Het voorjaar en 'aparte' Belgische releases, het heeft wat en het doet me veel blijkbaar. In 2020 verscheen Coral Dusk van Sohnarr, een topschijf wanneer het gaat om sfeerschepping en het gevoel dicht bij de natuur te staan. Tijdens de zomer verscheen bovendien het zalige Cause & Effect van The Compleat Angler. Een jaar later kon ik nog eens twee BE releases in een soort jaarlijstje opnemen, al ging het er bij beide een héél pak donkerder aan toe: Infinite Empty (Rook) en DawnOfTheMeek (Darqo) wisten me bij de keel te grijpen. Dit jaar was nog maar goed begonnen en daar kwam Tsar B met To the Stars. Stuk voor stuk van elkaar onderscheiden albums met toch enkele gemeenschappelijke kenmerken, waaronder het creëren van de meest prachtige soundscapes misschien wel het verbindend element is.
En dan schoof Starman Promotions me After Heaven onder de neus. Wat een topschijf is me dat zeg! Dat het bijna twee weken heeft geduurd alvorens ik dit meesterwerk aan bod laat komen heeft te maken met twee zaken: ik kon er gewoonweg niet genoeg van krijgen en bleef maar luisteren én ik wist niet goed hoe ik al dat moois onder woorden zou brengen. Ondertussen ben ik het album nog steeds niet beu en weet ik nog steeds niet hoe ik mijn gevoel moet neertypen. Dit album is zo rijk aan sferen en emoties dat woorden tekortschieten en je vooral moet luisteren.
Misschien komt al het moois wel samen in het onwaarschijnlijk knappe Improbable: de intensiteit van 'post', de gelaagdheid van 'prog', de virtuositeit van 'jazz' en dat alles gekruid met een snuifje 'psych'. Hoe Catherine, David en Elie me gedurende een dikke acht minuten laten zweven op een kille, dromerige trip in space doet me naar adem happen. Het nummer gaat rustig van start en gaat dan via Floydesque invloeden naar een climax die naar adem doet happen. Dat hierop een song als Slowdown volgt, lijkt een must, al moet je niet denken dat het volledig bij de sfeer van een luchtig klassiek kamerorkestje blijft. Wanneer bas en drums zich gaan moeien, treedt opnieuw een soort duisternis in die bijna onbehaaglijk aandoet. Opener In Heaven, met méér dan twaalf minuten het langste nummer, baadt in een warmere, Oosterse sfeer, zij het wel helemaal urban. Die lijn wordt doorgetrokken tijdens More Icon en komt abrupt tot een halt bij August 4, dat opnieuw een kilheid brengt die me kiekenvel bezorgt en de haren op mijn armen doet rechtkomen. Ook Ascension heeft iets 'spacy' en zou op een soundtrack als 2001: A Space Odyssey passen.
Wie niet van het geluid van een viool houdt, die blijft best weg van dit album. Graindorge trekt namelijk redelijk wat registers open en laat ons meer klassieke tonen horen naast serieus wat geëxperimenteer op dit snaarinstrument, al dan niet met de strijkstok in aanslag. Bij momenten stonden mijn spieren zo gespannen dat ik het gevoel kon vergelijken met een avond in bed, het moment dat je in slaap zou vallen maar het scherpe, nijdige gezoem van een mug je wakker houdt. Al heb ik nooit de neiging gehad mevrouw Graindorge met een harde klap te vermorzelen. Daarvoor geniet ik te veel van de soundscapes die het drietal hebben gecreëerd.
Releasedatum: 19 mei 2023
luister
lees
"AFTER HEAVEN" is het vierde album van Nile On waX, een Belgisch instrumentaal trio met de internationaal geprezen violiste Catherine Graindorge (Iggy Pop, John Parish, Nick Cave, Huge Race & vele anderen), bassist David Christophe en drummer Elie Rabinovitch.
De muziek van het trio laat zich niet meteen in een hoekje drummen maar onthult toch meteen een herkenbare identiteit: "intens en wazig, ergens tussen post-rock, jazz en psychedelia, western soundtrack en urban night stroll".
Na drie albums ("Nox", "Freaks" en "Bell Dogs") uitgebracht bij het Belgische label dÉPÔT 214, composities voor dans (Charleroi Danse) en film (Hal Hartley, Karim Ouelhaj), heeft het trio dit nieuwe album opgenomen tijdens de laatste lock down. Hoewel improvisatie altijd de basis van hun composities is geweest, besloot de band ditmaal de voorkeur te geven aan de eerste impuls, aangezien die turbulente periode (opsluiting, onzekerheid, angst) tegelijk ook de inspiratie bevorderde. Zodra het album klaar was, werkte de band aan het vinden van een label in het buitenland en was verrukt over het enthousiasme en de inzet van het Tonzonen Records team, dat "AFTER HEAVEN" op 19 mei heeft uitgebracht.
Het releaseconcert vond plaats in Brussel op 25 mei, in de legendarische Ancienne Belgique.
