Wat is er mooier en poëtischer dan een black-/deathmetalband die uit de dood herrijst? Een band die schijnbaar een stille dood gestorven is, maar die tegen Satan zegt: “Hey, vriend, luister ’s even. We zijn er een beetje klaar mee, hier. Bovendien moeten we op aarde nog de nodige schade aanrichten, zieltjes winnen en andere goddeloze fratsen uithalen. Dus, DOEI!” En als zo’n band dat dan zegt op z’n Grieks (huh, wah…op z’n Grieks?), dan heb je een goeie kans dat je met Nightfall te maken hebt.
Deze vier Grieken doen het dit jaar al 30 jaar. In 2013 kwam hun laatste wapenfeit uit, Cassiopeia, maar daarna bleef het stil. Zo lang zelfs, dat menigeen het idee kreeg dat de mannen inderdaad, figuurlijk, een stille dood waren gestorven. Maar niets bleek minder waar. Afgelopen vrijdag hebben ze namelijk, na acht jaar, dus, weer een pareltje afgeleverd: At Night We Prey. En van deze herrijzenis word ik toch wel erg vrolijk.
Het album begint met She Loved the Twilight, een akoestisch nummer waarbij je, als je je ogen sluit, de band gedurende een live gig het podium ziet opkomen, een daverend applaus in ontvangst nemend. Ze pakken hun instrumenten en dat knalt Killing Moon eruit. Old School Death Metal right out of the book and in your face! Heerlijk om te horen hoe de strakke en meedogenloze thrashmetalvibe samen gaat met de lekkere strot van Efthimis Karadimas. Dit zet moeiteloos door tijdens Darkness Forever, als hij zingt: “I am the night, I am your death, Endless darkness, Rise! Death takes your life.”
Ook het pompeuze en zware Witches spreekt tot de verbeelding. Het strakke gitaarspel van Galiatsos en Kyriakopoulos en de donderende drums van Benardo vormen hier een snoeihard bed waarop de grunts van Karadimas hun onrust vinden, met prachtige wisselingen van ritme en snelheid. Respect ook voor de bassist (trouwens teven de zanger van Nightfall...), die aan het begin van Temenos een basisriff neerlegt die zo heerlijk klinkt als dat-ie simpel is. Het is een schoolvoorbeeld van hoe je hoofden in beweging brengt. Meteor Gods daarentegen begint heel mooi en klein, met een zingende vrouwenstem en rustig aanzwellende muziek maar waarbij een lichte deken van doom over het nummer blijft liggen, ondanks de versnelling tegen het einde.
Hoewel er ongetwijfeld ook heel veel kutmuziek wordt gemaakt in Griekenland – die mij gelukkig niet bereikt – moet ik heel eerlijk zeggen dat in mijn top X toch inmiddels drie bandjes zitten die daar vandaan komen en die mij dus heel erg kunnen bekoren. Rotting Christ en Septicflesh hadden al een vaste plek ingenomen en inmiddels mag Nightfall zich ook gelukkig prijzen met een plekje op mijn playlist.
Releasedatum: 5 maart 2021
Luister:
Lees:
It has been seven long years since the world was last blessed with new music from the melodic blackened death metal stalwarts of NIGHTFALL. While the band has been absent from the scene since the release of 2013’s Cassiopeia, their legacy has not been forgotten. Comprising the holy trinity of Greek metal – along with ROTTING CHRIST and SEPTICFLESH – NIGHTFALL was the first extreme act in the country to sign an international deal, introducing the world to the burgeoning Mediterranean scene in the early 90s. Now, the band is plotting a triumphant return with At Night We Prey, the darkest and latest chapter of NIGHTFALL’s already storied career.
During the first decade of NIGHTFALL’s lifespan, the band headlined stages across Europe. Thereafter, went on to dominate international festivals such as Brutal Assault, Sonisphere, and Wacken, the latter of which the band solidified their legacy as the first ever Greek band to earn an envied spot at the renowned festival. The band eventually made the decision to switch to a studio act before they went completely silent. When reflecting upon the sudden disappearance after a steady rise from the underground, vocalist and founding member Efthimis Karadimas explained that it was due to an all too familiar beast – depression. “It's because of depression that kicked in as early as mid-00s. I can write for hours and get into details about stuff gone wrong or mistreated situations, but the basis of all discouragement to move on has been depression and the effort required to get over it.” Despite the dark days, Karadimas did not abandon music entirely, moving on to form THE SLAYERKING, a gothic doom metal band that has released two agonizing full-length records between 2016-2019.
Alas, the abrupt departure of the band was not the final “goodbye” as NIGHTFALL has been reinvigorated with a new lineup and coveted deal with Season of Mist. Karadimas has reunited with original NIGHTFALL guitarist Mike Galiatsos, who helped define the band’s sound during the early years. With the addition of drummer and producer Fotis Benardo (ex-SEPTICFLESH) as well as guitarist Kostas Kyriakopoulos (THE SLAYERKING), the band is finally ready to release the tenth studio album At Night We Prey. In addition to the long-awaited new music, Season of Mist will also be re-issuing the band’s original albums that were produced by Holy Records back in the 90s. This is not the only news the band has to share as NIGHTFALL has also vowed to finally perform again. “We are gonna play these live, including stuff never played live before,” says Karadimas.
‘At Night We Pre’y is a very dark and personal effort, tackling the topic of Karadimas’s battle with depression. “A beast I have experienced its teeth deep into my soul, I decided to come out and share that experience with metalheads,” Karadimas laments. “This is the least I can offer now to the big fight against depression. If we do not stop this, it will eat us all alive. Share your pain, speak openly about it. This is the only way to kill the demons in your mind.”
