top of page
Andy Maelstaf

Albums | Giant - Shifting Time


De broers Dann Huff (zang/gitaar) en David Huff (drum) richtten in 1987 samen met keyboardspeler Alan Pasqua en bassist Mike Brignardello de Amerikaanse rockband Giant op. In 1990 kende het gezelschap succes met de power ballad I'll See You in My Dreams, maar toch gooiden ze door de plotselinge verandering van het muzikale klimaat na een vijftal jaar de handdoek in de ring. Bandleden doken in diverse projecten onder en zowel Dann als David Huff werden producers. In 2000 kwam de band terug samen en bracht zelfs een nieuw album uit, maar helaas maakte onder andere Dann's drukke schema het onmogelijk om de reünie zoals gepland te laten doorgaan. Opnieuw viel de band stil. Het werd een calvarietocht, want ondanks zanger Terry Brock (Strangeways, Seventh Key) en gitarist John Roth (Winger) in 2010 opnieuw voor een nieuwe wind zorgden (wat een (vierde) schijf Promise Land opbracht), ging Giant opnieuw in standby.


Uitzondering hierop was de eenmalige show op een clubpodium in Nashville voor een liefdadigheidsevenement in 2017, waar de originele bandleden weer samenkwamen. Dit was Frontiers niet onopgemerkt voorbijgegaan en het platenlabel en David Huff zochten toenadering om een nieuw album te maken. De puzzel viel in elkaar toen Perfect Plan in 2019 een cover bracht van Giant's originele hit Stay. Het idee dat Kent Hilli de leadvocalen voor de volgende Giant release zou verzorgen, werd door Huff en Brignardello enthousiast onthaald. Het zal dan ook velen verwonderd hebben dat er, na een hiatus van 12 jaar, nieuw materiaal aangekondigd werd, samen met de komt van een nieuwe vocalist. Kent schreef mee aan de nummers, samen met Alessandro Del Vecchio, Kristian Fyhr en Pete Alpenborg. Ook Dann, intussen geen bandlid meer, werd nauw betrokken bij het schrijfproces. Mede daardoor bleef het nieuwe materiaal trouw aan zijn originele roots van klassieke AOR melodieuze hardrock.


De schijf begint met een solerende snarenplukker in de instrumentale titeltrack Shifting Time. De echte opener is Let Our Love Win waar het duidelijk wordt dat Giant een andere frontman heeft. Samen met een solide riffsessie pakt Kent op zijn gekende wijze de touwtjes stevig in handen. Dann bevestigde zijn goedkeuring van de wissel achter de microfoon met zijn aantreden op leadgitaar in de single Never Die Young. Na de gemoedelijke blues-sfeer in Highway Of Love, gaat het, ondanks het pittig solerend vocaal- en gitaarwerk, wat rustiger het bij de meeslepende It's Not Over en emotionele Anna Lee. Na het knap opbouwende The Price Of Love beukt de opstandige rocker Standing Tall dan weer traag maar diep. Het groovy maar doortastend ritme zet aan tot headbangen. Ook in My Breath Away en het uitbundige Don’t Wanna Lose You stonden de snaren strak gespannen. Het afsluitende I Walk Alone doet aan zijn eigen werk denken, met fantastische vocale uithaals waar je hem voluit hoort gaan. Soms miste ik dit wat, maar gelukkig drijft zijn pure klasse boven.


Shifting Time werd gemixt en gemasterd door Alessandro Del Vecchio, die ermee gezorgd heeft dat het geluid sprankelt zoals dergelijke albums dat verdienen. Wie zoals onderstaande een fan is van Hilli’s werk bij Perfect Plan en zijn solo werk, zal opmerken dat de man hier in een Giant-setting te horen is. Hij blijft zijn eigen, gigantische vocale stempel drukken, maar het was even aanpassen. Toch zijn er enkele nummers die op zijn lijf geschreven staan, die me makkelijk over de streep trokken. Fans van Kent Hilli hebben een nieuwe manier om hun vocalist in zijn uitbundige vorm te bewonderen. Het is voor Giant na al die jaren een erg verdienstelijke terugkeer naar de melodieuze hardrock.


releasedatum: 21 Januari 2021

Luister




















Anette Olzon, Strong

bottom of page