Doorheen mijn tienerjaren, heb ik verschillend obsessies gehad op vlak van muziek en bands. Escape The Fate was een van die obsessies. Ik kan het me nog helemaal voorstellen, hoe ik tijdens mijn studiepauzes de 10 zelfde nummers continu op repeat had staan in mijn YouTube playlist. Nieuwe muziek van deze band geeft mij dan ook een enorm nostalgisch gevoel en als die dan nog eens zo bangelijk is als dit album... wel, dan kan mijnen dag niet meer stuk!
Chemical Warfare begint meteen als een feestje met stevige gitaar riffs bij Lightning Strike, wat ook echt een bangelijke track is om mee te beginnen. Het is een heel variërend album door de verschillende stijlen/invloeden in de nummers. Ook heeft bijna elke track een gevoel van kracht en hoop, wat best wel fijn is in tijden als deze. Een perfect voorbeeld hiervan is Unbreakable. De titel zelf zegt het natuurlijk al, maar de tekst en de elektronische elementen van het nummer, geven echt een gevoel van; "fok ja, ik kan alles aan!". Door deze elementen geeft de track mij zelfs een beetje een Skillet-vibe, maar dan zonder het Christian gehalte. Unbreakable is dan ook meteen een van mijn favoriete nummers van dit album.
Een andere favoriet van mij is de single Not My Problem, welke ik ondertussen al te pas en te onpas begin te zingen wanneer mijn vriend mij een vraag stelt, waarop het antwoord me eigenlijk niet zoveel uitmaakt. Burn The Bridges is er nog zo eentje waar ik een enorme fan van ben. De screams en afwisseling tussen hevige en rustige stukken maken van dit nummer een heel mooi geheel.
Even hoopvol als het albums begon, komt het dan ook aan zijn einde met Walk On, maar dan iets rustiger. Een nummer dat nog maar eens duidelijk maakt dat, waar je ook doorheen gaat nu, je uiteindelijk gewoon vooruit moet. Het is oké om niet oké te zijn, maar wat er ook aan de hand is, je moet er door om er achteraf sterker uit te komen. Een mooie boodschap om het album en mijn review mee af te sluiten. Nu is het aan jou om dit album te beluisteren!
Releasedatum: 16 april 2021
Luister
Lees
ESCAPE THE FATE is a three-word phrase synonymous with heavy rock 'n' roll and hooks, posthardcore with weight, and unrelenting, genre-redefining anthems built for diverse audiences. Over a decade into their young career, they have proven to move crowds equally at major rock radio festivals, the legendary Vans Warped Tour, or on the road with Five Finger Death Punch. Craig Mabbitt, the aforementioned Gruft, TJ Bell, and Robert Ortiz have each been making music and out on the road before they were old enough to drive. It’s what has made the band’s message transcend any sense of "difference" in genre, all around the world, touring with Avenged Sevenfold, Godsmack, Papa Roach, I Prevail, Bullet For My Valentine, Hollywood Undead, HELLYEAH, All That Remains, and on multiple Vans Warped Tours.
With the forthcoming album Chemical Warfare slated for April 16, ESCAPE THE FATE have created some of their best music to date. Made with A-list producer John Feldmann (5 Seconds Of Summer, The Used), Chemical Warfare delivers an arsenal of driving bangers and melodic ballads that are among the best of the hard rock world. The music is still about a good time, but with a deeper meaning. Each member of the band has grown as a musician over the years, from Craig's powerful vocals to Gruft's production prowess.
ESCAPE THE FATE are known for their live shows that make that emotional impact on fans — authentic, visceral, and electric connection that keeps people coming back every time. That is what's at the heart of what they are about. The guys in the band understand what it means to be broken — from childhood trauma to the tumultuousness of the music biz — and they know how music can heal.
