Bands die jarenlang steevast kwaliteit loslaten op de wereld maar schromelijk onderbelicht blijven. Voorbeelden legio. Ze worden op handen gedragen door een beperkte meute fans die niet enkel weten appreciëren wat de band al wist te brengen, maar er vooral het enorme potentieel van inzien. Het grote publiek is echter niet op de hoogte van hun bestaan. Het is het onfortuinlijke lot van zoveel getalenteerde artiesten. Met het in 2013 in Cork, Ierland opgerichte Soothsayer is het niet anders gesteld. Het vijftal levert al sinds 2015 regelmatig een portie emotioneel geladen atmosferische sludge/doom af, voornamelijk via EP's, singles of split-albums. Hun laatste studiorelease, de split EP met Patholón, dateert van 2018 en kenmerkte zich vooral door één aspect: de honger naar meer Soothsayer werd niet bepaald gestild door dat ene nummer. Dat kon ook het live-album van vorig jaar niet, ondanks de nieuwe nummers die er op voorkwamen. Verheugend nieuws dus dat Transcending Obscurity Records bij aanvang van het einde van dit door pandemieën geplaagd tijdsvak eindelijk eens een full length van deze Ierse vrienden aan een totaal onvoorbereide mensheid toevertrouwt.
Het duistere en van prevelen en rituele chants voorziene Fringe geldt als bezwerende intro en loopt naadloos en natuurlijk over in Outer Fringe. Het is een song die meteen alle lichaamsharen overeind doet staan met zijn monsterlijke riffs, vloeiende tempowissels en een sfeer die even massief klinkt als obsidiaan zwart is. Die sfeer blijft overigens gedurende het hele album overeind. Uitdeinen doet Outer Fringe in hetzelfde geprevel als waarmee de opener het album begon. War of the Doves (wat een geweldige titel!) bouwt vervolgens middels geweldige baslijnen op naar wat wel eens één van de beste en meest beladen songs van het jaar kan zijn. Cities of Smoke neemt wat gas terug en laat zelfs wat licht avontuurlijke prog toe, voor het zich heerlijk groovend verder zet naar een alweer wat ingehouden, haast clean ingespeeld solomoment. Veel melodie en opnieuw zalig baswerk in dit nummer. De laatste anderhalve minuut hakt dan weer vrolijk in op uw nog onvoldoende geteisterde gehoorgangen. Dat de band weet hoe je een song moet arrangeren was na Cities of Smoke volstrekt duidelijk. De verschillende instrumenten gaan doorheen het album op sublieme wijze met elkaar in dialoog. De langste nummers op Echoes Of The Earth moeten dan echter nog komen. Six of Nothing is niets minder dan verbijsterend in zijn gestage opbouw. Telkens je een rustpunt verwacht doen de heren er een schepje bovenop. Het is de vertaling van alle frustratie, woede en wanhoop die aan Echoes of The Earth in zijn geheel ten gronde ligt, samengebald in een statement van 10 minuten. Wie denkt daarmee bij True North de zone van turbulentie te zullen verlaten, stelt best de verwachtingen bij. Dit twaalf minuten durende sluitstuk, waarop ook opperstrot David Ingram (o.a. Benediction) zijn stembanden te leen geeft, is het equivalent van rondvliegend puin bij een tornado van categorie 5. Genadeloos en nietsontziend vliegen zelfs blast beats je rond de oren. Deze doom/sludge is vooral witheet boos. Alles wat op het pad komt, wacht het lot der vermorzeling. Niet geheel onverwacht is er op het einde toch de stilte na de storm. Opnieuw deint de song uit in dreunend geprevel en sjamanistisch aandoende chants, weliswaar met één groot verschil. Het prevelen klinkt deze keer uitermate sinister. Alsof het inderdaad de echo's zijn van een planeet die zich voortijdig van alle leven onttrokken zag.
Net als labelgenoten Subterraen laat Soothsayer zich inspireren door de staat der dingen op onze aardbol. Lees: het is hun aanklacht tegen de niet aflatende uitbuiting van onze planeet. Net als hun Franse collega's laten de Ieren geen heilig huisje overeind staan bij het uiten van hun woede. Ze doen dit echter met zo'n florissante rijkdom aan (vaak subtiele) variatie en ingenieuze arrangementen dat de ruim vijftig minuten dat Echoes Of The Earth lang is, voorbij zijn alsof je slechts eenmaal in- en uitgeademd hebt. Stevig staaltje songschrijven ook. Zowel plaat als songs hebben een fantastische flow. En die intrinsieke emotionele beladenheid eigen aan Soothsayer is uiteraard in grote mate aanwezig. Speciale vermelding voor de vocals. De tandem Con en Liam vormt samen met de gastbijdragen een storm op zich in het midden van deze op volle kracht razende orkaan.
Was de eerste volwaardige plaat van de Ierse sludge/doomsters het wachten waard? Absoluut! Is de honger naar meer Soothsayer gestild? Nee, voor de donder niet en gelukkig maar. Het volledige potentieel van Soothsayer wordt hiermee duidelijk. Als de Ieren het ronduit verbluffende niveau van dit volwaardige debuut kunnen doortrekken op hun volgende platen, dan wacht ons nog een karrenvracht aan verpulverend luistervertier. Tot dan zal Echoes Of The Earth geboekstaafd staan als een formidabele atmosferische sludge/doom plaat die niet moet onderdoen voor het werk van die andere Transcending Obscurity Records-giganten Jupiterian, Subterraen en het Duitse Eremit van wie we in juni een nieuw album mogen verwachten. Klepper van formaat, deze Echoes Of The Earth!
Releasedatum: 9 april 2021
Luister
Lees
Irish doom/sludge band Soothsayer released a gem of an EP a few years back but nothing could've prepared us for this powerful, monolithic album which happens to be their debut full length. Somehow they have retained the emotionally-charged atmosphere while adding next level intensity to their music. It is now pulsating with raw, irrepressible energy which is almost bursting through the music, echoed by a truly harrowing performance by the vocalist. The sentiments of frustration, rage and despair come through because of the systematic and apathetic destruction of nature, and it has had enough and is now lashing back at all of us. This album captures this feeling perfectly using an organic sound, eschewing the use of paint brushes to create the artwork with fallen leaves, and most importantly, channeling the chaos surrounding us all into pure sonic catharsis in a manner that this genre can barely contain. This is one of the most emotive and turbulent albums in the realm of doom/sludge metal while being consistently plaintive, angry and evocative at the same time.
credits
Line up: Líam Hughes – Voices, Soundscapes Con Doyle – Guitars, Voices Marc O'Grady – Guitars Pavol Rosa – Bass Sean Breen – Drums Additional chanting on “Outer Fringe” by Pavol Rosa and Sean Breen. Additional lyrics on “War Of The Doves” written by Eugene Robinson (OXBOW). Additional vocals on “War Of The Doves” by Eugene Robinson (OXBOW). Additional vocals on “Six Of Nothing” by Paul Catten (MEDULE NOCTE, MURDER ONE). Additional chanting on “Six Of Nothing” by Ralf Garcia (REQUIEM, WOLF COUNSEL). Additional vocals on True North by Dave Ingram (BENEDICTION, HELLFROST & FIRE). Echoes Of The Earth was recorded in the Spring of 2019 at Kitten Lane Studios in the city of Cork, Ireland. Engineered by Aidan O'Mahony. Produced by Pavol Rosa. Mastered at Tower Studios by Brett Caldas-Lima. Logo and Graphics by Marc O’Grady. Artwork and Lyrics by Líam Hughes.
