Het is éindelijk zover. Het tweede album van de Belgische Shoegaze band Slow Crush werd vandaag op ons losgelaten.
Toen ik Slow Crush een paar maanden geleden leerde kennen – dankjewel social media! – was ik erg aangenaam verrast. Een muzikaal genre waar ik nog niet mee bekend was en me onmiddellijk in dromerige sferen bracht. Het spreekt aan. Het spreekt tot de verbeelding.
Na een zoekmachine te raadplegen vond ik de term 'shoegaze', die me toen nog onbekend was. Het wereldwijde web gaf me wat verduidelijking: “een Brits subgenre van indierock, genoemd naar de typische houding van de muzikanten op het podium: onbeweeglijk met hun hoofd naar hun schoenen gericht, vanwege het grootschalige gebruik van effectpedalen. Het genre wordt gekenmerkt door de grootse en sfeervolle wall of sound van gitaarklanken waarachter dromerige melodieën schuilgaan.”
Alweer iets bijgeleerd! Al stel ik me bij dat “onbeweeglijk met hun hoofd naar hun schoenen gericht” toch wat vragen.
Maar dus, het nieuwe album van Slow Crush vandaag. Wat een pareltje. Na hun eerste album Aurora, lagen de verwachtingen best hoog. Verwachtingen die met Hush helemaal werden waargemaakt. Met reeds drie uitgebrachte nummers werd de nieuwsgierigheid de voorbije weken goed geprikkeld. Hush bestaat uit tien nummers die voor best wat afwisseling zorgen. Niet bepaald vernieuwend, maar misschien wat “minder fragiel” dan het eerder gekend werk.
“Dreamy and gloomy” zijn reacties die ik geregeld zie. Dromerig is het zeker. Somber volgens sommigen. Maar dat lijkt nodig om die misschien wat bovenaardse sfeer te creëren.
Het album opent met Drown. Een rustige opener waarbij ik na dertig seconden al met gesloten ogen traag van links naar rechts zit te wiegen. Isa zingt de eerste noten en ja, er verschijnt een kleine glimlach op m’n gezicht. Een opbouw in het nummer is voelbaar. Het gevoel dat er iets komt, maar wat? Het tweede nummer natuurlijk! De opgebouwde spanning breekt los als Blue van start gaat.
Dit vind ik zo fijn aan albums. Ze vertellen zo vaak een verhaal. Lyrisch en/of muzisch.
Nummers kunnen mooi zijn. Afgezonderd beluisterd worden en op die manier volledig op zichzelf staan. Maar plaats die nummers in een weldoordachte, bepaalde volgorde op een album en een heel andere vibe kan ontstaan. Hier lijkt Slow Crush wel een meester in te zijn.
De intro van Swoon, een reeds gekend nummer, brengt even een kort intermezzo van onrust om daarna twee minuten uptempo te knallen. Nummers als Gloom en Swivel zorgen dan terug voor een balans.
Swivel, een wervelwind van gitaarmuren, een knap staaltje slagwerk gecombineerd met de zoete stem van Isa, om in alle zachtheid te eindigen en over te vloeien in het nummer waar ik misschien wel het meest nieuwsgierig naar was: Rêve. Ik hou van de Franse taal et parfois je pense même en français, donc ce titre m’avait intrigué. Rêver, dromen. Iets wat perfect lukt bij deze zes minuten durende song. Je waant je op een idyllische plek waar de tijd even stil mag blijven staan. Rust. Peaceful. Voor mij persoonlijk het hoogtepunt van het album.
Wanneer de noten van het volgend nummer beginnen te spelen word ik onmiddellijk meegevoerd in een rustige flow waarbij ik opnieuw al wiegend met gesloten ogen zit te genieten. Tot de woorden “Cause I’m stray without you” te horen zijn en de song letterlijk losbarst en naar een hoger niveau wordt getild. Hush, tevens ook de albumtitel, heeft een bepaalde magie over zich. Een magie die doorheen het ganse album voelbaar is, maar hier toch net die extra sparkle heeft. Wauw!
Het verhaal wordt afgesloten met Bent and Broken. Een perfecte maar verrassende afsluiter die je met een ietwat onrustig gevoel achterlaat. Contrasterend met de twee vorige nummers Lull en Thrill die een bepaalde rust over zich heen hebben.
Slow Crush speelde afgelopen woensdag hun release show in de Botanique.
Meer daarover heel binnenkort!
Releasedatum: 22 oktober 2021
luister
lees
Radiating moonlit warmth through a haze of abrasive whirling layered guitars and soul soothing vocals by Isa Holliday. The lull of wistful longing and tranquil bearing, contrasting cascading echoes of beautiful noise surpassing their highly acclaimed debut album ‘Aurora’ in both song writing and musicianship. ! check hier de tourposter voor alle upcoming shows.
