De onvergetelijke pareltjes The Spirit en Soldier Of The Line van het album Chase The Dragon waren voor mij mijn eerste kennismaking met deze Britse band. Kort daarna werd ik uit mijn sokken geblazen door het album On A Storytellers Night. Intussen draait de band al 50 jaar mee, dit in een uitstekende conditie. Met een, in al die jaren, relatief kleine wijziging in de bezetting, staan vocalist Bob Catley en gitarist Tony Clarkin al van dag één aan het roer. Een laatste wijziging kwam in 2019, toen bassist Al Barrow het Britse gezelschap verliet en Dennis Ward (Unisonic, Sunstorm, Pink Cream 69) de band vervoegde. Tony Clarkin zegt dat “Dennis de band naar een hoger niveau gekatapulteerd heeft”. Met de nieuwe schijf krijgen we een variatie in nummers, die typische Magnum sound behouden, maar horen we dat de nieuwe bandleden een eigen inbreng hebben. Catley heeft in de voorbije jaren wel een stem gekregen waarbij hij zijn leeftijd niet meer kan wegsteken, maar het is en blijft een uiterst aangenaam geluid. Gelukkig is ook Tony bij het schrijven van de nummers nagenoeg niet afgeweken van zijn gekende succesformule.
Het rustig opstartende openingsnummer The Monster Roars pakt al gauw vrij bombastisch uit en de rustige stukken, in samenspraak met de intensere gitaarpartijen, geven een mooi zicht wat het album nog in petto heeft. De lange uithaal op het einde van het nummer laat alvast een 74-jarige vocalist in topvorm horen. Op keyboard wordt Remember nostalgisch ingezet, maar Tony pakt al vlug de teugels in handen. Benton’s bijdrage blijft echter opvallen, waardoor het rocknummer zijn breekbare passages kent naast de meer vurige momenten. Alweer een pluim voor Tony, die met een wervelend arrangement het vijf minuten durend nummer boeiend houdt en, samen met Catley’s intussen ruwere vocalen, de typische Magnum-vibe weet te stimuleren.
Maar er zijn ook nummers die naar de stijl van de oude Magnum verwijzen, waarvoor ik destijds gevallen ben. Zo krijgen we The Present Not The Past, dat na de rustige intro stevig beukt, Come Holy Men met die gekende warme en overheersende sound met knap gitaarwerk en That Freedom Word, dat een frisse break kent. Naar het einde treffen we The Day After The Night Before, waar opnieuw het gaspedaal diep ingedrukt wordt. Your Blood Is Violence pakt naar het einde ook stevig uit, maar heeft daar een opbouwend voorspel voor nodig. In het swingende No Steppin' Stones horen we zelfs blazers die voor een musical sfeertje zorgen in een stevige omkadering.
In de rustige nummers worden de ‘Magnum-accenten’ anders gelegd, maar de jarenlange klasse blijft. De band bleef de voorbije jaren duidelijk niet stil zitten, want de wisseling in bezetting zorgt voor enkele nieuwe elementen die de band zonder problemen fris naar 2022 brachten. Een uur met twaalf nummers is wellicht veel voor een niet vernieuwend concept, maar als een geheel tot in de puntjes de perfectie benadert, zou een afwijken hiervan jammer zijn. Ik zie Iron Maiden ook geen popmuziek maken, al zou het wellicht niet slecht zijn. Na al die jaren blijft de Britse band de ‘magnum’ waarop iedereen verlekkerd is. Een leuk wist-je-datje, is het feit dat het album uitkomt in een gelimiteerde oplage als box, met drie extra bonus tracks. We treffen een nieuwe versie van Days Of No Trust, een herwerkte versie van de allereerste uitgebrachte single Sweets For My Sweet en een nooit eerder uitgebracht nummer.
releasedatum: 14 Januari 2021
Luister
Lees
It’s a sign of definite quality when a band can look back at a career which started as early as 1972(!) and are still capable of thoroughly awing their fans with every new album. Magnum deliver this kind of quality on a regular basis and are set to prove their outstanding position once again with their latest studio offering ‘The Monster Roars’. Even after difficult months marked by pandemic-related concert cancellations, contact restrictions and uncertain perspectives for the whole music industry, the English rock act have succeeded in creating a vibrant, homogeneous work that impresses its listeners from the first to the last note and includes a number of surprises.
‘The Monster Roars’ kicks off with a real bang: opening with the title track, Magnum make it unmistakably clear that the group’s current line-up consisting of Bob Catley (vocals), Tony Clarkin (guitar), Rick Benton (keyboards), Dennis Ward (bass) and Lee Morris (drums) is bursting with enthusiasm. Especially the signing of American bassist Dennis Ward (ex-Pink Cream 69, Unisonic, Place Vendome) has proved to be an absolute stroke of luck. “Unfortunately, we haven`t been able to play live with Dennis yet as all concerts had to be cancelled or postponed due to the lockdown. But we’ve already rehearsed intensively with him and were delighted to discover that he not only plays a first-rate bass but also provides fantastic backing vocals,” explains Tony Clarkin and adds: “Dennis has catapulted the band to another level in a number of ways. We`re looking forward to our first live shows with him and are certain that our fans will be as excited about Dennis as we are.”
The title track, however, is only the prelude to a recording that features solid rock numbers such as ‘Remember’, ‘The Present Not The Past’, ‘The Day After The Night Before’ and ‘That Freedom Word’ as well as atmospheric ballad track ‘Walk The Silent Hours’ and midtempo ‘Can’t Buy Yourself Heaven’, with the anthemic ‘All You Believe In’ bringing to mind Queen and ‘No Steppin’ Stones’ sparkling with an amazing brass section. Magnum’s lyrics are also (almost) all about the present, as song titles such as ‘Your Blood Is Violence’, ‘Come Holy Men’ or ‘Can`t Buy Yourself Heaven’ prove. Clarkin: “This album is more about social subjects, including political issues.” No doubt about it: ‘The Monster Roars’ is a well-tempered mixture of typical Magnum trademarks, contemporary influences and trailblazing approaches which are guaranteed to win the band lots of new fans.
