fous’-kinda plaat, Beware of The Dogs.
Flood begint best gelukkig met Lungs; upbeat melodietje, gemakkelijk mee te zingen, oorwurm alert. De boodschap is heel duidelijk vanaf nummertje twee, How Was Your Day?. We gaan effe een selfcheck doen. De rest van het album lijkt continu die vraag te beantwoorden. Dit is zo’n plaat die ge op vinyl moet luisteren om heel het verhaal mee te krijgen want een pauze tijdens het omdraaien is misschien wel even nodig. Haar stem is nog steeds even engelachtig en op Oh My My My zoekt ze heel moedig de grenzen op van haar bereik. Heel mooi is trouwens de opeenvolging met Morning Silence. Oh My My My vertaalt het breken en besef van “dit gaat niet lukken”. A.k.a. ugly crying met lange snottebellen door liefde die stuk gaat waarop Morning Silence start met de woorden “I had a break”. Geniaal.
Verwacht veel piano, wat blazers (flügelhorn), viool, slow jams, zachte vocals en hier en daar een powersong. Verscheidene lagen in sommige nummers en anderen houdt ze doodeenvoudig. Lyrics die overlopen van rauwe gevoelens met krachtige punchlines zoals de eindconclusie in Cold; “you are not big enough for my love”. Flood is een parel van moeilijk te schatten waarde. Allesinds een waardevolle toevoeging aan het collectief begrip en de kunstvorm genaamd “Muziek”. Meer kan ik er niet over schrijven. Misschien dan toch nog dit; she didn’t lie, ze is gegroeid.
(Sinitta Leunen)
Releasedatum: 26 augustus 2022
luister
Lees
It’s a markedly different side of Donnelly than listeners may be used to, with the overall lyrical arc taking a turn toward the introspective. She also dives into character writing, with lead single “Lungs” written from the perspective of a child from a family facing eviction, set to a hip-shaking disco beat courtesy of Rolling Blackouts Coastal Fever’s Marcel Tussie. “We put up with your shit to keep the power on,” she sneers at the landlord of this asbestos-plagued property. “I’ve seen the way you look at my dad and mum / What more from life could you people want?” The song also introduces the piano as the defining instrument of the record, occasionally played by Donnelly herself. She reckons it’s a “very easy instrument to fuck up” in the album’s press materials, and hadn’t played it since childhood. — floodmagazine.com
