Ik ga meteen met de deur in huis vallen en de gigantische olifant in de kamer benoemen. Nonsun is een band uit het door oorlog geplaagde Oekraïne. Heel het concept van het album en artwork waren al vastgelegd voor de oorlog uitbrak. En zo haalt de realiteit soms de kunst in. Je plaat Blood & Spirit noemen en paar weken later blijkt dat het ding te zijn wat de natie recht houdt.
In 2018 brachten ze hun ijzersterke debuut plaat Black Snow Desert uit waarbij elk nummer samen 1 geheel vormde. Op dit nieuwe werk hanteren ze eerder de losse songstructuur, maar 5 songs verspreid over 55 minuten, dat laat heel wat ruimte voor het vertellen van je verhaal.
Als je van het type bent dat persé wil weten welk genre de band speelt, dan ga ik je een hoop termen naar het hoofd moeten smijten die misschien wel blijven plakken. Maar al bij al is het vooral een plaat die je moet voelen. Ondergaan. Muzikaal zit dit in het straatje van post-metal en sludge maar het gaat soms meerdere kanten op en dat is echt genieten.
Album opener A wizard grieving over the loss of magic maakt ook meteen duidelijk wat de rol is van de vocals op deze plaat. Deze zijn namelijk een extra gewicht, vaak inderdaad gewoon een laag die bovenop de muziek komt te liggen en alles met zich mee draagt. Ik ijver bij deze ook om het concept “hoofdtelefoonplaat” opnieuw op tafel te leggen. Als je dit doet, en je sluit je oren af van eender welk omgevingsgeluid, dan hoor je zoveel.
Je kan ook snel wat raakpunten vinden met natuurlijk Amenra of Neurosis of met recentere albums zoals dat van Absent in Body.
That witch does not kill is het kortste nummer, een schamele 7minuten en 40 seconden en start met een ijzige grunt die door merg en been gaat. Je voelt het onaardse, het negatieve, het duistere door heel je lijf en de manier dat het nummer soms lijkt te versnellen om vervolgens weer mooi in de pas te vallen is iets wat zorgt dat je je aandacht niet verliest.
Voor de fans van bijvoorbeeld een band als Psychonaut is Days of Thunder Bring new Wisdom op het lijf geschreven. De zwaarte hangt de hele tijd als een dikke rotsblok boven je en je voelt de paniek door je aders razen. Als de rots valt, ben ik op tijd weg of heb ik geen tijd meer. Het nummer wil je pakken op een moment van onoplettendheid en kwetsbaarheid. Ongetwijfeld een van de top tracks.
Guilt, Disgust, Disaster is hier nog eens de overtreffende trap van en gooit ijzige synths (of is het toch een gitaar effect) in de blender en het komt echt binnen. Ik besef dat ik nu al een hele review lang in superlatieven en incoherente zinnen aan het spreken ben, maar godverdomme (vergeef me god) wat een ijzersterke plaat.
Laatste nummer in your eyes I am a cripple zorgt er dan weer voor dat ik ineens keihard terug in de realiteit ben en de wanhoop ervaar van de Oekraïeners. Pijnlijk maar hoopvol en strijdvaardig. Een rode draad doorheen ieders leven, maar eentje die bij Nonsun hele harde waarheid is. Dunk!records heeft al gezegd dat de integrale (jawel, de volle 100%) van de opbrengst van zowel hun oude plaat, als deze nieuwe naar Nonsun gaat. Dus wil jij op deze manier steunen, dan kan je dat door de plaat aan te schaffen. Je zal het je niet beklagen, en ongetwijfeld gaat Nonsun je zeer dankbaar zijn.
Releasedatum: 15 april 2022 via Dunk!records
Luister
Lees
You may be familiar with this Lviv, Ukraine quartet from their debut album Black Snow Desert, which we released back in 2018. But whatever you think you know about them, put it to the side in preparation for their sophomore effort. Whereas their first album was intended to be like a single composition spread across six tracks, Blood & Spirit is more a collection of distinct, standalone songs, each telling its own story. And what stories they have to tell! We loved the dense and often demanding drone/sludge approach of Black Snow Desert, but what listeners will discover on Blood & Spirit is truly a force to behold, blending the breathtaking immensity of their doom leanings with a gripping immediacy that’s more consistent with traditional post-metal stylings.
Opening track “A Wizard Grieving Over The Loss Of Magic” unfolds gradually and quietly with a dreamy, almost post-rock adjacent intro. Soon enough the intensity edges in, and once that first powerhouse guitar riff is unleashed, it becomes clear that there is a different energy at play with Blood & Spirit. A snarling, even swaggering progression that would be just as at home on an old Crowbar or DOWN record, it reveals a crucial new dimension in Nonsun’s songwriting that lends a degree of approachability that never steps on the toes of their more expansive compositional ideals.
Listeners who loved Black Snow Desert will still find some callback to that record’s drone leanings, particularly on Blood & Spirit’s back half. Both “Guilt, Disgust, Disaster” and “In Your Eyes I’m a Cripple” feature lengthy opening passages that gradually establish an oppressively bleak tone before eventually erupting into explosive crescendos that provide powerful counterpoints to the creeping atmospherics that precede them. Though it is technically an instrumental record, vocals do play a role in a non-traditional, non-lyrical fashion. The band consistently integrates rumbling, guttural vocalizations and breathy chants into the fabric of the songs, subtly perceptible but effective in building a looming sense of dread that pervades the album.
Fans of doom, drone, post-metal, and avantgarde music should consider this 2xLP a must-have. It’s one of the most compelling combinations of principles from those brethren genres put to record in some time, offering an increased accessibility without sacrificing the potent ferocity or probing experimentalism Nonsun initiated with Black Snow Desert. Blood & Spirit reveals a group of musicians tightening their collective grip on an already-compelling conceptual framework and elevating it to new levels of might and impact.
(bron Dunk!records)
