top of page
Andy Maelstaf

Albums | Fargo - Strangers D'Amour


De Hannoverse rockact Fargo bestaat uit oprichter en bassist ´Fargopedda` Knorn, zanger/gitarist Peter Ladwig, die zich iets later bij de groep voegde, en drummer Nikolas Fritz (Mob Rules). Hun debuutalbum Wishing Well werd uitgebracht in 1979. Fargo toerde herhaaldelijk door heel Europa, maar viel toen even stil. Na een onderbreking van 34 jaar keerde Fargo terug in de herfst van 2017 en bracht een jaar later hun comebackalbum Constellation uit. Deze nieuwkomer Strangers D´Amour is de laatste van zes releases. De nummers werden gecomponeerd door Peter Ladwig en nagenoeg allemaal geschreven door Peter Knorn. Het album zou naar eigen zeggen volwassener geworden zijn, zonder de typische stuwende beats en veel melodieuze refreinpartijen te verliezen. De opmerkelijke cover staat volgens Knorn “voor het wilde, oeroude dierlijke element in ons allemaal en het vermogen om in de toekomst te kijken”.


De stevige opener Rain Of Champagne gooit alvast een pak energie in je gezicht. De openingsriff van Gimme That Bone doet me denken aan het Zwitserse Krokus Too Hot To Handle, al wordt het nummer al vlug anders. Met eenzelfde gedreven ritme word je zonder twijfel meegezogen in een swingend nummer dat stevig Fender Rhodes snarenwerk weet te combineren met Hammond orgelklanken, beiden van de hand van Ladwig. Dankzij de solerende gitarist krijgen nummers vaak een duw in de rug, zoals in Closer To The Sun dat opnieuw aangenaam weet te verrassen.


Nummers zoals Time blikken terug naar de late jaren zeventig, overschrijden die grenzen en doen via een bombastisch arrangement wonderen. Mary Says is een erg vlot nummer dat gaat over illegale drankstokers, met terug opvallend goed gitaarwerk, dat nagenoeg naadloos overgaat in Law Of The Jungle. Het lijkt wel een dubbele rock ‘n roll trein die niet stopt. De ideale opvolger op de ballad zal wellicht het easy listening Dear Miss Donna Vetter zijn. De country-sfeer doet me aan Roy Orbison denken. Van de ene sfeer naar de andere, want de afsluitende laid-back rocker Why Don’t You deed me denken aan Why Not Me van The Judds door de gedrevenheid en de zwoele onderliggende laag, al is het misschien een fractie trager. Ook hier Ladwigs bijdrage op de Fender.


Van easy rock naar country naar pittiger, maar telkens een combinatie van erg goede vocalen en gitaarwerk. De nummers zitten zo vlotjes in elkaar en gaan vlotjes de lijntjes over van diverse genres, maar blijven hun kwaliteit behouden.

releasedatum: 25 juni 2021

Luister



















Lees


We weten allemaal dat ervaring een van de meest waardevolle hulpbronnen van een artiest is.

Drie jaar na hun comebackalbum bewijst de band dat hun naam al lang een handelsmerk op zich is geworden. Strangers D´amour wordt gecompleteerd door het artwork op de hoes, waarop de gezichten van de drie waarop de gezichten van de drie bandleden in een jungle-vermomming te zien zijn, alsof ze net uit een oerwoud tevoorschijn zijn gekomen. Knorn: "De voorkant staat voor het wilde en oeroude in ons allemaal. Of het dierlijke element, misschien het vermogen om in de toekomst te kijken. Om deze elementen en er in harmonie mee te leven, dat is wat we wilden overbrengen met de albumtitel."


De leden van Fargo zijn altijd in harmonie met elkaar geweest. Als voorganger van de wereldwijd succesvolle hardrockband Victory, die Knorn oprichtte in 1984 oprichtte en in 2011 werd ontbonden na hun uitstekende succes in Europa en de VS, is Fargo een van de meest vooraanstaande Duitse rockacts van de vroege jaren tachtig.



Commentaires


bottom of page