top of page
Kurth De Clercq

Albums | Mother of All, Age of the Solipsist


Samenwerkingen in het muzikale landschap. Over hoe ze tot stand komen, kan een boek geschreven worden dat bol staat van dolle anekdotes. Het Deense Mother Of All mag dan een éénmansproject zijn, de gasten die er aan mee werken zijn niet min. Oprichter Martin Haumann (drums bij o.a. Myrkur en Afsky) ging aan de slag met de voor Bafta's en Emmy's genomineerde componist Andreas Hald. Op gitaar komt de, voor mij althans, volstrekt onbekende jonge god Frederik Jensen aandraven. Op bas tenslotte komt niemand minder dan levende legende Steve DiGiorgio (Sadus, Testament, Death) wat aan de snaren plukken. Onze interesse was meteen gewekt, de uwe allicht ook.

Age of the Solipsist wordt als prog-death verkocht, maar daarvoor is het plaatje veel te direct. Geen lange zweverige en notenneukende toestanden hier, maar een behoorlijk in your face en kort album dat niet nalaat indruk te maken. Technisch zijn de zeven nummers om van te smullen. Dat kan moeilijk anders met muzikanten als Haumann en DiGiorgio, hun discografie spreekt boekdelen. En die Jensen, wel, wat een voortreffelijke gitarist is me dat zeg! Vlijmscherp, razendsnel en met veel emotie en panache knalt hij de ene na de andere riff door de speakers met een even grote trefzekerheid als die waarmee Mathias Casse zich onlangs tot wereldkampioen judo kroonde. Hetzelfde geldt vanzelfsprekend ook voor de beide anderen. Technisch en qua composities gezien is Age of the Solipsist zo genietbaar dat we een aantal issues niet bepaald als probleem ervaren.


Age of the Solipsist is geen coherent album in die zin dat de songs zich niet beperken tot één richting. Nee, opener Autumn is volbloed melodieuze death metal, op de akoestische passage en tribale ritmes na dan. We Don't Agree deelt eerder in de death/thrash hoek zijn klappen uit. De derde song, het wat complexere Curators Of Our World Scope, laat de proggy kant van de band zien, het is haast een tech death monster. Halverwege biedt het titelnummer een meer toegankelijk en heel melodieuze ... ahem ... rustpauze. At the Edge of a Dream hopt opnieuw van death naar thrash met een zanglijn die we maar als eerbetoon zullen beschouwen. Het is het meest herkenbare en tegelijkertijd minst originele nummer op het album, al is dat laatste natuurlijk relatief. Blood Still Owed trekt dan weer stevig de thrashkaart uit het zakje, terwijl afsluiter Feel the Pain bij momenten zowaar een vibe heeft die dichter bij rock aanleunt dan bij extreme metal. Mother of All is dus bovenal consequent in het u op het foute been zetten. Haumann neemt zelf de schreeuwerige vocalen, waarin een vleugje Chuck zaliger doorklinkt, voor zijn rekening. In het slotnummer haalt hij ook cleane klanken boven. De songs klinken door dit alles fris en zeer divers en die afwisseling kan zeker van pas komen op een album dat een normale duur heeft of langer, maar Age of the Solipsist duurt slechts een goede 29 minuten. Het is dus een vrij korte luisterervaring. De plaat had gezien het gebrachte niveau wat ons betreft gerust een song of twee extra mogen bevatten. Over de kwaliteit van wat de heren hier bieden gaan we absoluut niet zeiken. Het is gewoon jammer dat het album zo snel voorbij raast, maar werd daar uiteindelijk de repeat-knop niet voor uitgevonden?

Deze fabelachtige line-up verdient natuurlijk ook een productie om u tegen te zeggen. Daarvoor komt het vernuft van Hannes Grossmann om de hoek loeren. U kent de man als drummer van Alkaloid en van zijn potige productiewerk bij o.a. Hate Eternal en Obscura. Dat het oog ook wat wil, had Haumann ook begrepen. Voor het artwork werd Travis Smith aangetrokken. Kunst van de man sierde eerde al plaatwerk van Opeth, Nevermore en King Diamond om er maar enkele te noemen. Collaboraties als deze werken niet altijd, maar ook al is het album kort en behoorlijk divers qua stijl, Age of the Solipsist slaat met al die verfijnde techniek en gedegen composities toch wel enkele nagels stevig op de kop.


Releasedatum: 11 juni 2021



Luister

Lees

Formed in 2013, Mother of All is the brainchild of Martin Haumann, an in-demand and highly prolific musician who has previously performed worldwide as the drummer of Myrkur, Afsky, and many others. Incorporating melodic and progressive elements into death metal, Mother of All creates songs that are varied and eclectic in nature. Always exploring the art form, the one-person-led tech death unit substantially draws inspiration from the deep cauldron that is metal. Mother of All’s first full-length album, Age of the Solipsist, is a collaborative effort bringing together some of the world’s great metal musicians and artists. The album features blinding bass work by the iconic Steve Di Giorgio and extremely well-played guitar riffs by the rising Danish talent Frederik Jensen, in addition to Haumann’s organic, riveting drumming and sharp, precise vocal deliveries. With a diverse collection of songs, the album tackles existential themes in our current age. Age of the Solipsist is produced, mixed, and mastered by Hannes Grossmann (Hate Eternal, Alkaloid, ex-Obscura, Necrophagist) at Mordor Sounds and adorned with the cover artwork by the acclaimed Travis Smith (Opeth, Nevermore, A7X, King Diamond).



bottom of page